Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Η λεηλασία του ελληνικού χώρου...

Η διάλυση και η λεηλασία της χώρας μας δεν οφείλεται μόνο στην οικονομική κρίση...

Μας το έστειλε ο φίλος Γιώργος Λ.

Γκετοποίηση συνοικιών της Αθήνας και τα επακόλουθα

Κάτω ἀπὸ τὴν ἐπιβεβλημένη ἀπὸ τοὺς λίγους χειριστὲς τῆς δημόσιας ἐπικοινωνίας φοβέρα τῆς κατηγορίας γιὰ ρατσισμό, οἱ Ἕλληνες διστάζουμε ἀκόμα νὰ παραδεχθοῦμε αὐτὸ ποὺ ἡ καγγελάριος τῆς Γερμανίας δήλωσε ξεκάθαρα (ἀλλὰ καὶ ἡ Γερμανικὴ κοινωνία πιστεύει πλέον ἀνοιχτά: http://www.economist.com/node/17469563?story_id=17469563 , ἄρθρο τοῦ Economist τῆς περασμένης ἑβδομάδας), ὅτι δηλαδὴ ἔχει ἀποτύχει τὸ μοντέλο τῆς πολυπολιτισμικότητας. Οἱ θιασώτες τῆς πολυπολιτισμικότητας λοιπὸν ἂς μᾶς ἐξηγήσουν γιατί οἱ κατακλυζόμενες ἀπὸ μετανάστες περιοχὲς συνεχῶς ἐγκαταλείπονται καὶ ὑποβαθμίζονται, ἀφοῦ εἶναι τόσο καλὴ καὶ φυσιολογικὴ ἡ "συγκατοίκηση".

Ἡ λαίλαπα, μὲ τοὺς ἀμείλικτους τωρινοὺς ἀριθμούς, τῆς εἰσβολῆς ὁμάδων ἀπὸ τὴν Ἀσία καὶ τὴν Ἀφρικὴ στὴν Εὐρώπη καὶ στὴ θύρα της, τὴν Ἑλλάδα, ὅπου λιμνάζει τὸ μεγαλύτερο ποσοστό τους σήμερα ἐξ αἰτίας τῆς κυβερνητικῆς ἀδιαφορίας, εἶναι γεγονὸς ποὺ δὲν μπορεῖ πιὰ νὰ ὡραιοποιηθεῖ μὲ τὰ συνήθη εὐχολόγια περὶ ἀνάγκης γιὰ ἀνεκτικότητα καὶ συνύπαρξη. Ἡ προβληματικὴ παρουσία κυρίως τῶν Μουσουλμανικῶν κοινοτήτων σὲ πόλεις τῆς Δύσης ὅπου ὑποτίθεται ὅτι ἡ συνύπαρξη εἶχε ἐπιτευχθεῖ πρὸ πολλοῦ μαρτυροῦν πὼς ἡ κουλτούρα τους καὶ ἡ γενικότερη κοσμοαντίληψη ποὺ δομεῖται στὸ θρησκευτικό τους ὑπόβαθρο καὶ ποὺ τοὺς ἀντιπαραθέτει στοὺς ἀπίστους (the "infidels") ὄχι μόνο καθιστᾶ ἀδύνατη τὴν ἀφομοίωση ἀλλὰ καὶ μπορεῖ νὰ ἀποβεῖ ἀποτρεπτικὴ γιὰ τὴν ἴδια τὴν ἁρμονικὴ συμβίωσή τους μὲ τοὺς κατοίκους μιᾶς Δυτικῆς κοινωνίας.

Σύμφωνα μὲ τὸ ἀναφερθὲν ἄρθρο τὸ ἕνα τέταρτο τῶν Μουσουλμάνων μεταναστῶν ἐφήβων (πρώτης ἢ δεύτερης γενιᾶς) ἔχει ἐχθρικὴ στάση ἀπέναντι στοὺς Χριστιανοὺς καὶ στὴν ἴδια τὴ δημοκρατία· ἐφόσον ὁ ἀριθμὸς τῶν Μουσουλμάνων μεταναστῶν στὴν Ἑλλάδα ἀνέρχεται σὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες, δὲν χρειάζεται πολλὴ φαντασία γιὰ τὴν πρόβλεψη τῶν συνεπειῶν τῆς παραμονῆς αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων στὸν τόπο μας.

Καὶ ἔτσι ἐπανέρχεται ἡ συζήτηση γιὰ τὸ ποιός εἶναι καὶ ποιός δὲν εἶναι Ἕλληνας, συζήτηση ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ περιττὴ καὶ σχολαστικὴ κάτω ἀπὸ ἄλλες συνθῆκες καὶ σὲ ἄλλους καιρούς, ὅμως ὄχi καὶ σήμερα ποὺ ἡ Ἑλλάδα βιώνει τὴν τραγικότητα τοῦ ἐξαναγκασμοῦ τῶν κατoίκων της σὲ "συνύπαρξη" μὲ πολιτιστικὰ δεδομένα ποὺ τοὺς περικυκλώνουν μὲ δυσανάλογους, διαρκῶς αὐξανόμενους ἀριθμοὺς καὶ ποὺ μοιραῖα ἀλλοιώνουν τὴν Ἑλληνικότητα τῆς περιρρέουσας ἀτμόσφαιρας τοῦ τόπου ὄντας διάφωνα καὶ ἀντίθετα πρὸς αὐτή.

Μαρία Ὑψηλάντη,
Ἐπίκουρος Καθηγήτρια Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλολογίας,
Πανεπιστήμιο Κύπρου,
Τ.Θ. 20537, 1678,
Λευκωσία, Κύπρος

Δεν υπάρχουν σχόλια: