Γιάννης Σταύρου: κυκλοφορούν οι νέοι σελιδοδείκτες...

Καλοκαίρι 2009

50 νέοι σελιδοδείκτες από έργα του ζωγράφου Γιάννη Σταύρου μόλις κυκλοφόρησαν...

Από το βιβλιοπωλείο ΠΟΛΙΤΕΙΑ – Ασκληπιού 1, Αθήνα

... ο άμεσος αγώνας ανθρώπου προς άνθρωπο υπό συνθήκες παγκόσμιας ανομίας...*

Γιάννης Σταύρου, Θωρηκτό Αβέρωφ, ορείχαλκος

Η σκέψη ενός κορυφαίου σύγχρονου στοχαστή, όπως ο Παναγιώτης Κονδύλης, μας βοηθάει λίγο να σηκώσουμε κεφάλι από τον βούρκο της βάρβαρης αθλιότητας.

Παρόλο που μας θέτει μπροστά στα ζητήματα της εποχής μας, καταφέρνει και μας αποσπά για λίγο από τους ακατανόμαστους ρύπους των επίκαιρων προβληματισμών, διεκδικήσεων και σκυλοκαυγάδων που επικρατούν στην κεντρική σκηνή της εγχώριας & παγκόσμιας νέας τάξης - είτε αναφερόμαστε στις μάζες είτε στις εξουσίες τους.

Ο λόγος του είναι από μόνος του άσκηση αισθητικής, ήθους και μοναδικής νοητικής οξυδέρκειας...

*Παναγιώτη Κονδύλη: Η παγκοσμιοποίηση ως ιδεολογική κατασκευή

(δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΒΗΜΑ στις 16 Μαρτίου 1997 )

Κύκλοι με απτά υλικά συμφέροντα, αλλά και διάφοροι καλόπιστοι, οι οποίοι εξ ιδιοσυγκρασίας ενστερνίζονται τις ελπιδοφόρες προοπτικές, προπαγανδίζουν την άποψη ότι η προϊούσα παγκοσμιοποίηση θα επιφέρει όλο και μεγαλύτερη εξίσωση των συλλογικών συνθηκών ζωής και των συλλογικών σκοπών, δημιουργώντας έτσι κοινά σημεία μεταξύ των ανθρώπων και καθιστώντας περιττές τις αιματηρές συγκρούσεις· γιατί, όπως λέγεται, η παγκοσμιοποίηση θα εξασθενήσει ή ίσως και θα καταργήσει τις υποτιθέμενες αιτίες αυτών των συγκρούσεων, δηλαδή τα έθνη και τα κράτη. Η αντίληψη αυτή αναγορεύθηκε, προπαντός μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, σε αυταπόδεικτη αλήθεια και άρθρο πίστεως, έτσι ώστε δεν διερευνώνται επαρκώς οι προϋποθέσεις της και η λογική συνοχή της.

Ως φορέας της παγκοσμιοποίησης και της εξίσωσης των συνθηκών και των σκοπών (αξιών) δεν θεωρείται βέβαια οποιαδήποτε δραστηριότητα, π.χ. το κήρυγμα της αδελφοσύνης και της αγάπης, αλλά μια δραστηριότητα εντελώς συγκεκριμένη: η διευρυνόμενη και διαπλεκόμενη οικονομία. Μια πρώτη προϋπόθεση της παραπάνω αντίληψης είναι λοιπόν η πίστη στην πρωτοκαθεδρία της οικονομίας ­ και μάλιστα της οικονομίας στην αντίθεσή της προς την πολιτική, η οποία λίγο – πολύ ταυτίζεται με την «πολιτική της ισχύος» και αντιπαρατίθεται προς την υποτιθέμενη εγγενή ειρηνικότητα της οικονομίας. Αυτή όμως η διχοτομία μεταξύ πολιτικής και οικονομίας είναι δυνατή μόνο αν οι δύο αυτοί τομείς οριστούν τόσο στενά (αν δηλαδή η οικονομία περιοριστεί στην τεχνική διαδικασία της παραγωγής και η πολιτική περισταλεί στη διοίκηση και στη διαχείριση), ώστε χάνεται κάθε ουσιαστική σχέση με την κοινωνική πράξη και πραγματικότητα.

* Το «ζωτικό συμφέρον»

Από ιστορική και κοινωνιολογική άποψη η διχοτομία είναι επίσης αβάσιμη· αποτελεί μια ιδεολογική κατασκευή και ένα ιδεολογικό όπλο που, καθώς είναι γνωστό, πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον ανερχόμενο αστικό φιλελευθερισμό εναντίον του απολυταρχικού κράτους, ενώ και σήμερα παραμένει προσφιλές επιχείρημα διαφόρων οικονομικών κύκλων, οι οποίοι βέβαια την ίδια στιγμή κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να επιστρατεύσουν την πολιτική για δικούς τους σκοπούς και διόλου δεν περιφρονούν επικερδείς κρατικές παραγγελίες και πιστώσεις. Κατά τα λοιπά, η ιδεολογική αυτή κατασκευή συνδέθηκε ήδη από τον 17ο αιώνα με την κοσμοϊστορική πρόβλεψη ότι το εμπόριο θα υποκαταστήσει τον πόλεμο. Τι έγινε έκτοτε, το γνωρίζουμε καλά.

Ο γενικός λόγος για τον οποίο πολιτική και οικονομία ­ με την οποιαδήποτε κοινωνικά βαρύνουσα έννοια των όρων ­ παραμένουν αδιαχώριστες είναι προφανής. Η οικονομία και η πολιτική αφορούν εξίσου τις συγκεκριμένες σχέσεις συγκεκριμένων ανθρώπων και κάθε οικονομική αλλαγή προκαλεί μια μετατόπιση του συσχετισμού δυνάμεων προς όφελος ορισμένων ανθρώπων και εις βάρος άλλων. Οι οικονομικοί σκοποί ούτε επιδιώκονται ούτε επιτυγχάνονται μέσα σε ένα κοινωνικό κενό, παρά μετριούνται με κριτήριο την απόδοση των ανταγωνιστών, και ανάλογα αξιολογούνται. Ο,τι όλοι μπορούν να παραγάγουν και ό,τι όλοι μπορούν να απολαύσουν δεν έχει ούτε οικονομική ούτε πολιτική αξία ­ γιατί αξία σημαίνει πάντα: ιδιαίτερη αξία. Γι’ αυτό τα απόλυτα κέρδη, δηλαδή όσα σημαίνουν βελτίωση σε σχέση με την προγενέστερη δική μας κατάσταση, φαίνονται πολύ λιγότερο σημαντικά από τα σχετικά κέρδη, δηλαδή εκείνα που επιτυγχάνονται σε σύγκριση με την τωρινή κατάσταση των ανταγωνιστών μας.

Αν μια πλευρά πιστεύει ότι τα σχετικά της μειονεκτήματα είναι αδύνατο να υπερκαλυφθούν στο προβλεπτό μέλλον με οποιαδήποτε προσπάθεια, τότε είναι αναγκασμένη να επιλέξει ανάμεσα στη συνθηκολόγηση μπροστά στη δύναμη της «αόρατης χειρός» (Α. Smith) και στην πολιτικοποίηση της οικονομικής σύγκρουσης. Γιατί από καταβολής κόσμου υπάρχουν μόνο δύο δυνατότητες για να αποκτήσει κανείς αγαθά: να τα παραγάγει ο ίδιος ή να τα πάρει από όποιον τα παράγει, αδιάφορο αν αυτό το κάνει με το ξίφος ή μέσω εμπορικών ποσοστώσεων. Η έννοια του «ζωτικού συμφέροντος» υπάρχει εξίσου στην οικονομία και στην πολιτική, και μάλιστα θα μπορούσαμε να τη θεωρήσουμε ως τον μεγάλο κοινό τους παρονομαστή.

Η κατάσταση αυτή μπορεί να συγκεφαλαιωθεί ως εξής: η πολιτική διεισδύει στην οικονομία όχι τόσο μέσω των διαδικασιών της παραγωγής και της επικοινωνίας όσο μέσω του προβλήματος της κατανομής. Είναι άκρως χαρακτηριστικό ότι η συζήτηση για την παγκοσμιοποίηση στρέφεται γύρω από διαδικασίες και προτάσεις οι οποίες αφορούν τη διαπλοκή της παγκόσμιας βιομηχανίας και του παγκοσμίου εμπορίου καθώς και την πύκνωση των παγκοσμίων επικοινωνιακών δικτύων ­ το μυστικό μιας παγκόσμια αποδεκτής κατανομής των πόρων και του πλούτου δεν το έχει αποκαλύψει ως σήμερα κανείς. Η ειρήνη όμως μεταξύ πολιτικών μονάδων και ανθρώπων γενικά δεν μπαίνει τόσο σε κίνδυνο λόγω του τρόπου παραγωγής και επικοινωνίας όσο λόγω των όρων και των ανισοτήτων της κατανομής.

Η παγκοσμιοποίηση της παραγωγής και της οικονομίας θα οξύνει το πρόβλημα της κατανομής από δύο απόψεις. Στο εσωτερικό των ανερχομένων οικονομικών δυνάμεων θέτει σε κίνηση διαδικασίες οι οποίες γρηγορότερα μπορούν να πολλαπλασιάσουν παρά να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες για σχετικά κέρδη ­ και ως γνωστόν ο μισοχορτασμένος είναι πιο επιθετικός παρά ο μισοπεθαμένος από την πείνα. Ακόμη και η περιορισμένη ικανοποίηση τέτοιων προσδοκιών δημιουργεί πάντως, καθώς πίσω της στέκουν τεράστιες ανθρώπινες μάζες, έναν πλούτο σημαντικό, οπότε το σχετικό μερίδιο των ανεπτυγμένων χωρών στον παγκόσμιο πλούτο μειώνεται συνεχώς. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο αγώνας κατανομής μεταφέρεται και στο εσωτερικό των πλουσίων χωρών, οι οποίες αναγκάζονται να σφίξουν το ζωνάρι (τουλάχιστον ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων) προκειμένου να παραμείνουν ανταγωνιστικές.

* Θεώρηση made in USA

Οποιος φαντάζεται ότι αυτό αποτελεί απλώς μια βραχυπρόθεσμη ή μεσοπρόθεσμη αναπροσαρμογή, η οποία οπωσδήποτε θα πετύχει αρκεί να επιδείξουμε κάποια υπομονή και επιδεξιότητα ­ όποιος το φαντάζεται αυτό, ασφαλώς δεν έχει κατανοήσει την έκταση της μεταβολής που επιτελείται σήμερα σε πλανητική κλίμακα. Η βιομηχανικά ανεπτυγμένη «Δύση» συνεχίζει να βλέπει τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης από την άτρομη και παραπλανητική σκοπιά του τμήματος εκείνου του πλανήτη το οποίο ακόμη κατέχει πάνω από τα τρία τέταρτα του παγκοσμίου πλούτου και της παγκόσμιας ενέργειας. Και πρέπει να προσθέσουμε ότι καθοριστική εδώ είναι η αμερικανική θεώρηση των πραγμάτων, η οποία βέβαια, παρά τις ιδεολογικές ομολογίες πίστεως προς την αυτοματική της οικονομίας, στηρίζεται πρωταρχικά στο σημερινό στρατιωτικό και διπλωματικό προβάδισμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Οποιος υπερέχει (προς το παρόν) τόσο πολύ έχει τη φυσική τάση να βλέπει την παγκοσμιοποίηση πρώτα – πρώτα ως διεύρυνση του δικού του πεδίου δράσεως και δεν μπορεί ή δεν θέλει να βάλει με τον νου του τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της αναστροφής του ρεύματος.

Ωστόσο, μέσα στην αυτοπεποίθηση της «Δύσης» έχει ήδη εμφιλοχωρήσει η πρώτη αμφιβολία, αλλά και το πρώτο ρίγος, προπαντός στην Ευρώπη, όπου συνειδητοποιείται όλο και εντονότερα ότι η βαθύτερη αιτία της μόνιμης κρίσης είναι η ένταση του παγκοσμίου ανταγωνισμού και η συνεχής πτώση του ειδικού ευρωπαϊκού βάρους μέσα στην παγκόσμια οικονομία. Οι αμφιβολίες και τα ρίγη θα επιταθούν κάτω από την πίεση εισαγομένων και ενδογενών δημογραφικών και οικολογικών παραγόντων. Τότε τα σύνορα, τα οποία έχει γκρεμίσει στο μεταξύ η παγκοσμιοποίηση, θα ανεγερθούν και πάλι εξαιτίας της όξυνσης των αγώνων κατανομής, μολονότι δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποιος και πού θα τα χαράξει αυτή τη φορά.

Η όξυνση τούτη πρέπει να αναμένεται ακόμη περισσότερο επειδή η δεύτερη προϋπόθεση της αντίληψης που αναφέραμε στην αρχή, ότι δηλαδή η εξίσωση των συνθηκών και των σκοπών της ζωής θα αμβλύνει τις συγκρούσεις, απλούστατα είναι εσφαλμένη. Η κοινότητα των σκοπών γεννά φιλία μεταξύ δύο πλευρών όταν ο σκοπός πρόκειται να επιτευχθεί εναντίον ενός τρίτου· σπέρνει όμως την έχθρα όταν η επίτευξη του κοινού σκοπού από μέρους της μιας πλευράς είτε κάνει αδύνατη είτε καθιστά άνευ αξίας την επίτευξή του από μέρους της άλλης. Η φιλία λοιπόν δεν προκύπτει από τον κοινόν σκοπό καθ’ εαυτόν, αλλά από τη συμφωνία δύο πλευρών για το ποια σειρά θα κατέχει η καθεμιά τους κατά την επιδίωξη του κοινού σκοπού και ποια οφέλη θα αντλήσει από την επίτευξή του. Αν στο κρίσιμο αυτό σημείο δεν επιτευχθεί συμφωνία, τότε η σύγκρουση θα οξυνθεί ακριβώς επειδή ο σκοπός είναι κοινός ­ για τον ίδιο λόγο για τον οποίο ο χασάπης δεν εχθρεύεται τον μανάβη απέναντί του παρά τον χασάπη δίπλα του. Κοινότητα σκοπών σημαίνει αγώνα με τους ίδιους πόρους, τις ίδιες αγορές, τους ίδιους χώρους και τα ίδια έπαθλα. Και αν η κοινότητα των σκοπών επεκταθεί και στους σκοπούς της κατανάλωσης, τότε ο Ινδός και ο Κινέζος θα πρέπει να καταναλώσουν τόση ενέργεια και άλλες τόσες πρώτες ύλες όσες ο Βορειοαμερικανός. Ποιες θα είναι οι συνέπειες για τον πλανήτη;

* Οι εμφύλιοι πόλεμοι

Η εξίσωση συνθηκών και σκοπών ζωής εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης θεωρείται και υπό μιαν άλλη έννοια ως πρόδρομος ειρηνικών εξελίξεων. Λέγεται ότι οι ψυχοπνευματικές συνέπειες θα συμβάλουν στην αποδυνάμωση των εθνικών πολιτισμών και επομένως των συγκρούσεων που οφείλονται σε εθνικές και πολιτισμικές αιτίες. Αν η οικουμενική εξίσωση του τρόπου ζωής των ανθρώπων θα διαμορφώσει αναγκαστικά έναν ενιαίο παγκόσμιο πολιτισμό, δεν χρειάζεται να το εξετάσουμε εδώ. Πάντως ο παγκόσμιος αυτός πολιτισμός θα αποτελούσε εγγύηση για την ειρήνη μονάχα αν στο παρελθόν οι αιματηρές συγκρούσεις είχαν γίνει αποκλειστικά μεταξύ εθνικά και πολιτισμικά διαφορετικών συλλογικών υποκειμένων.

Η Ιστορία όμως γνώρισε και πάμπολλους εμφυλίους πολέμους, και αυτοί συχνά ήσαν και οι χειρότεροι. Ωστε το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί η οικονομική και πολιτισμική παγκοσμιοποίηση είναι η μετατροπή όλων των πολέμων σε εμφυλίους πολέμους.

• Οποιος προσδοκά την παγκόσμια ειρήνη από την εξασθένηση ή τη διάλυση των εθνικών κρατών καθ’ εαυτήν λησμονεί ότι οι πόλεμοι είναι φαινόμενο πολύ παλαιότερο από τα εθνικά κράτη. Λησμονεί ότι το εθνικό κράτος διόλου δεν συνιστά το μόνο δυνατό κυρίαρχο πολιτικό υποκείμενο, επομένως η κατάργηση του εθνικού κράτους δεν συνεπάγεται αυτόματα την κατάργηση της έννοιας του κυρίαρχου κράτους και των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Και τέλος λησμονεί ότι πολύ χειρότερος από κάθε σύγκρουση μεταξύ οργανωμένων πολιτικών μονάδων μπορεί να είναι ο άμεσος αγώνας ανθρώπου προς άνθρωπο υπό συνθήκες παγκόσμιας ανομίας.

________________________________________________

πηγή η εξαιρετική ιστοσελίδα http://kondylis.wordpress.com/

Η αθωότητα δεν προστατεύεται ποτέ τόσο πολύ όσο η ενοχή...*

Γιάννης Σταύρου, Γυναίκα με καπέλο, λάδι σε καμβά

Βαθύς γνώστης της ανθρώπινης φύσης ο La Rochefoucauld παραμένει ένας αξεπέραστος στοχαστής.

Τα αποφθέγματα του θεωρούνται από τα καλύτερα που γράφτηκαν ποτέ…

Απολαύστέ τα σε πρόχειρη μετάφραση από αγγλικό κείμενο:

* Francois de La Rochefoucauld (1613–1680)

If we did not flatter ourselves, the flattery of others could never harm us.

Εάν δεν κολακεύουμε τους εαυτούς μας, η κολακεία των άλλων ποτέ δεν θα μας βλάψει.

If we had no faults of our own, we should not take so much pleasure in noticing those in others.

Εάν δεν είχαμε δικά μας ελαττώματα, δεν θα αντλούσαμε τόσο πολλή ευχαρίστηση παρατηρώντας τα στους άλλους.

Innocence does not find near so much protection as guilt.

Η αθωότητα δεν προστατεύεται ποτέ τόσο πολύ όσο η ενοχή

It is from a weakness and smallness of mind that men are opinionated; and we are very loath to believe what we are not able to comprehend.

Από αδυναμία και μικρότητα του μυαλού οι άνθρωποι είναι αδιάλλακτοι· και είμαστε πολύ απρόθυμοι να πιστέψουμε ό,τι δεν είμαστε ικανοί να κατανοήσουμε.

It is often laziness and timidity that keep us within our duty while virtue gets all the credit.

Είναι συχνά η τεμπελιά και η δειλία που μας κρατούν στο καθήκον μας ενώ η αρετή παίρνει όλα τα εύσημα.

Mediocre minds usually dismiss anything which reaches beyond their own understanding.

Τα μέτρια μυαλά συνήθως απορρίπτουν ό,τι αδυνατούν να κατανοήσουν

Nothing prevents one from appearing natural as the desire to appear natural.

Τίποτα δεν αποτρέπει κάποιον να εμφανίζεται φυσικός όσο η επιθυμία να εμφανίζεται φυσικός.

People always complain about their memories, never about their minds.

Οι άνθρωποι πάντα παραπονιούνται για τις αναμνήσεις τους, ποτέ για τα μυαλά τους.

Perfect behaviour is born of complete indifference.

Η τέλεια συμπεριφορά είναι γέννημα της πλήρους αδιαφορίας

Perfect Valour is to do, without a witness, all that we could do before the whole world.

Τέλεια ανδρεία σημαίνει να διαπράττεις, χωρίς κανένα μάρτυρα, όλα αυτά που θα μπορούσες να διαπράξεις μποστά σ’ολόκληρο τον κόσμο.

Philosophy finds it an easy matter to vanquish past and future evils, but the present are commonly too hard for it.

Η φιλοσοφία βρίσκει εύκολο θέμα όταν συντρίβει παρελθόντα και μελλοντικά κακά, όμως τα παρόντα είναι συνήθως πάρα πολύ δύσκολα γι’ αυτήν.

Quarrels would not last long if the fault was only on one side.

Οι φιλονικίες δεν θα διαρκούσαν πολύ εάν το σφάλμα βρισκόταν ήταν μόνο στη μια πλευρά.

The principal point of cleverness is to know how to value things just as they deserve.

Το κύριο σημείο της ευφυίας είναι να γνωρίζεις να εκτιμάς τα πράγματα όπως ακριβώς το αξίζουν.

The reason why so few people are agreeable in conversation is that each is thinking more about what he intends to say than others are saying.

Ο λόγος για τον οποίο τόσο λίγοι άνθρωποι συμφωνούν στη συζήτηση είναι γιατί ο καθένας σκέφτεται περισσότερο για αυτό που σκοπεύει να πει παρα γι’αυτό που λένε οι άλλοι.

The surest way to be deceived is to consider oneself cleverer than others.

Ο πιό σίγουρος τρόπος να εξαπατηθεί κανείς είναι να θεωρήσει τον εαυτό του εξυπνότερο από τους άλλος.

There are various sorts of curiosity; one is from interest, which makes us desire to know that which may be useful to us; and the other, from pride which comes from the wish to know what others are ignorant of.

Υπάρχουν διάφορα είδη περιέργειας· κάποιο είναι από το ενδιαφέρον, που μας κάνει να επιθυμούμε να γνωρίζουμε ό,τι μπορεί να μας αποβεί χρήσιμο· και το άλλο, από την υπερηφάνεια που προέρχεται από την επιθυμία να γνωρίζουμε ό,τι οι άλλοι αγνοούν.

There is nothing men are so generous of as advice.

Σε τίποτα οι άνθρωποι δεν είναι τόσο γεναιόδωροι όσο στις συμβουλές.

Those who are incapable of committing great crimes do not readily suspect them in others.

Αυτοί που είναι ανίκανοι να διαπράξουν μεγάλα εγκλήμτα δεν τα υποψιάζονται εύκολα στους άλλους.

Those who occupy their minds with small matters, generally become incapable of greatness.

Αυτοί που απασχολούν το μυαλό τους με μικροθέματα, γίνονται ανίκανοι για το μεγαλειώδες.

Though men are apt to flatter and exalt themselves with their great achievements, yet these are, in truth, very often owing not so much to design as chance.

Παρ’όλο που οι άνθρωποι αρέσκονται να κολακεύουν και να εξυψώνουν τους εαυτούς τους για τα μεγάλα τους επιτεύγματα, στην πραγματικότητα, αυτά οφείλονται όχι τόσο στον σχεδιασμό όσο στην τύχη.

Usually we praise only to be praised.

Συνήθως εγκωμιάζουμε μόνο για να εγκωμιαστούμε.

Virtue would go far if vanity did not keep it company.

Η αρετή θα πήγαινε μακριά εάν η ματαιοδοξία δεν της κρατούσε συντοφιά.

We always love those who admire us, but we do not always love those whom we admire.

Συνήθως αγαπούμε όσους μας θαυμάζουν, αλλά δεν αγαπούμε πάντα όσους εμείς θαυμάζουμε.

We are more interested in making others believe we are happy than in trying to be happy ourselves.

Ενδιαφερόμαστε περισσότερο να κάνουμε τους άλλους να θεωρούν ότι είμαστε ευτυχείς παρά προσπαθούμε να είμαστε οι ίδιοι ευτυχείς..

We are never so ridiculous through what we are as through what we pretend to be.

Δεν είμαστε ποτέ τόσο γελοίοι μέσω αυτού που είμαστε όσο μέσω αυτού που προσποιούμαστε ότι είμαστε

We are so accustomed to disguise ourselves to others that in the end we become disguised to ourselves.

Έχουμε τόσο εξοικιωθεί να μεταμφιέζουμε τον εαυτό μας απέναντι στους άλλους που στο τέλος μεταμφιεζόμαστε κι απέναντι στον εαυτό μας.

We easily forgive our friends those faults that do no affect us ourselves.

Εύκολα συγχωρούμε στους φίλους μας όσα σφάλματα δεν έχουν επίδραση πάνω μας.

We have no patience with other people’s vanity because it is offensive to our own.

Δεν έχουμε υπομονή με την ματαιοδοξία των άλλων ανθρώπων γιατί δυσαρεστεί τη δική μας.

We often forgive those who bore us, but we cannot forgive those whom we bore.

Συχνά συγχωρούμε αυτούς που βαριόμαστε, αλλά δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε όσους μας βαριούνται.

We often pardon those that annoy us, but we cannot pardon those we annoy.

Συχνά συγχωρούμε αυτούς που μας ενοχλούν, αλλά δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε όσους ενοχλούμε.

We only confess our little faults to persuade people that we have no big ones.

Ομολογούμε μόνο τα μικρά μας σφάλματα για να πείσουμε τους ανθρώπους ότι δεν έχουμε διαπράξει μεγάλα.

We promise according to our hopes and perform according to our fears.

Υποσχόμαστε σύμφωνα με τις ελπίδες μας και εκτελούμε σύμφωνα με τους φόβους μας.

We promise in proportion to our hopes, and we deliver in proportion to our fears.

Υποσχόμαστε σε αναλογία με τις ελπίδες μας και διανέμουμε σε αναλογία με τους φόβους μας.

We should often feel ashamed of our best actions if the world could see all the motives which produced them.

Θα αισθανόμασταν συχνά ντροπή για τις καλύτερές μας πράξεις εάν ο κόσμος μπορούσε να δει όλα τα κίνητρα που τις παρήγαγαν

Weakness of character is the only defect which cannot be amended.

Η αδυναμία του χαρακτήρα είναι η μόνη ατέλεια που δεν μπορεί να τροποποιηθεί

What keeps us from abandoning ourselves entirely to one vice, often, is the fact that we have several.

Αυτό που μας κρατά από το να εγκαταλειφθούμε ολοκληρωτικά σε μια κακία, συχνά, είναι το γεγονός ότι διαθέτουμε αρκετές.

What men have called friendship is only a social arrangement, a mutual adjustment of interests, an interchange of services given and received; it is, in sum, simply a business from which those involved propose to derive a steady profit for their own self-love.

Αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν τη φιλία είναι μόνο μια κοινωνική ρύθμιση, μια αμοιβαία προσαρμογή ενδιαφερόντων, μια ανταλλαγή αποδιδομένων και λαμβανομένων υπηρεσιών· είναι, συνοπτικά, απλά μια επιχείρηση από την οποία όσοι εμπλέκονται σκοπεύουν να αντλήσουν ένα σταθερό κέρδος από αγάπη προς τον εαυτό τους και μόνο.

What seems to be generosity is often no more than disguised ambition, which overlooks a small interest in order to secure a great one.

Αυτό που φαίνεται ως γενναιοδωρία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μεταμφιεσμένη φιλοδοξία, η οποία αγνοεί ένα μικρό ενδιαφέρον προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα μεγάλο.

What we call generosity is for the most part only the vanity of giving; and we exercise it because we are more fond of that vanity than of the thing we give.

Ό,τι αποκαλούμε γενναιοδωρία είναι ως επί το πλείστον μόνο η ματαιοδοξία του δοσίματος· και το ασκούμε επειδή κλίνουμε περισσότερο στη ματαιοδοξία παρά στα πράγματα που δίνουμε.

Η αθωότητα δεν προστατεύεται ποτέ τόσο πολύ όσο η ενοχή...*

Γιάννης Σταύρου, Γυναίκα με καπέλο, λάδι σε καμβά

Βαθύς γνώστης της ανθρώπινης φύσης ο La Rochefoucauld παραμένει ένας αξεπέραστος στοχαστής.

Τα αποφθέγματα του θεωρούνται από τα καλύτερα που γράφτηκαν ποτέ…

Απολαύστέ τα σε πρόχειρη μετάφραση από αγγλικό κείμενο:

* Francois de La Rochefoucauld (1613–1680)

If we did not flatter ourselves, the flattery of others could never harm us.

Εάν δεν κολακεύουμε τους εαυτούς μας, η κολακεία των άλλων ποτέ δεν θα μας βλάψει.

If we had no faults of our own, we should not take so much pleasure in noticing those in others.

Εάν δεν είχαμε δικά μας ελαττώματα, δεν θα αντλούσαμε τόσο πολλή ευχαρίστηση παρατηρώντας τα στους άλλους.

Innocence does not find near so much protection as guilt.

Η αθωότητα δεν προστατεύεται ποτέ τόσο πολύ όσο η ενοχή

It is from a weakness and smallness of mind that men are opinionated; and we are very loath to believe what we are not able to comprehend.

Από αδυναμία και μικρότητα του μυαλού οι άνθρωποι είναι αδιάλλακτοι· και είμαστε πολύ απρόθυμοι να πιστέψουμε ό,τι δεν είμαστε ικανοί να κατανοήσουμε.

It is often laziness and timidity that keep us within our duty while virtue gets all the credit.

Είναι συχνά η τεμπελιά και η δειλία που μας κρατούν στο καθήκον μας ενώ η αρετή παίρνει όλα τα εύσημα.

Mediocre minds usually dismiss anything which reaches beyond their own understanding.

Τα μέτρια μυαλά συνήθως απορρίπτουν ό,τι αδυνατούν να κατανοήσουν

Nothing prevents one from appearing natural as the desire to appear natural.

Τίποτα δεν αποτρέπει κάποιον να εμφανίζεται φυσικός όσο η επιθυμία να εμφανίζεται φυσικός.

People always complain about their memories, never about their minds.

Οι άνθρωποι πάντα παραπονιούνται για τις αναμνήσεις τους, ποτέ για τα μυαλά τους.

Perfect behaviour is born of complete indifference.

Η τέλεια συμπεριφορά είναι γέννημα της πλήρους αδιαφορίας

Perfect Valour is to do, without a witness, all that we could do before the whole world.

Τέλεια ανδρεία σημαίνει να διαπράττεις, χωρίς κανένα μάρτυρα, όλα αυτά που θα μπορούσες να διαπράξεις μποστά σ’ολόκληρο τον κόσμο.

Philosophy finds it an easy matter to vanquish past and future evils, but the present are commonly too hard for it.

Η φιλοσοφία βρίσκει εύκολο θέμα όταν συντρίβει παρελθόντα και μελλοντικά κακά, όμως τα παρόντα είναι συνήθως πάρα πολύ δύσκολα γι’ αυτήν.

Quarrels would not last long if the fault was only on one side.

Οι φιλονικίες δεν θα διαρκούσαν πολύ εάν το σφάλμα βρισκόταν ήταν μόνο στη μια πλευρά.

The principal point of cleverness is to know how to value things just as they deserve.

Το κύριο σημείο της ευφυίας είναι να γνωρίζεις να εκτιμάς τα πράγματα όπως ακριβώς το αξίζουν.

The reason why so few people are agreeable in conversation is that each is thinking more about what he intends to say than others are saying.

Ο λόγος για τον οποίο τόσο λίγοι άνθρωποι συμφωνούν στη συζήτηση είναι γιατί ο καθένας σκέφτεται περισσότερο για αυτό που σκοπεύει να πει παρα γι’αυτό που λένε οι άλλοι.

The surest way to be deceived is to consider oneself cleverer than others.

Ο πιό σίγουρος τρόπος να εξαπατηθεί κανείς είναι να θεωρήσει τον εαυτό του εξυπνότερο από τους άλλος.

There are various sorts of curiosity; one is from interest, which makes us desire to know that which may be useful to us; and the other, from pride which comes from the wish to know what others are ignorant of.

Υπάρχουν διάφορα είδη περιέργειας· κάποιο είναι από το ενδιαφέρον, που μας κάνει να επιθυμούμε να γνωρίζουμε ό,τι μπορεί να μας αποβεί χρήσιμο· και το άλλο, από την υπερηφάνεια που προέρχεται από την επιθυμία να γνωρίζουμε ό,τι οι άλλοι αγνοούν.

There is nothing men are so generous of as advice.

Σε τίποτα οι άνθρωποι δεν είναι τόσο γεναιόδωροι όσο στις συμβουλές.

Those who are incapable of committing great crimes do not readily suspect them in others.

Αυτοί που είναι ανίκανοι να διαπράξουν μεγάλα εγκλήμτα δεν τα υποψιάζονται εύκολα στους άλλους.

Those who occupy their minds with small matters, generally become incapable of greatness.

Αυτοί που απασχολούν το μυαλό τους με μικροθέματα, γίνονται ανίκανοι για το μεγαλειώδες.

Though men are apt to flatter and exalt themselves with their great achievements, yet these are, in truth, very often owing not so much to design as chance.

Παρ’όλο που οι άνθρωποι αρέσκονται να κολακεύουν και να εξυψώνουν τους εαυτούς τους για τα μεγάλα τους επιτεύγματα, στην πραγματικότητα, αυτά οφείλονται όχι τόσο στον σχεδιασμό όσο στην τύχη.

Usually we praise only to be praised.

Συνήθως εγκωμιάζουμε μόνο για να εγκωμιαστούμε.

Virtue would go far if vanity did not keep it company.

Η αρετή θα πήγαινε μακριά εάν η ματαιοδοξία δεν της κρατούσε συντοφιά.

We always love those who admire us, but we do not always love those whom we admire.

Συνήθως αγαπούμε όσους μας θαυμάζουν, αλλά δεν αγαπούμε πάντα όσους εμείς θαυμάζουμε.

We are more interested in making others believe we are happy than in trying to be happy ourselves.

Ενδιαφερόμαστε περισσότερο να κάνουμε τους άλλους να θεωρούν ότι είμαστε ευτυχείς παρά προσπαθούμε να είμαστε οι ίδιοι ευτυχείς..

We are never so ridiculous through what we are as through what we pretend to be.

Δεν είμαστε ποτέ τόσο γελοίοι μέσω αυτού που είμαστε όσο μέσω αυτού που προσποιούμαστε ότι είμαστε

We are so accustomed to disguise ourselves to others that in the end we become disguised to ourselves.

Έχουμε τόσο εξοικιωθεί να μεταμφιέζουμε τον εαυτό μας απέναντι στους άλλους που στο τέλος μεταμφιεζόμαστε κι απέναντι στον εαυτό μας.

We easily forgive our friends those faults that do no affect us ourselves.

Εύκολα συγχωρούμε στους φίλους μας όσα σφάλματα δεν έχουν επίδραση πάνω μας.

We have no patience with other people’s vanity because it is offensive to our own.

Δεν έχουμε υπομονή με την ματαιοδοξία των άλλων ανθρώπων γιατί δυσαρεστεί τη δική μας.

We often forgive those who bore us, but we cannot forgive those whom we bore.

Συχνά συγχωρούμε αυτούς που βαριόμαστε, αλλά δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε όσους μας βαριούνται.

We often pardon those that annoy us, but we cannot pardon those we annoy.

Συχνά συγχωρούμε αυτούς που μας ενοχλούν, αλλά δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε όσους ενοχλούμε.

We only confess our little faults to persuade people that we have no big ones.

Ομολογούμε μόνο τα μικρά μας σφάλματα για να πείσουμε τους ανθρώπους ότι δεν έχουμε διαπράξει μεγάλα.

We promise according to our hopes and perform according to our fears.

Υποσχόμαστε σύμφωνα με τις ελπίδες μας και εκτελούμε σύμφωνα με τους φόβους μας.

We promise in proportion to our hopes, and we deliver in proportion to our fears.

Υποσχόμαστε σε αναλογία με τις ελπίδες μας και διανέμουμε σε αναλογία με τους φόβους μας.

We should often feel ashamed of our best actions if the world could see all the motives which produced them.

Θα αισθανόμασταν συχνά ντροπή για τις καλύτερές μας πράξεις εάν ο κόσμος μπορούσε να δει όλα τα κίνητρα που τις παρήγαγαν

Weakness of character is the only defect which cannot be amended.

Η αδυναμία του χαρακτήρα είναι η μόνη ατέλεια που δεν μπορεί να τροποποιηθεί

What keeps us from abandoning ourselves entirely to one vice, often, is the fact that we have several.

Αυτό που μας κρατά από το να εγκαταλειφθούμε ολοκληρωτικά σε μια κακία, συχνά, είναι το γεγονός ότι διαθέτουμε αρκετές.

What men have called friendship is only a social arrangement, a mutual adjustment of interests, an interchange of services given and received; it is, in sum, simply a business from which those involved propose to derive a steady profit for their own self-love.

Αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν τη φιλία είναι μόνο μια κοινωνική ρύθμιση, μια αμοιβαία προσαρμογή ενδιαφερόντων, μια ανταλλαγή αποδιδομένων και λαμβανομένων υπηρεσιών· είναι, συνοπτικά, απλά μια επιχείρηση από την οποία όσοι εμπλέκονται σκοπεύουν να αντλήσουν ένα σταθερό κέρδος χάριν της αγάπης στον εαυτό τους και μόνο.

What seems to be generosity is often no more than disguised ambition, which overlooks a small interest in order to secure a great one.

Αυτό που φαίνεται ως γενναιοδωρία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μεταμφιεσμένη φιλοδοξία, η οποία αγνοεί ένα μικρό ενδιαφέρον προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα μεγάλο.

What we call generosity is for the most part only the vanity of giving; and we exercise it because we are more fond of that vanity than of the thing we give.

Ό,τι αποκαλούμε γενναιοδωρία είναι ως επί το πλείστον μόνο η ματαιοδοξία του δοσίματος· και το ασκούμε επειδή κλίνουμε περισσότερο στη ματαιοδοξία παρά στα πράγματα που δίνουμε.

Ο άνθρωπος, ο πίθηκος και τα σκήπτρα του πρωτεύοντος...

Η φωτογραφία από το Πάρκο Σαφάρι «Knowsley». Οι μαϊμούδες ανοίγουν τις βαλίτσες που είναι τοποθετημένες στη σχάρα αποσκευών των αυτοκινήτων και πετούν κυρίως τα εσώρουχα…!
Λέτε οι μαϊμούδες να μας "πάρουν και τα...σώβρακα"..;
(η είδηση και η φωτογραφία από Zougla.gr)

Είναι γεγονός ότι το ανθρώπινο είδος, με δεδομένο το ιστορικό, διανύει την χειρότερη παρακμή που γνώρισε στη διαδρομή του. Βαριεστημένο, αλαζονικό στην επιθετική βλακεία του, άπληστο και συγχρόνως ανήμπορο και παραδομένο στη ραστώνη της καλοπέρασης και του ασύστολου ξοδέματος χτίζει νομοτελειακά τα θεμέλια της καταστροφής του.

Τα πρώτα ξαδέλφια του όμως παραμονεύουν...

Λέτε οι μαϊμούδες να μας πάρουν τα σκήπτρα του πρωτεύοντος; Να ζήσουμε στην πράξη την κινηματογραφική εκδοχή του "Πλανήτη των Πιθήκων"; Οι πίθηκοι στο τιμόνι κι εμείς στα κλουβιά;
Πλάκα θα είχε. Μπορεί να τα καταφέρουν καλύτερα από μας...

Πρόληψη καρκίνου με τεστ γενετικής

Γιάννης Σταύρου, Αρόδο, λαδι σε χαρτί

Δημοσίευμα από την εξαιρετικα ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη, καθηγητή γενετικής του Α.Π.Θ στο Greek American News Agency:

Παρόλα τα βήματα προόδου που έχουνε γίνει σε επιστημονικό επίπεδο και τις ιατρικές έρευνες ο καρκίνος δεν έχει καταπολεμηθεί μέχρι στιγμής. Το μέλλον διαφαίνεται ελπιδοφόρο και όλοι προσδοκούμε ότι τελικά η Γενετική θα δώσει τη λύση στη ριζική αντιμετώπιση του καρκίνου ανατρέποντας τα αποτελέσματα των γονιδιακών μεταλλάξεων.

Η γενετική και Μοριακή Βιολογία με νέες τεχνικές και μεθόδους καθώς και άλλες ιατρικές μέθοδοι πιστεύεται ότι θα καταφέρουν τελικά να θεραπεύσουν την ασθένεια αυτή ώστε να βιώσει ολόκληρη η ανθρωπότητα αυτή τη χαρά. Ο καρκίνος είναι μια σοβαρή πρόκληση που την αποδέχονται όλοι, οι ερευνητές και ο ιατρικός κόσμος που χρησιμοποιούν την ανθρώπινη ευφυΐα για να δοθεί η ορθή λύση που δυνητικά είναι εφικτή.

Τι είναι ο καρκίνος;

Ο Ιπποκράτης ήταν αυτός που έδωσε στην πάθηση του καρκίνου το όνομα της. Παρουσίασε τον όγκο με την εικόνα του κάβουρα(καρκίνου). Σύμφωνα με την επιστημονική εξήγηση καρκίνος είναι το αποτέλεσμα κατάλυσης του γενετικού ελέγχου της συμπεριφοράς των κυττάρων και του κυτταρικού πολλαπλασιασμού. Η βασική ανωμαλία που οδηγεί στη δημιουργία όλων των καρκίνων είναι η γενετική. Γι’ αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντική και ουσιαστική η συμβολή της Γενετικής στη θεραπευτική πρακτική. Στην Ελλάδα κάθε χρόνο 4.500 γυναίκες έχουν μόνο καρκίνο του μαστού παρόλα αυτά- η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία- έχουν μικρότερα ποσοστά καρκίνο του μαστού απ’ ότι έχουνε οι βόρειες χώρες. Αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι για να εμφανισθεί η νόσος του καρκίνου είναι θέμα και διατροφής. Ένα ουσιαστικό συμπέρασμα που προκύπτει έπειτα από έρευνες είναι ότι τροποποιώντας τον τρόπο ζωής μας μπορούμε να μειώσουμε τη συχνότητα καρκινογένεσης.

Τρόποι αντιμετώπισης του καρκίνου: Νέες μέθοδοι και τεχνικές αφορούν την έγκαιρη διάγνωση με γενετικά test σε τέσσερις συχνότερες μορφές καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου, της ουροδόχου κύστης και της ωοθήκης. Και στη συνέχεια με κατάλληλη θεραπευτική αγωγή και διατροφή βελτιώνεται η κατάσταση του ασθενή. Η γενετική ήδη έχει αναπτύξει σήμερα καινούρια φάρμακα, η βιοτεχνολογία όπως είναι το κλίνετ το οποίο κάνει θαύματα στην περίπτωση της λευχαιμίας και ένα δεύτερο η θεραπεία γονιδίου, δηλαδή εφόσον ξέρουμε ποιο γονίδιο είναι ελλατωματικό να χρησιμοποιήσουμε κάποιο φυσιολογικό και να πάρουμε θετικά αποτελέσματα. Ήδη στις Η.Π.Α έχουν θετικά αποτελέσματα θεραπείας γονιδίων στην περίπτωση του μελανώματος. Υπάρχουν πάνω από 500 τρόποι θεραπείας γονιδίων για την καρκινογένεση. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η πρόληψη δεν αποτελεί ουτοπία. Στην περίπτωση του καρκίνου έχουν κερδιθεί πολλές μάχες αλλά όχι ο πόλεμος.

Μπορεί να προβλεφθεί ακόμη και σε μικρή ηλικία αν ένα άτομο έχει προδιάθεση για καρκίνο με διάφορα τεστ γενετικής!

«Υπάρχει στην Αθήνα εταιρεία που ανιχνεύει περιστατικά καρκίνου της ουροδόχου κύστης έξι μήνες νωρίτερα από τις υπάρχουσες κλασικές μεθοδολογίες, για τον καρκίνο του μαστού μπορεί να γίνει διάγνωση αυτών των γονιδίων σε ηλικία ενός έτους και να σας πει αν έχετε την προδιάθεση σε ηλικία 35 ετών να αποκτήσετε καρκίνο ή όχι. Ο κόσμος δε το γνωρίζει αυτό, ότι αυτή η εταιρεία μπορεί και δουλεύει και στην Ελλάδα. Άλλο το ερώτημα αν πρέπει να γίνει αυτή η ανάλυση, δεοντολογικά, ηθικά, νομικά Οι αναλύσεις αυτές όμως δεν καλύπτονται από το Ε.Σ.Υ, είναι πανάκριβες». Με την αποκάλυψη αυτή στο Greek American News Agency, ο καθηγητής της γενετικής του Α.Π.Θ, Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης κάνει λόγο για εργαστήρια στην Ελλάδα που έχουν αναπτύξει τεχνολογία χάρη στη χρηματοδότηση που πήραν απ’ το κράτος αλλά έβαλαν και αυτοί το 50% των δαπανών και πραγματοποιούν γενετικά τεστ που μπορούν να κάνουν έγκαιρη και αξιόπιστη διάγνωση σε αρκετές μορφές καρκίνου. Παράλληλα θέτει ηθικά διλλήματα κατά πόσο οι γενετικές αυτές αναλύσεις έχουν δεοντολογική, ηθική και νομική υπόσταση.

Ποιοι περιβαλλοντικοί παράγοντες επιβαρύνουν στην αύξηση της καρκινογένεσης;

«Σε ότι αφορά παράγοντες περιβάλλοντος που συντελούν στην αύξηση της καρκινογένεσης γενικότερα μπορεί να αναφερθεί το κάπνισμα που έχει φτάσει αυτή τη στιγμή ο καρκίνος του μαστού και των πνευμόνων στις γυναίκες στην Ελλάδα να κυμαίνεται στα ίδια ποσοστά με των αντρών, η κακή διατροφή που έχουν οι Αμερικανοί και βόρειοι Ευρωπαίοι- σε αντίθεση με την μεσογειακή διατροφή που συντελεί στη μείωση της καρκινογένεσης, η παχυσαρκία- η άσκηση συντελεί στη βελτίωση, καθώς και παράγοντες του περιβάλλοντος όπως είναι ρύπανση του περιβάλλοντος που μπορεί να οδηγήσει σε καρκινογενέσεις. Αναφέρομαι στο κλασικό παράδειγμα από την καύση των Ταγαράδων δημιουργούνται οι βιοξίνες που είναι από τα ισχυρότερα καρκινογόνα και ένα άλλο που έμαθα, ότι ο ΕΦΕΤ δέσμευσε 18 τόνους ξηρών καρπών που προέρχονται από την Κίνα και τις ΗΠΑ, γιατί έχουν υψηλά ποσοστά αφλατοξινών. Πρόκειται για ένα από τα ισχυρότερα καρκινογόνα. Στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης 18 τόνοι ξηρών καρπών υπήρχανε φέτος που είχανε αυτή την χημική ουσία. Επίσης πολλές χρωστικές ουσίες που βάφουμε τα αυγά, το κρασί κ.α είναι καρκινογόνες καθώς και η έκθεση της ακτινοβολίας».

Υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στη γενετική και την οικογενειακή προδιάθεση;

«Είναι το ίδιο πράγμα η γενετική και οικογενειακή προδιάθεση. Όταν λέμε οικογενειακή προδιάθεση σημαίνει ότι λόγω του DNA που υπάρχει στην οικογένεια υπάρχει μια συγκεκριμένη προδιάθεση. Ας υποθέσουμε-για τον καρκίνο του μαστού- έχει διαπιστωθεί στην κλασική περίπτωση και στον κληρονομικό καρκίνο ότι υπάρχουν δυο γονίδια. Κατά συνέπεια αν κληρονομήσει το παιδί από τη μητέρα αυτά τα γονίδια θα έχει και αυτό την προδιάθεση να αποκτήσει στην ηλικία των 35 ετών καρκινογένεση. Σε ότι αφορά του κληρονομικούς καρκίνους-ενώ παρουσιάζονται σε μικρό ποσοστό- το άτομο που θα κληρονομήσει αυτές τις γενετικές παραλλαγές, το συγκεκριμένο είδος DNA, σε ποσοστό 95% θα αποκτήσει τον ίδιο τον καρκίνο. Ενώ, στην περίπτωση όπου κληρονομείται η προδιάθεση-υπάρχουν δύο σειρές γονιδίων-μία από τη μητέρα και μια από τον πατέρα, συνήθως κληρονομείται από τον ένα από τους δύο η προδιάθεση αλλά προκειμένου να εξελιχθεί ο καρκίνος θα πρέπει να τροποποιηθεί και το άλλο το DNA και για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρχει και κάποιος παράγοντας περιβάλλοντος που θα τροποποιήσει το DNA».

Τι συμβαίνει και ένα κύτταρο μετατρέπεται από φυσιολογικό σε καρκινικό; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των κυττάρων;

«Εκείνο που διαπιστώνεται στα καρκινικά κύτταρα στις περισσότερες περιπτώσεις αντί να υπάρχει η κανονική σειρά των χρωμοσωμάτων μας δηλαδή τα 46 χρωμοσώματα, υπάρχουν λιγότερα χρωμοσώματα, περισσότερα, ή υπάρχουνε χρωμοσώματα που δεν έχουν όλο το DNA έχουν ελλείμματα, ή προσθήκες, υπάρχουνε μεγάλες αλλαγές στο DNA μας που μπορούμε να τις δούμε με μικροσκόπιο ή σε μερικές περιπτώσεις μικρές αλλαγές στο επίπεδο του γονιδίου που μπορούμε να τις δούμε μόνο με μοριακές τεχνικές».

Τι είναι οι DNA δείκτες;

«Σήμερα γνωρίζουμε αρκετά γονίδια που είναι υπεύθυνα για την εκδήλωση συγκεκριμένων μορφών καρκίνου. Το ίδιο όπως στον καρκίνο του μαστού, ισχύει και για τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Υπάρχει ένα γονίδιο που λέγεται APC και προδιαθέτει στην καρκινογένεση. Στον καρκίνο του παγκρέατος υπάρχει μελάνωμα που είναι κληρονομικό αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και μελάνωμα που οφείλετε αποκλειστικά το καλοκαίρι από την υπεριώδη ακτινοβολία. Το μελάνωμα πρόκειται για τους πιο επιθετικούς καρκίνους».

Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης διαφόρων μορφών της νόσου του καρκίνου αυξάνονται στον οργανισμό του ανθρώπου ορισμένα ένζυμα που προσδιορίζονται εύκολα στον ορό του ασθενούς. Μπορεί να αποτελέσει η παραπάνω μέθοδος πανάκια για την εντόπιση εμφάνισης καρκίνου στον οργανισμό ή είναι πρακτικά αδύνατο λόγω των πολλών μορφών του καρκίνου που υπάρχουν;

«Σε αρκετές περιπτώσεις η τεχνική αυτή έχει ξεπεραστεί και χρησιμοποιούνται πλέον ιστοχημικές μεθοδολογίες ή μεθοδολογίες έκφρασης του γονιδίου όπου μπορούμε να μελετήσουμε περισσότερα γονίδια και να δούμε την εξέλιξη του καρκίνου. Σ’ αυτό το σημείο αξίζει να πούμε ότι αν εκδηλωθεί μια μορφή καρκίνου μαστού, θα ήθελε να ξέρει ο γιατρός της αν εκδηλώσει μετά από πέντε ή δέκα χρόνια πάλι καρκίνο. Σ’ αυτή την περίπτωση υπάρχει ένα τεστ DNA το οποίο μελετάει όχι τα ένζυμα αλλά τα προϊόντα των γονιδίων-πρωτεΐνες και ένζυμα μαζί και μπορεί να πει με μια αξιοπιστία της τάξης του 95% αν ο συγκεκριμένος καρκίνος θα κάνει μετάσταση ή όχι και ανάλογα ο γιατρός θα μπορεί να δώσει χημειοθεραπεία ή όχι. Διότι αν δεν κάνει μετάσταση ο καρκίνος αυτός δε χρειάζεται χημειοθεραπεία. Μελετώντας πλέον την έκφραση των γονιδίων όχι να περιοριστεί μόνο σε ένζυμα, αλλά σε πρωτεΐνες και ένζυμα να διαπιστώσει και την εξέλιξη της νόσου».

κ. Τριανταφυλλίδη είναι νωρίς για τη γενετική και μοριακή βιολογία να ξεκινήσουν γενετικά test που θα αφορούν την πρόληψη του καρκίνου; Ποια η συμβολή της γενετικής στη θεραπευτική πρακτική;

«Συγκεκριμένη εταιρεία στην Αθήνα κάνει γενετική ανάλυση για πρώιμη διάγνωση και ανίχνευση επανεμφάνισης του καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Ο κόσμος δε το γνωρίζει αυτό, ότι αυτή η εταιρεία μπορεί και δουλεύει και στην Ελλάδα. Σ’ αυτή την περίπτωση στέλνει ο ασθενής δείγμα από ούρα, μελετάνε τα χρωμοσώματα και μπορούν να πούνε αν έχει καρκίνο ουροδόχου κύστης ή όχι. Στην περίπτωση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης-είναι η τέταρτη σε συχνότητα-η δυνατότητα επανεμφάνισής του αγγίζει το 70% που είναι πολύ υψηλό. Αν θα γίνει πρώιμη διάγνωση σίγουρα υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να επιβιώσει ο ασθενής. Το τεστ αυτό μπορεί να ανιχνεύσει περιστατικά καρκίνου έξι μήνες νωρίτερα από τις υπάρχουσες κλασικές μεθοδολογίες. Ενώ, ούτε ο ίδιος ο ασθενής δε γνωρίζει ότι έχει καρκίνο τα τεστ DNA και η μελέτη των χρωμοσωμάτων μπορούν να το αποκαλύψουν. Για τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης έξι μήνες νωρίτερα, για τον καρκίνο του μαστού μπορεί να γίνει διάγνωση αυτών των γονιδίων σε ηλικία ενός έτους και να σας πει αν έχετε την προδιάθεση σε ηλικία 35 ετών να αποκτήσετε καρκίνο ή όχι.

Μια μετάλλαξη θα μας σώσει...

Γιάννης Σταύρου, Στο κύμα, λάδι σε καμβα

Σήμερα το πρωί συζητούσαμε με μια φίλη (τι άλλο;) για τα χάλια μας...
Κοινωνίες σε παρακμή, αφημένες στη ραστώνη της κατανάλωσης, χωρίς δυναμισμό, με τα μυαλά ακατοίκητα, στα κάγκελα της τηλεοπτικής μπουγάδας. Η σκέψη ανύπαρκτη, αντιγράφει και αναπαράγει κατά παραγγελία τις τηλε-εικονικές εξαγγελίες.
Διαπιστώνεις μ' ένα μαγικό τρόπο ότι ενώ ο κοινωνικός ιστός είναι εντελώς διαλυμένος, οι άνθρωποι υποστηρίζουν και πιστεύουν τα ίδια πράγματα. Τώρα γιατί δεν υπάρχει καμμιά συλλογικότητα, αυτό είναι άλλο θέμα...Ζούμε, όπως έλεγε ο Παναγιώτης Κονδύλης την εποχή της απόλυτης αυτοπραγμάτωσης και του ατομισμού με παράλληλη αποθέωση της μαζικοποίησης.
Ο καθένας νομίζει ότι ανακαλύπτει την πυρίτιδα από μόνος του και ανακοινώνει τις πιο βλακώδεις κοινοτοπίες. Ένα τεστ, πολύ απλό, θα σας πείσει. Ρωτήστε τον διπλανό σας, ανεξάρτητα από μόρφωση, κοινωνική θέση, εξυπνάδα: Ποιά είναι η βαθύτερη του επιθυμία;
Μία είναι η απάντηση που θα πάρετε. ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ
ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ, θα σου απαντήσει η τηλεοπτική γλάστρα, ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ, θα σου απαντήσει ο καθηγητής πανεπιστημίου, ο μαθητής, το γερόντιο, ο φτωχός κι ο πλούσιος...
Συνεχίστε το τεστ...Και ζητήστε τους να κάνουν μια ευχή...
Όλοι θα ευχηθούν, ΝΑ ΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ, ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΝΑΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ, ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ Η ΥΓΕΙΑ....
Από τη στιγμή που ο άνθρωπος έθεσε ως αυτοσκοπό του τον άνθρωπο και τη ζωούλα του, έβαλε και τα θεμέλια της αυτοκαταστροφής και του τέλους του - να θυμηθούμε τον Εμίλ Σιοράν...Τώρα βέβαια, δε συζητάμε για υψηλά ανθρωποκεντρικά σχήματα (αυτά ήταν στην αρχή του τέλους). Τώρα συζητάμε για την περίοδο των κρετινικών διαπιστώσεων "νάμαστε καλά", "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε..", "εμείς νάμαστε καλά", κλπ...
Idiocracy, Ιδιοκρατία, Μαζική δημοκρατία κι ολοταχώς για την κοινωνία των καθυστερημένων...

Σ' ένα τέτοιο κλίμα, η Ελένη μας έστειλε με email την είδηση!

ΧΑΚΕΡΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ...
ΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΟΥΝ;
ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΟΝΟ ΚΑΠΟΙΑ ΤΡΕΛΛΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΑΠΟ ΧΑΚΕΡ ΙΣΩΣ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΚΑΣΕΤΑ ΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ...

Δημοσιεύεται ως έχει:

Ανθρώπινος εγκέφαλος, ο επόμενος στόχος των χάκερ

Χάκερ: ένας όρος ο οποίος εμφανίστηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το Ίντερνετ, χαρακτηρίζοντας τους «μάγους» της τεχνολογίας οι οποίοι είχαν τη θέληση και τη δυνατότητα να παραβιάζουν καλά προστατευμένα συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Όπως πιστεύουν κάποιοι ειδικοί του χώρου, ενδεχομένως να πλησιάζει η στιγμή που οι δυνατότητες των χάκερ θα ξεπεράσουν τα όρια του περιβάλλοντος των υπολογιστών και θα απειλήσουν τον «απόλυτο στόχο» : τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Μέσα στο προηγούμενο έτος επιστήμονες ανέπτυξαν τεχνολογία η οποία καθιστά ικανό ένα χρήστη να ελέγξει έναν υπολογιστή, ναι χειριστεί μια αναπηρική καρέκλα, ακόμη και να χρησιμοποιήσει το Twitter, μέσω της σκέψης του, ανοίγοντας ένα νέο, «νευρωνικό» ορίζοντα στο χώρο των υπολογιστών. Ωστόσο αυτό εγείρει ανησυχίες.

«Οι νευρωνικές συσκευές αναπτύσσονται με ταχύτατο ρυθμό και αποτελούν έναν τομέα που υπόσχεται πολλά στο μέλλον…αλλά αν δεν αρχίσουμε να προσέχουμε το θέμα της ασφαλείας, φοβάμαι ότι μέσα σε 5-10 χρόνια θα πούμε ότι κάναμε ένα μεγάλο λάθος» είπε ο Τανταγιόσι Κόνο, ειδικός σε θέματα ασφαλείας του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο χρησιμοποιείται πάνω στο θέμα είναι αυτό ενός χάκερ ο οποίος αποκτά πρόσβαση σε ένα εγκεφαλικό εμφύτευμα το οποίο έχει τοποθετηθεί για την αντιμετώπιση του Πάρκινσον ή ενδεχομένων καταθλιπτικών τάσεων, ή σε ένα το οποίο ελέγχει την κίνηση τεχνητών μελών.

Οι ανησυχίες αυτές εκφράστηκαν από τον Κόνο και άλλους ερευνητές στο περιοδικό «Neurosurgical Focus».

«Είναι πολύ δύσκολο να σχεδιάσεις ένα σύνθετο σύστημα το οποίο δεν έχει 'bugs' (κατασκευαστικές ατέλειες). Καθώς αυτές οι ιατρικές συσκευές γίνονται ολοένα και πιο πολύπλοκες, γίνεται ολοένα και πιο εύκολο να παραβλεφθεί ένα πρόβλημα, το οποίο θα εξελιχθεί σε μεγάλο πρόβλημα ασφαλείας. Μπορεί κάτι τέτοιο να θυμίζει επιστημονική φαντασία σήμερα, αλλά το ίδιο πίστευαν και για το ταξίδι στη Σελήνη πριν από 50 χρόνια» πρόσθεσε ο Κόνο.

Πολλοί θα ρωτούσαν «μα για ποιο λόγο να θέλει κάποιος να 'χακάρει' έναν εγκέφαλο; «. Σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχει προηγούμενο παραβίασης υπολογιστών με σκοπό την πρόκληση νευρολογικών προβλημάτων: το Νοέμβριο του 2007 και το Μάρτιο του 2008, άγνωστοι εισβολείς προκάλεσαν ζημιές σε ιστοσελίδες υποστήριξης ατόμων που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιληψίας, τοποθετώντας εικόνες που αναβόσβηναν (τα φώτα που αναβοσβήνουν έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν επιληπτική κρίση).

«Συνέβη σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις» είπε η Ταμάρα Ντένινγκ, μια εκ των συντελεστών της έρευνας. «Αποτελεί απόδειξη για το ότι υπάρχουν άνθρωποι με κακές προθέσεις, οι οποίοι και θα προσπαθήσουν να βλάψουν άλλους χρησιμοποιώντας τους υπολογιστές τους- ειδικά αν εξαπλωθεί η χρήση νευρωνικών συσκευών».

Σε κάποιες περιπτώσεις, ενδεχομένως οι ίδιοι οι ασθενείς να επέμβουν στα εμφυτεύματά τους: στην περίπτωση εμφυτευμάτων με αναλγητικούς ή αντικαταθλιπτικούς σκοπούς, που λειτουργούν μέσω εκπομπής ηλεκτρικών σημάτων και λαμβάνουν οδηγίες μέσω ασυρμάτων εκπομπών, οι ασθενής θα μπορούσε να δώσει τις οδηγίες που θα επιθυμούσε να δώσει στο εμφύτευμά του, αυξάνοντας το ρυθμό και την ένταση της λειτουργίας του.

Μέχρι τώρα, ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα της «νευροασφαλείας» (όπως περιγράφεται ο εν λόγω τομέας από την έρευνα). «Τα θέματα ασφαλείας και προστασίας ιδιωτικότητας δεν λαμβάνουν τη σημασία που πρέπει. Δε θα με εξέπληττε αν μάθαινα ότι κανείς στο χώρο δεν έχει σκεφτεί καν ότι μπορεί να υπάρξει τέτοιο πρόβλημα» είπε σχετικά ο Κόνο.

Κατά το Τζάστιν Ουίλιαμς, νευρωνικό μηχανικό του πανεπιστημίου του Ουϊσκόνσιν (ο οποίος δε συμμετείχε στην έρευνα), ποτέ δεν είναι νωρίς για να αρχίσει κάποιος να σκέφτεται το θέμα της ασφαλείας. Ωστόσο, επεσήμανε ότι σήμερα ελάχιστες από τις συσκευές που υπάρχουν σήμερα είναι τρωτές σε τέτοιου είδους επίθεση και ότι τέτοιου είδους φόβοι δε θα έπρεπε να παρεμποδίσουν την πρόοδο στο χώρο. «Τέτοιες ανησυχίες πρέπει να συμβαδίζουν με τη σταδιακή ανάπτυξη της τεχνολογίας» είπε σχετικά.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Wired, CNN

Καλοκαίρι, διαστημικά ταξίδια, χειμέρια νάρκη...

Ελληνικό καλοκαίρι, μέσα Ιουλίου, ζέστη...Την Κυριακή, μπορεί το θερμόμετρο να χτυπήσει 40 βαθμούς...

Καλοκαίρι, καιρός για ταξίδια…

Γιάννης Σταύρου, Ένα μικρό καράβι, λάδι σε χαρτί

Κι αν δεν μας αρέσει ο πλανήτης – μεταξύ μας παραγέμισε – μπορούμε να προετοιμαστούμε γι’ αλλού. Εκεί που είναι ακόμα ανεξερεύνητα και επιτέλους μοναχικά και πρωτόγνωρα..!

Λίγη αναμονή. Θα μπούμε σε χειμέρια νάρκη που θα μας διατηρήσει νέους και δυνατούς…Όταν το διαστημόπλοιο θα είναι έτοιμο και καλοτάξιδο θάμαστε καθόλα έτοιμοι κι εμείς για τη μεγάλη περιπέτεια…!

Δημοσιεύουμε την είδηση για τα πειράματα “χειμέριας νάρκης” και μπαίνουμε πάραυτα στη λίστα αναμονής…

Η είδηση από το πολυ ενδιαφέρον επιστημονικό (το συστήνουμε) blog http://medgreece.gr/ :

Δύο μήνες πριν, μια εντυπωσιακή είδηση έκανε την εμφάνισή της στον ιατρικό κόσμο.

Μια ομάδα ερευνητών διεξήγαγε πειράματα σε ποντίκια, στα οποία χορήγησαν υδρόθειο σε σταθερές, μικρές δόσεις για να επιτύχουν ένα είδος χειμέριας νάρκης -στα αγγλικά “suspended animation”- στην οποία οι λειτουργίες του σώματος αντιδρούσαν εντυπωσιακά. Στο Medgreece είχαμε κάνει άρθρο για το θέμα, που μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Σήμερα οι ερευνητές αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα και να συνεχίσουν τις δοκιμές σε ανθρώπους μιας και τα αποτελέσματα από τα προηγούμενα πειράματα ήταν ενθαρρυντικά.

Μια μικρή αναδρομή…

Για να κάνουμε μια σύντομη ανακεφαλαίωση, ερευνητές από το Massachusetts General Hospital (MGH), χορήγησαν υδρόθειο σε ποντίκια και παρατήρησαν ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του πειράματος όπου χορηγούνταν το συγκεκριμένο αέριο, η καρδιακή λειτουργία, η θερμοκρασία (πάνω από 2ο βαθμούς Κελσίου), ο μεταβολισμός (κατά 90%), και η αναπνοή “έπεσαν” ενώ η αρτηριακή πίεση και η οξυγόνωση των ιστών παρέμεινε σταθερή.
Όταν στη συνέχεια διεκόπη η παροχή υδρόθειου, μέσα σε διάστημα μισής ώρας τα ποντίκια ξαναβρήκαν τις αισθήσεις τους χωρίς παρενέργειες. Τότε οι ερευνητές είχαν μείνει έκπληκτοι με τα αποτελέσματα μιας και το συγκεκριμένο αέριο είναι κανονικά δηλητηριώδες. Ο επόμενος στόχος τους τότε ήταν οι δοκιμές σε μεγαλύτερα ζώα για να επαληθεύσουν τα αποτελέσματα.

Και η εφαρμογή στους ανθρώπους…

Σήμερα όμως πήραν την απόφαση να προχωρήσουν σε εφαρμογή της μεθόδου σε ανθρώπους και συγκεκριμένα σε ασθενείς με εγκεφαλικό ή πάσχοντες από χρόνια αρθρίτιδα. Το υδρόθειο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για να θέσει τους ασθενείς με μεγάλα τραύματα ή εγκεφαλικό σε μια κατάσταση “χειμερίας νάρκης” όπου οι λειτουργίες του σώματος επιβραδύνονται σημαντικά, χωρίς παρενέργειες και η αιμορραγία περιορίζεται, δίνοντας έτσι χρόνο στους γιατρούς να επέμβουν.

Αν και (όπως προαναφέραμε) το υδρόθειο είναι θανατηφόρο, μικροσκοπικές ποσότητες μπορούν να βοηθήσουν σε ορισμένες καταστάσεις. Για παράδειγμα οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα γαστρικά έλκη και οι παρενέργειες γενικότερα της ασπιρίνης και άλλων παρόμοιων αναλγητικών, που δημιουργούνται με τη χρόνια χρήση τους, μπορούν να εξαλειφθούν αν χορηγηθούν ταυτόχρονα χημικές ουσίες οι οποίες απελευθερώνουν υδρόθειο στο έντερο, όπως έδειξαν πειράματα σε ποντίκια. Ασθενείς που κάνουν χρόνια χρήση τέτοιων αναλγητικών θα μπορούσαν σε συνδυασμό με τις παραπάνω χημικές ουσίες να αποφύγουν την εσωτερική αιμορραγία.

Οι εκπληκτικές ιδιότητες του συγκεκριμένου αερίου έχουν εντυπωσιάσει τον ιατρικό κόσμο , και σύντομα ασθενείς με τραύματα από ατυχήματα, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικά, ή ακόμα και ασθενείς που περιμένουν για μεταμόσχευση, θα μπορούν να κερδίζουν πολύτιμο χρόνο, δίνοντας την δυνατότητα στους γιατρούς τη δυνατότητα να επέμβουν αποτελεσματικότερα.
Τα αποτελέσματα είναι τόσο εντυπωσιακά, ώστε ακόμα και ο στρατός ενδιαφέρθηκε για την συγκεκριμένη μέθοδο και την εφαρμογή της σε τραυματισμένους στρατιώτες που κινδυνεύουν από ακατάσχετη αιμορραγία μετά από τραύματα στην μάχη.

Λόγω των προαναφερόμενων ιδιοτήτων ακόμα και η μακρόχρονη “χειμερία νάρκη” για τις ανάγκες ενός υποθετικού ταξιδιού στο διάστημα (όπως βλέπουμε στις ταινίες) ίσως κάποια στιγμή να επιτυγχάνεται χάρη στο υδρόθειο.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

Albert Camus, η γοητεία του καπνίσματος...

Επιτέλους κάποιοι δεν είναι ΚΟΤΕΣ!!!

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ.

ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:

• ΑΦΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΤΟΣΟ ΕΠΙΒΛΑΒΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ; ΑΚΡΙΒΩΣ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ, Ο ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΗΤΟΣ & ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ (ΑΥΤΟ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΧΥ ΤΟΥ) - ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝ ΝΑ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΚΛΠ ΧΩΡΟΥΣ, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ, ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.
• ΑΡΑΓΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ & ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ, ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΥΠΙΔΑΡΙΟ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ, ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΙΩΝ, ΤΗΣ ΕΞΟΧΗΣ, ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ;
  
• ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ, ΤΟ ΛΑΔΩΜΑ, ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ;
• ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΣΧΗΜΙΑ, ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ, ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΥΡΗΤΗΡΙΑ;
• ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΜΑΓΑΖΙΩΝ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ;
• ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΤΩΝ ΑΕΙ, ΤΩΝ ΤΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ;
• ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΤΟΥΣ ΜΑΡΑΝΕ...;;

Ή ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΛΟΙΑ ΕΚΡΗΞΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ) ΒΡΗΚΑΝ ΑΛΛΟΝ ΕΝΑΝ ΝΕΟΤΑΞΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΟΤΑΠΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΦΙΕΔΙΣΜΟΥ;

Ή ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΓΕΛΟΙΟΙ - ΚΑΙ ΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΜΕΤΡΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΓΜΕΝΟΥ ΜΑΣ ΤΟΠΟΥ - ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΣΕ ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΟΥΣ, ΚΩΜΙΚΟΥΣ ΕΥΡΩ-ΜΑΪΜΟΥΔΙΣΜΟΥΣ; ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΘΟΥΣ (ΥΠΟΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΠΛΥΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ) ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΨΗΦΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ - ΑΦΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΛΤΣΕΣ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.

• ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΛΕΣΧΩΝ ΓΙΑ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ!

Δημοσιεύουμε την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος των καπνιστών - της πρώτης αντίδρασης στην απαγόρευση - με την ευχή να συγκροτηθούν κι άλλες ομάδες...

Ιδρυτική Διακήρυξη

Κ.Ο.Τ.Ε.Σ.
ΚΑΠΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΜΕΩΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ

Είμαστε ελεύθεροι πολίτες και αυτόνομες προσωπικότητες. Ως παθητικοί καπνιστές έχουμε αξίωση πληροφόρησης και προειδοποίησης για να αποφασίζουμε σε κάθε περίπτωση εάν θα κινηθούμε σε χώρους που προορίζονται για καπνιστές ή για μη καπνιστές. Παθητικός καπνιστής είναι ο ακούσιος καπνιστής. Αλλά δεν αποτελεί τρίτη ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ του καπνιστή και του μη καπνιστή. Διαφορετικά ο παθητικός καπνιστής, παθητικός πολίτης, προσφέρει άλλοθι για τις κάθε είδους ακραίες, υπερβολικές και αυθαίρετες κρατικές απαγορεύσεις. Εισπνέουμε «παθητικά» το καυσαέριο από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, δεχόμαστε «παθητικά» τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες κ.ο.κ. Σημαίνει αυτό ότι στο όνομα της «παθητικότητάς» μας θα μπορούσαν να απαγορευθούν τα αυτοκίνητα ή τα κινητά; Αρνούμαστε τη σύγχρονη «ποτοαπαγόρευση» σε όλες τις μορφές και εκδοχές της. Αποτελεί εκδήλωση άμετρης και αντιδημοκρατικής αλαζονείας και αυθάδειας.
Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που επιλέγει για να δώσει νόημα στη ζωή του και να διαμορφώσει την αισθητική του και τις προτιμήσεις του αρκεί να μην παρεμβαίνει βλαπτικά στη σύμμετρη ελευθερία των άλλων. Κάθε άνθρωπος ζει τη δική του μία και μοναδική ζωή και μπορεί να αποφασίσει εάν θα πεθάνει υγιής ή ασθενής. Οι συγκυριακές πλειοψηφίες ή οι κρατούσες κάθε φορά επιστημονικές ελίτ δεν έχουν από το Σύνταγμα το δικαίωμα να υπαγορεύουν πατερναλιστικά στα πρόσωπα ποιο είναι το καλό τους λες και πρόκειται για ανώριμα παιδιά χωρίς στοιχειώδη κρίση και ικανότητα αυτοκαθορισμού.
Η δογματική πολιτική ορθότητα οδηγεί αργά ή γρήγορα σε κυνήγι μαγισσών. Στόχος της πάντα ο ίδιος: «η διαφορετικότητα». Μέχρι τώρα υπήρχαν καπνιστές και μη καπνιστές. Η πολιτική ορθότητα δεν ανέχεται το ενδεχόμενο ειρηνικής συνύπαρξης των μεν με τους δε. Δεν αφήνει την ελευθερία αυτορρύθμισης των σχέσεων ώριμων ελλόγων ατόμων που μπορούν ελεύθερα να επιλέξουν κατά περίπτωση μεταξύ (χώρων) καπνιστών και (χώρων) μη καπνιστών. Η πολιτική ορθότητα είναι στον πυρήνα της πολεμική. Θέλει να μεταμορφώσει τους μη καπνιστές σε αντι-καπνιστές: σε μισαλλάδοξους φορείς αστυνόμευσης και καταστολής της διαφορετικότητας, σωφρονισμού όσων αποκλίνουν από τον «ίσιο δρόμο» της πολιτικής ορθότητας. Εφευρίσκει, θεσμοθετεί και επιβάλλει την μετατροπή των καπνιστών σε ανεπιθύμητη μειονότητα. Καταπολεμώντας το κάπνισμα, διώκει τους καπνιστές. Ο καπνιστής είναι το νέο θύμα της επιλεκτικής εφαρμογής των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Τριάντα χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα, επανακάμπτει δριμύτερη η κοινωνική νομιμοφροσύνη, που στην εποχή της παγκοσμιοποίησης αποτελεί τη μετεξέλιξη της εθνικοφοσύνης. Το κάπνισμα είναι ένα μόνο παράδειγμα της απόφασής μας να αντισταθούμε στην πατερναλιστική εκδοχή του αυταρχικού κράτους και των πειθαρχημένων κοινωνικών σχέσεων. Για τις Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. παγκοσμιοποίηση σημαίνει εξοικείωση και συμφιλίωση με τη διαφορετικότητα. Αλοίμονο αν τα σύνορα των κρατών πέφτουν για να υψωθούν σύνορα εντός των κρατών που θα περιθωριοποιούν όσους διαφέρουν.
Οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. υπερασπίζονται με θάρρος, αξιοπρέπεια και σεβασμό για την γνώμη των άλλων το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να αυτοκαθορίζεται σε όλα τα επίπεδα της και τις εκδηλώσεις της ζωής του, ερωτικές, πολιτικές, φιλοσοφικές, εθνικές, θρησκευτικές κλπ. Είμαστε κατά της βίας, της μισαλλοδοξίας και του φανατισμού, είτε πηγάζει από κρατική είτε από ιδιωτική εξουσία.
Οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. μάχονται για την αισθητική αναβάθμιση της ζωής μας. Εμπνέονται από τις εικαστικές τέχνες και τα γράμματα, πέρα από τα καταναλωτικά πρότυπα της εποχής. Οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. δεν νοσταλγούν κάποιο χαμένο παράδεισο του παρελθόντος, αλλά και δεν μένουν δειλές και παθητικές θεραπαινίδες των ολοκληρωτικών τάσεων του παρόντος.

ΟΙ Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. ΤΟΛΜΟΥΝ, ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ

Περισσότερα:
http://kotes-kotes.blogspot.com/

Διχογνωμίες γύρω από την ελληνική γλώσσα και τη σύγχρονη επιστήμη...

Γιάννης Σταύρου, Καλοκαίρι στην Ακρόπολη ΙΙ, λάδι σε καμβα

Η φίλη μας η Ελένη μας έστειλε το κέιμενο για τη δυναμική της Ελληνικής Γλώσσας. Σήμερα μας πληροφορεί ότι υπάρχει μεγάλη σύγχιση γύρω από παραφουσκωμένες, τάχα επιστημονικές πληροφορίες σχετικά με τη “μοναδική” χρησιμότητα της ελληνικής γλώσσας στις τελευταίες εξελίξεις της πληροφορικής κλπ…

Θεωρούμε ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε στοιχεία του αντίλογου…

Ούτως ή άλλως η γνώμη μας είναι ότι η ελληνική είναι μια υπέροχη και δυνατή γλώσσα που σίγουρα δεν αποτελεί εθνική κληρονομιά των σημερινών νεοβαρβάρων που κατοικοεδρεύουν στα εδάφη που κάποτε αυτή αναπτύχθηκε. Αυτό άλλωστε τονίσαμε και σε προηγούμενο σχετικό άρθρο μας.

Παραθέτουμε λοιπόν τον αντίλογο, κυρίως μέσα από κεφάλαιο του βιβλίου του Νίκου Σαραντάκου – προλογίζει ο ίδιος ο συγγραφέας:

Το κείμενο αυτό, διορθωμένο και ξανακοιταγμένο, περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου “Γλώσσα μετ’ εμποδίων” που κυκλοφορεί από τον Οκτώβρη του 2007 από τις Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου. Περισσότερα για το βιβλίο μου αυτό, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Κριτική στο Hellenic Quest, το Λερναίο κείμενο περί ελληνικής γλώσσας

Για να κάνω μιαν άσεβη παράφραση, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από το ελληνικό (και όχι μόνο) Διαδίκτυο –το φάντασμα του Hellenic Quest. Αν έχετε έστω και μικρή επαφή με τον κυβερνοχώρο, κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε ήδη πάρει με ημέιλ ή θα έχετε συναντήσει σε κάποιο διαδικτυακό φόρουμ ένα κείμενο που διατείνεται ότι υπάρχει κάποιο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών ονόματι Hellenic Quest που το παρήγαγε η Apple και το διαφημίζει το CNN, ότι η ελληνική είναι η μοναδική «νοηματική γλώσσα» με 70 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους και ότι οι υπολογιστές του μέλλοντος θα επικοινωνούν στα αρχαία ελληνικά. Αν ανήκετε στους λίγους που δεν έχουν ακόμα γνωρίσει το κείμενο αυτό, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Η ιστορία του κειμένου

Το κείμενο αυτό εγώ το είχα παλιότερα σε φιλικές συζητήσεις ονομάσει «Λερναίο», επειδή, όσο κι αν το ανασκευάζει κανείς, όλο και ξεφυτρώνει ξανά, είτε αυτούσιο είτε σε παραλλαγές, σε άλλες ιστοσελίδες, ή διαδίδεται σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το κείμενο αυτό αρχικά είχε τον τίτλο «Ελληνικά –γλώσσα άνευ ορίων» και υπογραφόταν από την κ. Εύα-Χριστίνα Γεωργαλά, πρέπει δε να γράφτηκε περί το 1998 ή 1999. Εγώ προσωπικά το πρωτοείδα τον Μάρτιο του 1999· βέβαια, δεν ξέρουμε αν η κ. Γεωργαλά είναι ο αρχικός συντάκτης ή όχι. Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε σε διάφορα μάλλον άγνωστα έντυπα (π.χ. το περιοδικό Κατασκευή), αλλά με τον καιρό έφτασε στην έγκριτη εφημερίδα Μεσόγειο (τη μεγαλύτερη της Κρήτης) στις 25.2.2000, στη δικτυακή πύλη in.gr και αλλού. Θύματα της απάτης δεν έπεσαν μόνο αφελείς ή άσχετοι με τα επιστημονικά. Για παράδειγμα, ο τότε πρόεδρος του ΤΕΕ Κ. Λιάσκας, που και μορφωμένος και έξυπνος είναι, στην κοπή της πίτας του ΤΕΕ για το 2000, ίσως επηρεασμένος από το κλίμα ευφορίας των ημερών, δήλωσε με στόμφο ότι δεν υπάρχει άλλη γλώσσα με τόση πρωτογένεια όσο η ελληνική και προχώρησε διαβάζοντας τις δήθεν δηλώσεις του Τζον Σκάλι της Apple, τον οποίο χαρακτήρισε εκπρόσωπο της άλλης, της προοδευτικής πλευράς της Αμερικής (Δελτίο ΤΕΕ αριθ. 2088/14.2.2000). Στο κείμενο αυτό είχα αναφερθεί παρεμπιπτόντως στο σημείωμά μου για τον «Μύθο των 6 εκατομμυρίων λέξεων» που πρωτοδημοσιεύτηκε το 2002· λέω «παρεμπιπτόντως», επειδή ο μύθος για τις 6 εκατομμύρια λέξεις της ελληνικής γλώσσας είναι ένας μόνο από τους πολλούς μύθους που πλασάρει το Λερναίο κείμενο.

Δεύτερος κύκλος διάδοσης του Λερναίου κειμένου σημειώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2003, με πιο χαρακτηριστική τη δημοσίευσή του στην οικονομική εφημερίδα Ημερησία τον Οκτώβριο του 2003. Την ίδια περίπου εποχή το κείμενο αναδημοσιεύτηκε στο ενημερωτικό δελτίο του Τ.Ε.Ε. αλλά και στο δελτίο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, ενώ μπήκε και σε περιοδικό που εκδίδει η πρεσβεία μας στην Ουάσιγκτον, και ακόμη και σήμερα (άνοιξη 2007) φιλοξενείται στις ιστοσελίδες της εκεί ελληνικής πρεσβείας (!).

Με τον καιρό, το κείμενο έγινε γνωστό και ανασκευάστηκαν, εκτενώς και πειστικά, όλες οι αραδιαστές ανακρίβειες και τα χοντρά ψέματα που περιέχει· όμως, η ανασκευή αυτή περιορίστηκε κυρίως στους μυημένους του Διαδικτύου και όχι στους περιστασιακούς χρήστες του. Ως αποτέλεσμα, όσο κι αν το κείμενο για το Hellenic Quest έχει απαξιωθεί εντελώς σε ορισμένους κύκλους, υπάρχουν άλλοι που το πληροφορούνται μόλις τώρα, και πολλοί το πιστεύουν.

Για παράδειγμα, στις αρχές του 2006, ενέσκηψε ένας ακόμα κύκλος διάδοσης του Λερναίου κειμένου σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Και πάλι, κάποιοι στάθηκαν εύπιστοι. Έτσι, ο γνωστός στιχουργός και χρονογράφος Δημήτρης Ιατρόπουλος κατάπιε αμάσητη την απάτη και παρουσίασε πανηγυρικά την είδηση στο Έθνος της 10.4.2006 (Βέβαια, αν κρίνουμε από τον τίτλο του άρθρου του, που τον έβαλε προφανώς ο ίδιος, «Κυρίαρχη γλώσσα του πλανήτη η ελληνική», δεν θα ήθελε και πολύ σπρώξιμο για να χάψει το παραμύθι). Λίγο αργότερα, δημοσιογράφοι της Καθημερινής σε συνέντευξη με τον φιλόλογο Σ. Καργάκο επικαλέστηκαν στοιχεία από το Λερναίο κείμενο σαν να ήταν κανένα ευαγγέλιο με αυταπόδεικτες αλήθειες, ενώ το καλοκαίρι του 2006 γνωστό φροντιστήριο έβαλε σε εφημερίδα θέμα έκθεσης (!!) για προγύμναση των υποψηφίων, που βασιζόταν στις μπαρούφες του κειμένου αυτού, ενώ η Ανεξάρτητη Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών το περιέλαβε στο ενημερωτικό της δελτίο προφανώς παρακινώντας τα μέλη της να παραμυθιάσουν τους μαθητές τους. Όμως, την ίδια στιγμή, οι περισσότερες προσπάθειες αναδημοσίευσης στο Διαδίκτυο σκοντάφτουν ευτυχώς στους πολλούς και καλά πληροφορημένους ιστοναύτες που αμέσως επισημαίνουν την απάτη. Έτσι, σημειώνεται ένα παράδοξο: ενώ το Λερναίο κείμενο οφείλει την αρχική θεαματική του διάδοση στο Διαδίκτυο, σήμερα ευδοκιμεί κυρίως εκτός Διαδικτύου ή τουλάχιστον σήμερα στο Διαδίκτυο έχει βρει τους πιο δύσκολους αντιπάλους.

Ωστόσο, επειδή αυτή την περίοδο το ελληνικό Διαδίκτυο γνωρίζει ραγδαία εξάπλωση, είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν και νέα κύματα διαδικτυακής διάδοσης του Λερναίου κειμένου. Πράγματι, στις 28 Φεβρουαρίου 2007 σε ιστολόγιο (μπλογκ) τεχνολογικού προσανατολισμού, βρίσκω το Λερναίο κείμενο με την επικεφαλίδα «Η ελληνική γλώσσα καθιερώνεται στον επιστημονικό κόσμο». Οπότε, το παρόν κείμενο ανασκευής δεν έχει απλώς ακαδημαϊκό χαρακτήρα, αφού η απάτη έχει ακόμα κάμποσα κεφάλια άκοπα.

Αστικός μύθος

Έτσι, με οχτώ τουλάχιστον χρόνια βεβαιωμένη ζωή, το κείμενο για το Hellenic Quest μπορεί να θεωρηθεί ο μακροβιότερος ελληνικός αστικός μύθος (με τον όρο αυτό αποδίδεται ο αγγλικός νεολογισμός urban legend, που σημαίνει τους διάφορους σύγχρονους μύθους που διαδίδονται στις μέρες μας κυρίως μέσω του Διαδικτύου). Όπως όλοι οι μύθοι, περιέχει ψήγματα αλήθειας, διανθισμένα με ανακρίβειες, γενικεύσεις, αλλά και ατόφια ψέματα.

Για παράδειγμα, σχεδόν ατόφιο ψέμα είναι ότι η Apple παράγει πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής που λέγεται Hellenic Quest. Στις μέρες μας, που «ουδέν κρυπτόν εις το Διαδίκτυον», για να παραφράσουμε την παλιά ρήση, αν μια πασίγνωστη και πανίσχυρη εταιρεία του χώρου της πληροφορικής όπως η Apple αρχίσει την παραγωγή ενός προγράμματος, αυτό είναι εντελώς αδύνατο να μην αναφερθεί στις ιστοσελίδες της και στον ειδικό Τύπο. Κι όμως, αν δώσετε σε μια μηχανή αναζήτησης τις λέξεις «Hellenic Quest» θα δείτε ότι όλες ανεξαιρέτως οι αναφορές στο ανύπαρκτο αυτό πρόγραμμα προέρχονται από αναδημοσιεύσεις του αρχικού κειμένου ή κάποιας παραλλαγής του. Καμιά μη ελληνική αναφορά δεν υπάρχει, και το κυριότερο αναφορά δεν υπάρχει από την ίδια την Apple, για τον απλούστατο λόγο ότι η Apple δεν έχει και ποτέ δεν είχε πρόγραμμα Hellenic Quest. Άλλωστε, ο Τζον Σκάλι (John Sculley), δηλώσεις του οποίου μεταφέρει το Λερναίο κείμενο, εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι πρόεδρος της Apple! Ήταν πρόεδρος της εταιρείας αυτής έως το 1993, αλλά από τότε παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Στιβ Τζομπς (Steve Jobs). Προφανώς η συγγραφέας του κειμένου δεν πληροφορήθηκε, τόσα χρόνια μετά, την αλλαγή ηγεσίας, ούτε οι αναμεταδότες του!

Και είναι απορίας άξιο πώς ο κ. Λιάσκας, που αναγόρευσε τον Σκάλι σε εκπρόσωπο της προοδευτικής Αμερικής, δεν θυμήθηκε ότι ο ήρωάς του είχε ήδη επτά χρόνια εκτός εταιρείας. Είναι παράξενο πώς σε μια οικονομική εφημερίδα, όπως η Ημερησία, που οι συντάκτες της υποτίθεται ότι θα έπρεπε να παίζουν στα δάχτυλα τα ηγετικά στελέχη των μεγάλων εταιρειών, αγνοούν δέκα χρόνια μετά την αλλαγή ηγεσίας στην Apple. Και καλά εμείς εδώ στην Ελλάδα –τάχα οι καρεκλοκένταυροι της πρεσβείας μας στην Ουάσινγκτον δεν ξέρουν τι γίνεται έξω από την πόρτα τους και εμφανίζουν, δεκατρία χρόνια μετά, τον Σκάλι διευθυντή της Apple;

Ωστόσο, είπα πιο πάνω ότι τα περί Apple είναι «σχεδόν ατόφιο» ψέμα. Γιατί σχεδόν; Επειδή, όπως πρώτος επισήμανε ο ιστολόγος Μανώλης Παρούσης, υπάρχει ένα πρόγραμμα εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας που λέγεται English Quest 2000. Το πρόγραμμα αυτό, που στην αρχική του έκδοση ήταν για υπολογιστές Mac (να η σχέση με την Apple!) χρησιμοποιεί πράγματι πολυμέσα για την εκμάθηση, μεταξύ άλλων και δελτία ειδήσεων του CNN (να η σχέση με το CNN!). Τώρα, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν εδώ λειτούργησε κάποιο ιδιαιτέρως διεστραμμένο «σπασμένο τηλέφωνο» που μετέτρεψε το πρόγραμμα εκμάθησης της αγγλικής, που τρέχει σε υπολογιστές της Apple και χρησιμοποιεί υλικό του CNN, σε πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής που το παρήγαγε η Apple και διαφημίζεται από το CNN, ή αν, αντιθέτως, ο αρχικός συντάκτης του κειμένου χάλκευσε εν ψυχρώ τις πληροφορίες έχοντας πλήρη συνείδηση της λαθροχειρίας του· ούτε και έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τα περί Hellenic Quest, Apple και δηλώσεων Σκάλι υπάρχουν μόνο στη φαντασία του συντάκτη και επιζούν στον εικονικό κόσμο του Διαδικτύου χάρη σε άφθονες άκριτες αναδημοσιεύσεις.

Μάθε παιδί μου αρχαία και το TLG

Ατόφιο ψέμα, αντιθέτως, φαίνεται να είναι ο ούτως ή άλλως εξαιρετικά γενικόλογος ισχυρισμός ότι (ανώνυμοι) Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων να μάθουν (αρχαία) ελληνικά διότι η ελληνική «ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες». Σε κάποιες παραλλαγές του Λερναίου κειμένου, εμφανίζονται και (εξίσου ανώνυμοι) Ιάπωνες επιχειρηματίες, ενώ σε άλλη παραλλαγή ο ίδιος ο Μπιλ Γκέιτς έχει τάχα δώσει εντολή στους επιτελείς της εταιρείας του να μάθουν ελληνικά –φυσικά, όλα αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς χωρίς την παραμικρή απόδειξη.

Αντίθετα, αρκετά ψήγματα αλήθειας βρίσκονται στο μύθευμα περί 6 εκατομμυρίων λέξεων και 78 εκατομμυρίων λεκτικών τύπων της ελληνικής. Όταν λέω ότι υπάρχουν ψήγματα αλήθειας δεν εννοώ βέβαια τα 78 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους, αλλά την υπόλοιπη περιγραφή που είναι μια αρκετά ανακριβής περιγραφή του προγράμματος Thesaurus Linguae Graecae (TLG), το οποίο πράγματι υπάρχει στο πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνιας και όπου πράγματι πρωτοπόροι ήταν η ΜακΝτόναλντ και ο Μπρούνερ. Βέβαια, ο Μπρούνερ, πρώτος διευθυντής του TLG, δεν ήταν καθηγητής ηλεκτρονικής αλλά κλασικής φιλολογίας (και λέμε ήταν επειδή ο Θίοντορ Μπρούνερ πέθανε τον Μάρτιο του 2007 λίγους μήνες πριν γιορταστούν τα 35 χρόνια του TLG. Είχε συνταξιοδοτηθεί πριν από μερικά χρόνια και τον διαδέχτηκε η Μαρία Παντελιά). Και βέβαια, πέρα από τις εγγενείς αρετές της ελληνικής γλώσσας, το πανεπιστήμιο Irvine μάλλον δεν θα αναλάμβανε ένα τέτοιο ηράκλειο έργο αν δεν υπήρχε η δωρεά 1 εκατ. δολαρίων της ελληνίστριας Μάριαν Μακ Ντόναλντ. Όσο για τον Ίβυκο, έχει πάψει να χρησιμοποιείται εδώ και 15-20 χρόνια. Ωστόσο, όλα τα νούμερα του Λερναίου κειμένου για λέξεις και λεκτικούς τύπους είναι χονδροειδείς υπερβολές, όπως αναλύω σε ειδικό σημείωμα.

Οι Ισπανοί (ή Βάσκοι) ευρωβουλευτές

Ο μύθος για τους Βάσκους ευρωβουλευτές που ζητούν να καθιερωθεί η αρχαία ελληνική ως επίσημη γλώσσα της ΕΕ εξετάζεται σε χωριστό σημείωμα, διότι είναι μύθος που έχει αποκτήσει αυτοτέλεια, διακινείται δηλαδή και έξω από το Λερναίο κείμενο. Οπότε, σας παραπέμπω εκεί.

Η νοηματική γλώσσα

Ο επόμενος μύθος του Λερναίου κειμένου με τον οποίο θα ασχοληθούμε είναι η επιστημονικοφανής διάκριση μεταξύ «νοηματικών» και «σημειολογικών» γλωσσών. Υποστηρίζει δηλαδή το Λερναίο κείμενο ότι:

Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από την διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι H/Y προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως «νοηματική» γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν «σημειολογικές». «Νοηματική» είναι η γλώσσα στην οποία το «σημαίνον», δηλ. η λέξις και το «σημαινόμενον» δηλ. αυτό που η λέξις εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πραγματική πρωτογενή σχέση. Ενώ «σημειολογική» είναι η γλώσσα όπου αυθαιρέτως ορίζεται ότι το α’ «πράγμα» (σημαινόμενον) εννοείται με το α’ «σημείον» (σημαίνον). Mε άλλα λόγια, η Ελληνική είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν «πρωτογένεια», ενώ σε όλες τις άλλες είναι «συμβατικές» –σημαίνουν κάτι απλώς επειδή έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν. Π.χ. στην Ελληνική ενθουσιασμός = εν Θεώ, γεωμετρία = γη + μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = αναθρών οπωπάς (= ο αρθρώνων λόγο)[1]. Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως – πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες.

Αν και χρησιμοποιείται επιστημονικοφανής ορολογία, στην πραγματικότητα το απόσπασμα αυτό είναι σκέτη αρλούμπα. Καταρχάς, στη γλωσσολογία «νοηματική» γλώσσα είναι η γλώσσα των κωφών.

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι στην ορολογία, βέβαια. Το Λερναίο κείμενο εδώ μπερδεύει την ετυμολογία με τη σημειολογία. Πράγματι, η λέξη ‘γεωμετρία’ προέρχεται από το ‘γη’ και το ‘μετρώ’, αλλά μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει στα γερμανικά, όπου η τηλεόραση λέγεται Fernsehen, από το Fern (μακριά) και το sehen (βλέπω); Μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει έστω και στα αγγλικά όπου το window (παράθυρο) προέρχεται από το παλαιονορβηγικό vindauga όπου vind(r) ο άνεμος (σημερινό αγγλικό wind) και auga το μάτι, «μάτι για τον άνεμο» δηλαδή; Όση «πρωτογένεια» έχουν τα ελληνικά, άλλη τόση έχουν και τα γερμανικά! Θα ήταν διαφορετική η ελληνική (ή όποια άλλη) γλώσσα αν υπήρχε «αιτιώδης σχέση» ανάμεσα σε απλές λέξεις/ρίζες και πράγματα, αν λόγου χάρη η λέξη ‘γη’ συνδεόταν με κάποιον τρόπο με το πράγμα «γη» –αλλά αυτό, αν δεν σφάλλω, μόνο κάτι φανατικοί οπαδοί της λεξαριθμητικής το υποστηρίζουν, που κάνουν εκπομπές σε λαθρόβια κανάλια.

Τέλος, αλλά πολύ σημαντικό: η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν πρωτογενώς οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές είναι ο κώδικας μηχανής (machine code στα αγγλικά), μια σειρά από δυαδικά ψηφία, δηλαδή μόνο 0 και 1, έστω 0010 1000 1100 0010. Για να μπορούν να την καταλαβαίνουν και οι άνθρωποι, έχουν φτιαχτεί οι λεγόμενες γλώσσες προγραμματισμού, που μερικές από αυτές χρησιμοποιούν σύνταξη που μοιάζει με τις φυσικές μας γλώσσες. Υπάρχει τέλος και η γλώσσα διασύνδεσης (ή διεπαφής) του ανθρώπου με το μηχάνημα, που συνήθως είναι τα αγγλικά (αν και όλο και περισσότερα προγράμματα κυκλοφορούν στα ελληνικά), όμως ο υπολογιστής καθαυτός μόνο τα μηδενικά και τους άσους «καταλαβαίνει».

Οι μη οριακές μπαρούφες

Σκέτες μπαρούφες είναι οι ισχυρισμοί του Λερναίου κειμένου ότι υπάρχουν κάποια προγράμματα Ίβυκος, Γνώσις και Νεύτων που δήθεν αναπαριστούν τις ελληνικές λέξεις με ολοκληρώματα. Ίβυκος υπάρχει, τον είδαμε λίγο πιο πάνω, αλλά δεν είναι πρόγραμμα· είναι ένας παλιότερος υπολογιστής μάρκας Hewlett-Packard, ειδικά μετασκευασμένος από τον Ντέιβιντ Πάκαρντ, γιο του συνιδρυτή της γνωστής εταιρείας, που τον χρησιμοποιούσαν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 στο TLG για την αποθήκευση κειμένων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Το «Νεύτων» δεν είναι πρόγραμμα, αλλά ένας υπολογιστής τσέπης (Newton) που κυκλοφόρησε με μεγάλες φιλοδοξίες από την Apple το 1993 και που το μεγάλο του ατού ήταν ότι υποσχόταν να αναγνωρίζει χειρόγραφο –στα αγγλικά, εννοείται. Τα προβλήματα που είχε στην αναγνώριση χειρογράφου και η υψηλή τιμή του οδήγησαν στην εμπορική αποτυχία του και το 1998 σταμάτησε η παραγωγή του. Δεν έχω αμφιβολία ότι κάτι ανάλογο θα είναι και το Γνώσις.

Όσο για τα «Ελληνικά προσφύματα τηλέ-, -λάνδη, μικρο-, μεγα-, σκοπώ, – ισμός, συν- κ.τ.λ.» αρκούμαι στο να παρατηρήσω ότι το -λάνδη είναι ακραιφνώς παλαιογερμανικής προέλευσης. Αλλά δεν θα συμφωνήσω με τον ανώνυμο συντάκτη όταν λέει ότι μόνο στην ελληνική γλώσσα δεν υπάρχουν όρια. Όρια δεν υπάρχουν επίσης στη φαντασία μερικών και στην ευπιστία ορισμένων άλλων.

Πέρα από τις επιμέρους κριτικές, μια γενική παρατήρηση: αυτή καθαυτή η μακροβιότητα του Hellenic Quest αποτελεί τελικά και την πιο πειστική απόδειξη της αναλήθειάς του! Τι εννοώ; Εννοώ ότι στον σημερινό κόσμο της παγκοσμιοποιημένης πληροφορίας όπου τα πάντα μαθεύονται με ένα κλικ, αν το CNN είχε αρχίσει να διανέμει ένα πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής, ε, δεν μπορεί, μέσα σε οχτώ χρόνια κάποιοι θα το είχαν προμηθευτεί. Αν η Apple είχε αρχίσει την παραγωγή τέτοιου προγράμματος, σε κάποιο ελληνικό κατάστημα θα μπορούσαμε να το αγοράσουμε, όλο και κάποιο ντέμο θα είχε κυκλοφορήσει. Πού το κρύβουν άραγε; Πού είναι αυτοί οι υπερσύγχρονοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές «προχωρημένης τεχνολογίας» που δέχονται μόνο την ελληνική; Ποιο μυστικό ερευνητικό ίδρυμα τους χρησιμοποιεί και δεν τους έχει πάρει είδηση άνθρωπος; Τόσα χρόνια, γιατί δεν μάθαμε κάτι περισσότερο παρά μόνο τις ίδιες αναπόδεικτες αοριστίες; Απλούστατα, γιατί δεν υπάρχει τίποτε –παρά μόνο αν θέλεις πολύ να το πιστέψεις, όπως ο αποτυχών οικολόγος υποψήφιος στις ευρωεκλογές του 2004 που ισχυρίστηκε σε προεκλογικό του φυλλάδιο ότι Είναι επίσης γνωστό ότι στο επίπεδο της νοηματικής σαφήνειας των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών αδυνατούν οι εξελιγμένοι υπολογιστές να λειτουργήσουν χωρίς τα αρχαία Ελληνικά. Μα, αν αδυνατούν οι υπολογιστές να λειτουργήσουν, πώς δουλεύουν όλα τα ερευνητικά ιδρύματα ανά τον κόσμο τόσα χρόνια;

Με άλλα λόγια, το κείμενο για το Hellenic Quest είναι μια αρμαθιά από χοντρά ψέματα και ανακρίβειες: κανένα πρόγραμμα δεν υπάρχει με το όνομα αυτό, καμιά σχέση δεν έχει η εταιρεία Apple ή το CNN με την εκμάθηση των ελληνικών, κανείς Άγγλος επιχειρηματίας δεν προτρέπει τα στελέχη της εταιρείας του να μάθουν αρχαία, η καταγραμμένη αρχαία ελληνική γλώσσα δεν έχει 90 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους αλλά σκάρτο ενάμισι εκατομμύριο, δεν έχει 6 εκατομμύρια λέξεις αλλά κάπου 150 χιλιάδες, η ελληνική γλώσσα δεν έχει πρωτογένεια και δεν είναι νοηματική ούτε μοναδική, ούτε έχει κάτι το ιδιαίτερο που την κάνει κατάλληλη για γλώσσα των υπολογιστών νέας γενεάς, οι Ισπανοί ευρωβουλευτές δεν ζήτησαν να καθιερωθεί η αρχαία ελληνική ως η επίσημη γλώσσα της ΕΕ και κανείς κουτόφραγκος δεν πρόκειται να μας κόψει ισόβια σύνταξη μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθούμε στη χώρα του Σοφοκλή και του Αριστοτέλη. Να μάθουμε αρχαία, ναι· αλλά να μη βαυκαλιζόμαστε ότι θα μας διορίσουν σε επιτελικές θέσεις στο Αμέρικα επειδή ξέρουμε αρχαία!

Ωστόσο, η ελληνική γλώσσα είναι πράγματι μια πολύ όμορφη και πολύ ενδιαφέρουσα γλώσσα με μακρότατη ιστορία, και η μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσαμε να της κάνουμε θα ήταν να τη χρησιμοποιούμε με καλαισθησία, ακρίβεια και φαντασία, χωρίς συμπλέγματα κατωτερότητας, νεοαττικισμούς και αμερικανιές, χωρίς εκζήτηση και διάθεση να ξεχωρίσουμε από την πλέμπα. Αυτό άλλωστε προσπαθεί να κάνει και ο υπογράφων μέσα από τα γραφτά του.

Γιάννης Σταύρου: ο ζωγράφος Γιάννης Σταύρου σχολιάζει την εποχή μας. Μια καλλιτεχνική άποψη

Γιάννης Σταύρου, Καλοκαίρι στην Ακρόπολη, λάδι σε καμβά

Ο ζωγράφος Γιάννης Σταύρου σχολιάζει την εποχή και τα καλλιτεχνικά πράγματα. Μια καλλιτεχνική, ενδιαφέρουσα άποψη με το αισθαντικό βλέμμα του εικαστικού...

Το δημοσιεύουμε από τον δικτυακό τόπο που αφιερώνεται στον ζωγράφο http://www.yannisstavrou.gr

_____________________________________

Το ότι οι καλλιτέχνες είναι γένος ευερέθιστο, είναι ευνόητο. Το γιατί όμως, φαίνεται πως δεν είναι κοινώς κατανοητό. Ο καλλιτέχνης είναι καλλιτέχνης εξ’αιτίας και μόνον της εκλεπτυσμένης αίσθησης του «ωραίου» που διαθέτει. Είναι μια δυνατότητα που του προσφέρει ιδιαίτερη εκστατική απόλαυση. Σ’ αυτή την απόλαυση προσπαθεί (όχι πάντα με επιτυχία) να κάνει συμμέτοχο τον αποδέκτη της δουλειάς του.
Παράλληλα όμως κι αυτόματα με την αίσθηση του «ωραίου», διαθέτει και το ακριβώς αντίθετο, την αντίληψη του δυσανάλογου, του άσχημου δηλαδή. Για τον καλλιτέχνη, το ωραίο είναι και το σωστό. Οι καλλιτέχνες ουδέποτε βλέπουν το άσχημο, το κακό, εκεί όπου δεν υπάρχει, αλλά πολύ συχνα εκαί, όπου μια μη καλλιτεχνική φύση δε βλέπει να υπάρχει τίποτα άσχημο. Έτσι η καλλιτεχνική οξυθυμία, δεν έχει σχέση με την «ψυχική ευαισθησία», όπως τη θεωρεί η κοινή λογική, αλλά με μια μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη οξυδέρκεια σε ό,τι αφορά το άσχημο, το ψεύτικο. Η οξυδέρκεια αυτή δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα συνακόλουθο της έντονης αίσθησης του σωστού, του αρμονικού. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, ο άνθρωπος που δε είναι ευερέθιστος, δεν είναι καλλιτέχνης.

Αντιλαμβάνεστε με όσα λέω ότι οι καλλιτέχνες είναι τα πιο μοναχικά κι απομονωμένα πλάσματα στον σημερινό κόσμο. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν απλώς τον κανόνα. Να διευκρινίσω, ότι μιλώντας γενικά περί καλλιτεχνών, εννοώ κυρίως τους ζωγράφιυς που γνωρίζω καλύτερα.

Σήμερα, σε μια εποχή που ο χρόνος και το χρήμα έχουν τόσο μεγάλη αξία, που η ωφελιμιστική θεώρηση των πάντων φτάνει στα όρια της εθνικής μανίας, ελάχιστος χώρος απομένει για τα ανήσυχα πνεύματα και το καλλιτεχνικό έργο. Το καλλιτεχνικό έργο πιο συγκεκριμένα, μισήθηκε στον αιώνα μας. Δε μπορώ ακόμα να διαβλέψω ποιες σκοτεινές διάνοιες, στο όνομα και το βωμό της έρευνας (έργο μόνο της επιστήμης), κατέστρεψαν και διαστρέβλωσαν τη δυνατότητα του πραγματικού καλλιτέχνη να παράγει πραγματικό καλλιτεχνικό έργο. Είναι γνωστή, ακόμα και στους μη ειδικούς, η έκταση που προσέλαβε η κάθε ανοησία, κάθε ανικανότητα, κάθε κρυφή ζήλεια, απέναντι στη νοημοσύνη, τη δυνατότητα, την ουσιαστική θυσία που απαιτεί η καλλιτεχνική δημιουργία. Τόμοι ολόκληροι, βιβλιοθήκες έχουν δημιουργηθεί για να δικαιολογήσουν, να προάγουν, να προτείνουν και να επιβάλουν στη συνέχεια, πράγματα φτιαγμένα κατ’ ευθείαν για τους αμόρφωτους νεόπλουτους του 20ου αιώνα. Η τιμή πλέον και μόνο καθορίζει την αξία του έργου. Ο κοκοτισμός των δημοσίων σχέσεων έρχεται να βιάσει και να υποκλέψει την προτεραιότητα, την ιεράρχηση των αξιών, να παραχαράξει την ιστορία και να υποκαταστήσει το πραγματικό με το ψευδεπίγραφο. Να υποβιβάσει – ως πεπερασμένα και χιλιοειπωμένα πράγματα – την αληθινή καλλιτεχνική δημιουργία, αυτή τη θαυμαστή ιδιότητα του ανθρώπου, που για να συμβεί απαιτεί ταλέντο, πολλή δουλειά, αυταπάρνηση, αλήθεια και αγάπη. Δυστυχώς, πολλά από αυτά που γράφω, θα τα βρείτε, ακριβώς τα ίδια, να εγκωμιάζουν πασίγνωστες αηδίες. Βάλτε κατ’ ευθείαν αρνητικό πρόσημο και έχετε τη σωστή διάγνωση. Αφήστε το ένστικτό σας, τον κοινό άνθρώπινο νου να λειτουργήσει ελεύθερα και εκφραστείτε.

Βέβαια, τα φαινόμενα αυτά δεν υπεραπλουστεύονται. Μέσα στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που διανύουμε, είναι επιτέλους μια πρωταρχική κίνηση η επανεξέταση όσων μας ταλαιπωρούν. Τα καλλιτεχνικά θέματα δεν είναι τα μόνα που ταλαιπωρούνται στην εποχή μας. Ταλαιπωρείται, τιμωρείται κυριολεκτικά ο σημερινός άνθρωπος.

Ο Έλληνας βασανίζεται στο όνομα κάθε είδους «προόδου» (κι αυτόματα ο ίδιος βασανίζει όλους τους υπόλοιπους γύρω του). Μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο σημερινός άνθρωπος, κάτω από τον αστερισμό της μαζικότερης δημοκρατίας της ιστορίας, απελευθερώνει κι επιδεικνύει, με περισσή μάλιστα αυταρέσκεια και θράσος, το εσωτερικό του «εγώ». Φρική!

Το καταπληκτικό της εποχής είναι η παθητικότητα που παραλύει τη φυσική μας αντίδραση. Όλοι στεκόμαστε άφωνοι κι επιεικείς, με μια «πεφωτισμένη κατανόηση» απέναντι στον κάθε βιασμό μας. Έχουμε σίγουρα την ευθύνη εμείς οι ίδιοι. Γιατί όλοι, σε κάποιο βαθμό, παρασυρθήκαμε από μια ύποπτης προέλευσης κουλτούρα που γέμισε τις ψυχές μας με ενοχές απέναντι σε γεγονότα για τα οποία δεν ευθύνόμαστε. Διαθέτουμε απεριόριστο σεβασμό σε ό,τι απεργάζεται το κακό μας. Αναγνωρίζουμε δικαιώματα εκεί που δεν υπάρχουν και παραχωρούμε ευγενώς τα δικά μας για να επιβιώσει το τέρας (μη και χαθεί το είδος).

Κάτω από την «κοινωνική πολιτική», πίσω από τον μπερντέ των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», προβάλλει όλο και περισσότερο το διεστραμμένο πρόσωπο του θράσους και της αναίδειας. Της αλαζονικής αυτάρκειας. Μια δημοκρατία δικαιωμάτων μόνο και καθόλου υποχρεώσεων. Τόση τεχνολογία, τόση δημοκρατία, τόση «εξέλιξη», τόσα «καλά», τίποτα για το καλό μας.

Αποχαιρετισμός στην Ελληνική γλώσσα...

Γιάννης Σταύρου, Ακρόπολη 17.40, λάδι σε καμβά

Παρόλο που δεν πρέπει να υπερηφανευόμαστε καθόλου για την ελληνική γλώσσα, καθώς όλως τυχαίως τη μιλάμε...

Η φυλή που κατοίκησε στα μέρη μας κάποτε, δεν είχε καμμία απολύτως σχέση με το ανεκδίηγητο μόρφωμα που κατοικοεδρεύει σ' αυτή τη γη. Απλώς η γλώσσα ήταν τόσο δυνατή που τη μίλησαν κι αυτές οι ακανόμαστες, κακόφημες σλαβο-αλβανο-τουρκο-γυφτο-κλπ ορδές που κατέκλυσαν το τόπο σε αλλεπάλληλα στάδια μετά την επάρατη κυριαρχία των χριστιανοβαρβάρων...Και οι ορδές συνεχίζονται...

Παρόλα αυτά, το κείμενο που μας έστειλε η Ελένη εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά και τόσο λυπητερό - τόσο λυπητερό.

Δυστυχώς, στο σημερινό στάδιο της απόλυτης και χωρίς πάτο παρακμής του δυτικού πολιτισμού, σε κανέναν μα κανέναν δεν του αξίζει αυτή η ανεπανάληπτη γλώσσα. Καθώς όλοι μας, από τους νεοεπιστήμονες των επιχορηγήσεων και του θεάματος μέχρι τον νεοταξικό όχλο του παγκόσμιου ορνιθοτροφείου, μέχρι τους απίστευτους νεοέλληνες, είμαστε, στην καλύτερη περίπτωση για χρήση με το ζόρι 5000λέξεων - όσο για τους πολλούς κραυγάζουν άναρθρα κι άρχισαν ήδη να βαδίζουν στα τέσσερα (4 τροχοί κλπ)...

Ας αποχαιρετήσουμε λοιπόν την Ελληνική γλώσσα με τους στίχους του ποιητή...

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μιά τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις...


Ακολουθεί το κείμενο που μας έστειλε η Ελένη:


Για την Ελληνική γλώσσα

Hellenic Quest, λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.

Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας..

Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν’ αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ’ όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.

Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων.

Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.

Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως ..

Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.

Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται.

Μιλώντας γι’ αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ’ αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας .

Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.

Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές .

Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον).

Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι ‘συμφωνήθηκε’ μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.

ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ,

γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο).

Μια άλλη εκδοχή για το: προφητεία, προέρχεται από το προ-φυτεύω, φυτεύω κάτι στον νου των ανθρώπων από πριν.

Επίσης το γνωστό άνω θρώσκω, κοιτάζω προς τα επάνω, η ρίζα για την λέξη άνθρωπος.

Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες.

Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση.

<>

Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη =…LAND, ΓΕΩ…,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό….ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ…., κυκλο…., ΦΩΝΟ…., ΜΑΚΡΟ…., ΜΙΚΡΟ….., ΔΙΣΚΟ…., ΓΡΑΦΟ…, ΓΡΑΜΜΑ…, ΣΥΝ…, ΣΥΜ…, κ.λπ..

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ’ αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι’ αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες.

Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.

Γι’ αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.