Αργεντινή - Μνήμες μιας Οικονομικής Λεηλασίας

Γιάννης Σταύρου, Κυριακάτικος περίπατος, λάδι σε καμβά

Αργεντίνικο τραγούδι από την ταινία
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, ΜΝΗΜΕΣ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ
MEMORIA DEL SAQUEO ΤΟΥ PINO SOLANAS.

Η καρδιά μου ήταν σφραγισμένη

για να μπορέσω να επιζήσω.

Να ζω

για να μπορώ να σώζω.

Το δέρμα μου είναι το μόνο

που μου'χει απομείνει.

Η ψυχή μου σπαταλιέται.

Μη σκέφτεσαι, μη διαδηλώνεις...

Μην προσπαθείς καν, μην επεμβαίνεις...

Όπως και να'χει, τίποτα δεν βγάζει νόημα.

Οι ζωές μας είναι προκαθορισμένες...

Σε αυτή τη βγαλμένη από την Αποκάλυψη κωμωδία...

Οδεύουμε όλοι προς το σφαγείο...

Δεν εξουδετερωνόμαστε με το γνώριμο, παλιο τρόπο...

Τώρα μας λένε να εξαφανισθούμε μόνοι μας...

Θέτουμε ερωτήσεις, χωρίς απαντήσεις.

Διαμαρτυρόμαστε χωρίς να παρενοχλούμε κανέναν.

Πειθήνιοι, αδρανοποιημένοι, παραλυμένοι...

Πότε θα ξυπνήσουμε?

Δεν υπάρχει δουλειά, καλίτερα να του δίνουμε.

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια έχει πια πεθάνει.

Τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή.

Ποια είναι η διαφορά του νεκρού απ΄τον ζωντανό?

Αρνούμαι να κλείσω το στόμα μου τώρα.

Δεν βρίσκομαι εδώ για να διαδώσω άσχημα νέα.

Δεν κέρδισαν ακόμα,

γιαυτό επιλέγω...

Έχεις κότσια ή όχι?

Είμαι ένα ζωιφιο για αυτούς, μα με ακούνε.

Φίλε, δεν φοβάμαι να γίνω αντισυμβατικός.

Και ενθαρρύνω όσους πολεμάνε...

να ενωθούν μαζί μας στον αγώνα μας...

Η καρδιά μου ήταν σφραγισμένη

για να μπορέσω να επιζήσω

Να ζω

για να μπορώ να σώζω.

Το δέρμα μου είναι το μόνο

που μου'χει απομείνει.

Η ψυχή μου είναι ένα άδειο κέλυφος.

Θέλω ένα θαύμα για να μας κάνει να ξυπνήσουμε.

Θέλω ένα θαύμα να μας κάνει όλους να ξεσηκωθούμε.

Μη περιμένετε τίποτε από τη μοίρα.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να σειστεί η γη.

Θα μιλήσω και θα ενεργήσω, δεν θα σταματήσω.

Η ποίησή μου θα διεισδύσει στην ψυχή σας.