Το φωτεινό παράδειγμα της Εσθονίας..!

Εικόνες από την προ ευρώ Ελλάδα!


Γιάννης Σταύρου, Ανατολή σελήνης, λάδι σε καμβά

Χωρίς σχόλια...

Εσθονία: η παράνοια του ευρώ
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ «E» 10/6

Επιτέλους, βρέθηκε η χώρα που ανταποκρίνεται στο όραμα του Βερολίνου για το πώς πρέπει να είναι το... "δημοσιονομικό Νταχάου" της Ευρώπης: είναι η Εσθονία, την ένταξη της οποίας στο ευρώ από την 1η Ιανουαρίου του 2011 αποφάσισαν προχθές οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης στο Λουξεμβούργο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι την απόφαση αυτή θα επικυρώσουν την ερχόμενη εβδομάδα και οι ηγέτες της ευρωζώνης κατά τη σύνοδο κορυφής που θα πραγματοποιήσουν.

Ως χώρα η Εσθονία δεν λέει και πολλά πράγματα. Δεν έχει παρά 1,4 εκατομμύρια κατοίκους, έκταση μικρότερη από το ένα τρίτο της Ελλάδας, μέγεθος οικονομίας κάπου... δεκάξι - δεκαεπτά φορές μικρότερο από της Ελλάδας, κατά κεφαλήν ΑΕΠ λιγότερο από το μισό του ελληνικού.

Τα δημοσιονομικά της μεγέθη όμως κάνουν να ραγίζει από συγκίνηση η καρδιά κάθε γνήσιου Γερμανού: το 2009 το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ήταν μόνο 1,7% και το δημόσιο χρέος της -προσοχή, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους!- ήταν μόνο... 7,2% του ΑΕΠ!!! Ναι, όταν το δημόσιο χρέος της ίδιας της Γερμανίας ανήλθε το 2009 στο 73,2% του ΑΕΠ της ξεπερνώντας κατά πολύ το όριο του 60% που ορίζει το Μάαστριχ, οι Εσθονοί πέτυχαν στο δημόσιο χρέος τους το απίστευτο ποσοστό του 7,2%. Και όταν κατά μέσο όρο το έλλειμμα των 16 χωρών της ευρωζώνης ήταν 6,3% και της ΕΕ των 27 ήταν 6,8%, η Εσθονία είχε πέρυσι έλλειμμα 1,7%.

Εκαναν παρατήρηση στην Εσθονία ότι ο πληθωρισμός της το 2008 ξεπερνούσε το 10%; Ε, το 2009 ο πληθωρισμός... τρύπησε το πάτωμα και έπεσε κάτω από το μηδέν! Σημειώθηκε μείωση, όχι αύξηση τιμών κατά 0,7%!

Δεν μπορεί να κρύψει η γερμανική "Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε" τη χαρούμενη συγκίνησή της, όταν αποκαλεί την Εσθονία "υποδειγματικό μαθητή της δημοσιονομικής πειθαρχίας".

Εύλογη η απορία: πώς πέτυχε η Εσθονία μέσα σε έναν χρόνο αυτά τα δημοσιονομικά θαύματα; Η απάντηση είναι απλή, αλλά επώδυνη: καταστρέφοντας τους Εσθονούς!

Μέσα στο 2009, το εσθονικό ΑΕΠ σημείωσε αβυσσαλέο καταποντισμό: μείωση κατά... 15%! Μόνο σε πόλεμο σημειώνεται τέτοια πτώση του ΑΕΠ.

Πόλεμο φυσικά δεν έκανε η Εσθονία, η κυβέρνησή της όμως εξαπέλυσε κοινωνικό πόλεμο εναντίον του εσθονικού λαού: εκτίναξε την ανεργία στο 20%, σφαγίασε όχι μόνο τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% ως 30%, αλλά και τους ίδιους απολύοντάς τους κατά δεκάδες χιλιάδες, καταβαράθρωσε τις συντάξεις κατά 20% και πλέον, διέλυσε σχεδόν τα νοσοκομεία περικόπτοντας μέχρι και 40% τους προϋπολογισμούς τους, εξαθλίωσε κατ' ανάλογο τρόπο και τη δημόσια εκπαίδευση, κατάργησε σχεδόν εντελώς τις αποζημιώσεις απολύσεων και τα επιδόματα ανεργίας.

Οι Εσθονοί όμως έσκυψαν το κεφάλι αντί να εξεγερθούν. Ετσι οι ίδιοι βυθίστηκαν στη μιζέρια και στη δυστυχία, ενώ οι αριθμοί γνώρισαν πρωτοφανή ευημερία.

Το έλλειμμα εξαφανίστηκε, αφού η κυβέρνηση εξαπέλυσε πογκρόμ εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων και άφησε χωρίς λεφτά τα νοσοκομεία, τα σχολεία και τα κρατικά ιδρύματα. Εξανεμίστηκε και ο πληθωρισμός, αφού η χώρα γέμισε άνεργους που δεν είχαν καλά καλά πώς να επιβιώσουν.

Επιπλέον, η κυβέρνηση έδινε στις ξένες τράπεζες τα περισσότερα χρήματα από όσα μάζευε, οπότε μειώθηκε και το δημόσιο χρέος.

Κάπως έτσι ονειρεύονται οι Γερμανοί και οι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι κύκλοι της Ευρώπης να καταντήσουν τις χώρες και τους λαούς ολόκληρης της ΕΕ. Ευτυχώς όμως ούτε είμαστε ούτε θέλουμε ποτέ να γίνουμε Εσθονοί! Εμείς και πολλοί λαοί σαν εμάς δεν θα θυσιάσουμε τους ανθρώπους για χάρη των αριθμών.

Η ΕΚΤ
Πρότεινε απόρριψη!

Βασανιστήρια... γερμανικού τύπου ήθελε να κάνει στην Εσθονία η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, πρότεινε απόρριψη της ένταξης της Εσθονίας στην ευρωζώνη, παρόλο που πληροί τα τυπικά κριτήρια. "Θα έπρεπε να ζητηθεί η αναβολή της ένταξης... Για την Εσθονία θα ήταν εύκολο να εφαρμοστεί η αναβολή και θα μπορούσε ίσως να της προσδώσει πιθανόν μια νέα ορμή, ενώ για το ευρώ η απόρριψη θα έδινε πολύτιμο σημάδι ότι στο μέλλον θα γίνονται σεβαστοί οι κανόνες της νομισματικής ένωσης, ακόμη και όταν δεν εναρμονίζονται με την πολιτική" έγραψε χαρακτηριστικά σε άρθρο της η "Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε" συμφωνώντας με την ΕΚΤ.