Γιάννης Σταύρου, Ελλάδα των χρωμάτων, λάδι σε καμβά
Εν μέσω οικονομικής κρίσης και ελέγχου της χώρας μας από το ΔΝΤ, πραγματοποιείται η "αυτοκρατορική" επίσκεψη του Ερντογάν...
Τα πράγματα ιδιαιτέρως κρίσιμα και επικίνδυνα. Κανένας μας δεν δικαιούται να εφησυχάζει...
Οι νεο-οθωμανοί* έρχονται...
ZEZA ZHKOY
από την Κυριακάτικη Καθημερινή (9/5/10)
Οι νεο-οθωμανοί έρχονται... Ο Ταγίπ Ερντογάν έρχεται... Κλειδώστε τις τράπεζες, ασφαλίστε το Αιγαίο και τη Θράκη, μαντρώστε τους λύκους του Γιώργου Παπανδρέου που ορέγονται ιστορικές συμφωνίες. Οι ανησυχίες εντοπίζονται κυρίως στις ευάλωτες ελληνικές τράπεζες. ΟΧΙ... Ευθέως σας απαντώ ότι δεν κινδυνεύει η ΕΘΝΙΚΗ που, άλλωστε, διοικείται από το εξαίρετο δίδυμο των κ. Βασίλη Ράπανου, και Απόστολου Ταμβακάκη. Οι φήμες επιμένουν και ανακυκλώνονται γύρω από την Εμπορική και την Αlpha Bank. Οι τουρκικές εφημερίδες προσκαλούν τους Τούρκους τραπεζίτες να αδράξουν την ευκαιρία και να εξαγοράσουν ελληνικές τράπεζες τώρα που αυτές βρίσκονται μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Η σπουδαία εξαγορά της Finansbank από τον Τάκη Αράπογλου πλήγωσε προφανώς τον εθνικισμό πολλών στη γείτονα και τώρα αναζητείται «εκδίκηση».
Καθώς η βαριά σκιά της βοήθειας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «πέφτει» πάνω στην Ελλάδα, έστω και μέσω Βρυξελλών, το ερώτημα αν με αυτήν τη λύση «σωθήκαμε ως χώρα» παραμένει μετέωρο. Απασχολεί όλους τους πολίτες: εργαζομένους, συνταξιούχους και επιχειρήσεις. Από το 1944, που ιδρύθηκε το ΔΝΤ, η χώρα μας πέρασε εμφύλιους πολέμους, πολιτικές συγκρούσεις, δικτατορίες, εθνικές τραγωδίες και οικονομικές καταστροφές, αλλά δεν χρειάστηκε ποτέ να καταφύγει στην ευγενή φροντίδα της Ουάσιγκτον. Αλλά εξαναγκάστηκε να το κάνει τώρα...
Οπως επισημαίνεται, η κατάρρευση της υπερχρεωμένης χώρας μας μεγεθύνει την εξάρτηση από την Ουάσιγκτον και το Βερολίνο και πολλαπλασιάζει τους κινδύνους δορυφοροποίησής μας από την Αγκυρα. Μετά την οικονομική παράδοσή μας στη Γερμανία και στο ΔΝΤ, οι νεο-οθωμανοί της θεωρίας του σημερινού υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, δικαίως είναι επικίνδυνοι. Επειδή στα ρεαλιστικά και οξυδερκή πολιτικά οράματα του κ. Νταβούτογλου από θέσεως ισχύος, οι αντοχές της σημερινής άρρωστης Ελλάδας είναι πενιχρές έως ανύπαρκτες. Γι’ αυτό οι επόμενες μέρες κρύβουν παγίδες πολλαπλώς κρισιμότερες.
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, καταφθάνει στην Αθήνα την ερχόμενη Παρασκευή με κουστωδία υπουργών και επιχειρηματιών για την ενεργοποίηση του συμφώνου που προβλέπει τη σύσταση Συμβουλίου Υψηλής Στρατηγικής Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, που καθιερώνει τη διμερή συνεργασία σε δέκα (!) υπουργεία, σε τομείς όπως η ενέργεια, οι μεταφορές και το περιβάλλον. Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι αν οι συνομιλίες θα γίνουν υπό την επιστασία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου! Εντάξει... Μπορεί να είναι και καλύτερα.
Πάντως, ο Ερντογάν αποφάσισε πρόσφατα (στις 10 Μαρτίου) να διακόψει τουλάχιστον δύο έτη συνομιλιών ανανέωσης της συμφωνίας βοήθειας με το ΔΝΤ, γυρνώντας την πλάτη σε δάνειο 40 δισ. δολαρίων. Καταλυτικό ρόλο έπαιξαν τα αλλεπάλληλα, εξοντωτικά «σταθεροποιητικά προγράμματα» που επέβαλε στη χρεοκοπημένη Τουρκία το ΔΝΤ τη δεκαετία του ’90. Δεν έχουν περάσει ούτε δέκα έτη από την παραλίγο κατάρρευση του τουρκικού τραπεζικού συστήματος και την υποτίμηση της τουρκικής λίρας κατά 35%. Η κρίση του 2001, ωστόσο, δεν πήγε χαμένη, δημιουργώντας αντισώματα στην τουρκική οικονομία.
«Ο κ. Νταβούτογλου θέλει την Τουρκία όχι σε ρόλο κρατικής “περιφερειακής υπερδύναμης” που υπηρετεί μιαν αμερικανική παγκόσμια τάξη πραγμάτων και προϋποθέτει την “εσωστρέφεια” του κεμαλικού εθνικισμού, αλλά φορέα του ισλαμικού πολιτισμού με ηγετικό ρόλο στην προαγωγή της πολιτικής συνεργασίας (ή και συνύπαρξης) χωρών που βρίσκονταν άλλοτε κάτω από την οθωμανική κυριαρχία. Να αποκτήσει ο ισλαμικός πολιτισμός, στον γεωγραφικό χώρο της κάποτε οθωμανικής επικράτειας, πολιτική προτεραιότητα έναντι του εθνικού κράτους. Βλέπουν και κρίνουν πόσο ανίκανοι είναι οι Ελλαδίτες πολιτικοί να διαχειριστούν τα απλούστερα των προβλημάτων, πόσο το ενδιαφέρον τους εξαντλείται αποκλειστικά και αρρωστημένα στην εκλογή ή επανεκλογή τους», έχει επισημάνει στην –υψηλού επίπεδου και πολλαπλής σημασίας επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή της Κυριακής» – ο, από τους κορυφαίους διανοητές, Χρήστος Γιανναράς. «Αρνείται ο Αχμέτ Νταβούτογλου την αφελή επιδίωξη των ΗΠΑ σήμερα: να ομογενοποιηθεί ο μουσουλμανικός κόσμος με βάση τον εκδυτικισμό του. Προσβλέπει όμως σε ένα Ισλάμ ανοιχτό προς τη Δύση, μετριοπαθές και συμβιβασμένο, γι’ αυτό και ζητάει την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση», προειδοποιεί ο κ. Γιανναράς.
Αυτά σε κάνουν και αρρωσταίνεις... και συμμερίζεσαι το περιοδικό ΑΡΔΗΝ, που καλεί σε συσπείρωση για «Αντίσταση στον Νέο Οθωμανισμό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου