Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Θέλουμε πίσω την Αθήνα που λεηλατήσατε...

Εμείς επιμένουμε στη ζωή και στις εικόνες της παλιάς (όχι και τόσο) Αθήνας που κάποτε γνωρίσαμε, έδω γεννηθήκαμε άλλωστε...

Αυτήν την Αθήνα θέλουμε πίσω!

Εικόνες στο κέντρο για γέλια & για κλάματα
του Κώστα Μπετινάκη
Ηλεκτρονική εφημερίδα ΣΤΥΞ

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον πρωθυπουργό, τον υπουργό Οικονομίας, τον υπουργό προστασίας του Πολίτη, καλωσορίζουμε και τον φίλο των μεταναστών νέο δήμαρχο που ψήφισαν οι Αθηναίοι του εμπορικού κέντρου και της πλατείας του Αγίου Παντελεήμονα. Και μη χειρότερα.

Παρασκευή απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας.

Εικόνα πρώτη: Στην έξοδο του Μετρό στην Ακαδημία, δεν μπορείς να βγεις καλά-καλά και πέφτεις επάνω στο απλωμένο «εμπόρευμα» δεκάδων μεταναστών, στο πεζοδρόμιο.

Εικόνα δεύτερη: Μπροστά στο προαύλιο χώρο του Πανεπιστήμιου. Μια αυτοσχέδια παράγκα από νάυλον και μπροστά της να είναι κρεμασμένο ένα τεράστιο πανό: «ΑΣΥΛΟ και στέγη στους Μετανάστες».

Εικόνα Τρίτη. Η μάλλον επαναλαμβανόμενη κινηματογραφική ταινία κάτι σα λούπα: Σάββατο μεσημεράκι, στην πλατεία Καπνικαρεάς, δεκάδες μετανάστες έχουν απλώσει στον πεζόδρομο κυκλικά το εμπόρευμά τους, πάνω σε λινάτσες. Οι θαμώνες των γύρω καφέ, παρακολουθούν κάθε τόσο –θα έγινε και δέκα-δεκαπέντε φορές μέσα σε κανα-δυό ώρες που βρέθηκα κι εγώ εκεί- ένα κωμικοτραγικό σκετς τους παράλογου της εποχής μας:

Ένα από τα περάσματα του μαύρου καραβανιού Ξαφνικά οι δεκάδες μετανάστες μαζεύουν την πραμάτια τους φορτώνουν τις λινάτσες σα μπόγο στον ώμο και φεύγουν διασχίζοντας σα καραβάνι την Καπνικαρέας προς την Μητροπόλεως. Με κανονικό βήμα και στρίβουν προς Μοναστηράκι. Μετά από δύο λεπτά, στρίβει από την Ερμού, με κανονικό βήμα περίπολο της ΕΛΑΣ. Δύο λεβέντες και δύο κοπελιές με αυστηρό ύφος. Φτάνουν ως τη γωνία Μητροπόλεως κάθονται μερικά λεπτά εκεί και μετά επιστρέφουν παίρνοντας την αντίστροφη διαδρομή. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Δεν έχουν καλά-καλά απομακρυνθεί 50 μέτρα στην Ερμού με κατεύθυνση προς το Σύνταγμα, και οι λινάτσες των μεταναστών έχουν απλωθεί πάλι στην πλατεία Καπνικαρέας. Μετά από δέκα λεπτά, στην Καπνικαρέας εμφανίζεται πάλι το καραβάνι των μεταναστών με βιαστικό βήμα, και στρίβει πάλι προς το Μοναστηράκι. Ακολουθεί, το περίπολο της ΕΛΑΣ. Ξανά και ξανά το ίδιο.
Αν η περιγραφή γινόταν σε μία αράδα, θα έβαζα ομοιωματικά για τουλάχιστον δεκαπέντε αράδες. Τόσες φορές τουλάχιστον επαναλήφθηκε το ίδιο περιστατικό. Οι τουρίστες που περνούσαν έπαιρναν βίντεο. Οι θαμώνες στα τραπεζάκια των καφέ παρακολουθούσαν το θέαμα.
Μια συνηθισμένη ιστορία πια. Που κανέναν δεν φαίνεται να ενδιαφέρει.
Μόνο ίσως τους εναπομείναντες καταστηματάρχες, που βλέπουν μπροστά στις βιτρίνες τους να απλώνονται εμπορεύματα παρόμοια μ’ εκείνα που εκείνοι για να πουλήσουν πληρώνουν νοίκι, ΦΠΑ, υπαλλήλους…
κόνες που κάθε άλλο παρά μας κολακεύουν. Εντυπώσεις που κάθε άλλο παρά κολακεύουν την αστυνομία. Μια κατάσταση που έχει προκαλέσει αγανάκτηση στους μαγαζάτορες των κεντρικών δρόμων της Αθήνας.

Ρώτησα φίλο μου τελωνιακό πως περνούν αυτά τα εμπορεύματα-μαϊμούδες στη χώρα και πήρα την αποστομωτική απάντηση. Μας τα στέλνουν μέσω Αμβούργου. Περνούν κανονικά μέσα σε εμπορευματοκιβώτια που έχουν «ελεγχθεί» σε γερμανικά ή ιταλικά τελωνεία… Για να μην πιστεύουμε πως οι τελωνιακοί του εξωτερικού δεν λαδώνονται. ‘Η το γερμανικό δημόσιο δεν γνωρίζει τι συμβαίνει….

Μας στέλνουν τους λαθρομετανάστες μέσω Τουρκίας, και λαθραία εμπορεύματα μέσω Ευρωπαϊκή Ένωσης και εμείς πληρώνουμε τα δάνεια στην τρόϊκα, από το υστέρημά μας…

Ευτυχώς που ο Χαρδαβέλας βρήκε πετρέλα ια, και έδωσε την ευκαιρία στον ανεκδιήγητο πρωθυπουργό να μας καθησυχάσει ότι
# όταν με το καλό συσταθεί η επιτροπή που θα εξετάσει το ζήτημα,
# όταν οριστεί η Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη (που χρόνια τώρα μας παρακαλάνε από την Κύπρο)
# όταν με το καλό βρεθεί η εταιρία που θα κερδίσει δις από τα ελληνικά υποθαλάσσια κοιτάσματα,
# όταν γίνουμε Αμπού Ντάμπι, ΔΕΝ θα τα μοιραστούμε με τους Τούρκους.

Αισθάνθηκα μονοφαγάς, αλλά πλούσιος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: