Πηγή: Ηλεκτρονική εφημερίδα ΣΤΥΞ
Μια υπόθεση με πολλά ερωτηματικά
και δραματικές πολιτικές επιπτώσεις
Την παράταση της κράτησης του Ντομινίκ Στρος Καν τουλάχιστον μέχρι την Παρασκευή αποφάσισε η δικαστής Μελίσα Τζάκσον που εξετάζει την υπόθεση του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο Μανχάταν.
Ο εισαγγελέας επισήμανε ότι ερευνάται το ενδεχόμενο ο Στρος-Καν να συμπεριφέρθηκε με «παρόμοιο τρόπο» και στο παρελθόν και εξέφρασε την ανησυχία ότι μπορεί να εγκαταλείψει τις ΗΠΑ για τη Γαλλία, αν αφεθεί ελεύθερος με εγγύηση.
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης σε ρόλο δικαστή, παπαγάλισαν τις ανακοινώσεις της αδέκαστης αμερικανικής δικαιοσύνης. Την οποία και εξαίρουν. Αλήθεια ποιος σκοτωσε τον JFK;
Τι μας είπαν:
Η καμαριέρα δεν πρόλαβε να στρώσ’ καν.
Τι δεν μας είπαν:
Τι μεσολάβησε από την δραματική περιγραφή του περιστατικού από την καμαριέρα, στην «ρεσεψιόν», πως άφησαν τον Στρος-Καν να φύγει από το ξενοδοχείο, τι ακριβώς συνέβη με το ξεχασμένο τηλέφωνό του, ώσπου να συλλάβουν ως κοινό κακοποιό, να τον κατεβάσουν από το αεροπλάνο και να του φορέσουν χειροπέδες οι αμερικανοί αστυνομικοί.
Με δυσπιστία και κατάπληξη, ο γαλλικός Τύπος, εκφράζει σοκ για τη σύλληψη του γενικού διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν για σεξουαλική επίθεση και απόπειρα βιασμού και θέτει ερωτήματα για τις συνέπειες που θα έχει το σκάνδαλο για το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και τις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2012.
Le Figaro:«Είναι προφανές ότι ο Ντομινίκ Στρος-Καν δεν θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας».
«Η γαλλική αριστερά αντιμετωπίζει την εξαφάνιση ενός σεναρίου που είχε προαναγγελθεί από τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων, που προέβλεπαν μία θριαμβευτική νίκη την άνοιξη του 2012.
Ποιός επωφελείται από το σκάνδαλο;
Πρώτος και καλύτερος αναμφίβολα, ο πρόεδρος Σαρκοζί, που είδε να βγαίνει από το πολιτικό προσκήνιο ο σημαντικότερος αντίπαλό του. Έχει όμως ακόμα να αντιμετωπίσει τον κακό του εαυτό παρά τους σοσιαλιστές πολιτικούς αντιπάλους, που ουδείς έχει το ανάστημα του Στρος-Καν. Ο Francois Hollande, για παράδειγμα, δεν έχει εμπειρία ούτε υπουργού. Όσο για τις Martine Aubry και Segolene Royal, έχουν ήδη τραυματίσει τη φήμη τους με τις προσωπικές τους αντιπαραθέσεις.
Ποιοι μετρούν απώλειες;
Οι Γάλλοι σοσιαλιστές που έχασαν το καλό τους χαρτί στην διεκδίκηση της προεδρίας.
Σημαντικότερη όμως η απώλεια για την Ευρώπη, την ευρωζώνη και κατ’ επέκταση την Ελλάδα θεωρούν οι Βρυξέλλες την αδρανοποίηση που προεξοφλείται πως θα επέλθει για τον Ντοµινίκ Στρος - Καν. Οπως εξηγούν αρμόδιοι κοινοτικοί, ο Στρος -Καν ήταν αυτός που έδωσε ευρωπαϊκό χρώµα στο ?ιεθνές Νομισματικό Ταµείο µε µια σειρά από ενέργειες, κυρίως µετά το ξέσπασµα της διεθνούς οικονομικής κρίσης του 2008.
# Πρώτα εισηγήθηκε την ενεργό ανάμιξη του Ταµείου στις χώρες της Ένωσης που δεν ανήκουν στο ευρώ, όπως η Λετονία, αποφεύγοντας παραδοσιακές συνταγές που είχε χρησιμοποιήσει το ?ΝΤ τις περασμένες δεκαετίες στη Λατινική Αµερική και τον τρίτο Κόσµο.
# Κατόπιν, έπαιξε σημαντικό ρόλο στα πακέτα βοήθειας για την Ελλάδα αρχικά και εν συνεχεία για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία διασφαλίζοντας έτσι τη συνοχή και διατήρηση της ευρωζώνης και του ευρώ –πείθοντας ακόµη και τους απρόθυµους εταίρους, όπως η Γερµανία- να εισφέρουν τα απαραίτητα ποσά.
# Τέλος, συνέβαλε στην αλλαγή της φυσιογνωμίας του ?ΝΤ δίνοντάς του µεγαλύτερη κοινωνική διάσταση: Οι λέξεις απασχόληση και ανάπτυξη άρχισαν να ακούγονται περισσότερο από λέξεις όπως λιτότητα και δηµοσιονοµική πειθαρχία.
Στα υπέρ του όταν ως υπεύθυνο μελετών και δεξί του χέρι επέλεξε τον Ολιβιέ Μπαλσάρ, Γάλλο µεν αλλά µε διδακτορικό από το ΜΙΤ, που έχει ειδικευθεί στην καταπολέμηση της ανεργίας.
Είχε δώσει έµφασή στην ευρωζώνη και στα προγράµµατα για τις χώρες της περιφέρειας κάτι που είχε προκαλέσει στην εαρινή σύνοδο του ?ΝΤ, την έντονη ενόχληση των ΗΠΑ, του Καναδά και ορισμένων αναδυόμενων οικονομιών, που τον κατηγόρησαν ότι σπαταλά τα χρήµατα του Ταµείου σε χώρες που δεν μπορούν να σωθούν.
Κατ΄ έθιμο
Ο διευθυντής του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου είναι Ευρωπαίος και ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Αμερικανός: αυτό προβλέπει µια «συμφωνία κυρίων» που χρονολογείται από τη σύνοδο του Μπρέτον Γουντς, το 1944. Και η συμφωνία αυτή τηρήθηκε µέχρι τώρα πιστά. Καθώς όµως οι αναπτυσσόμενες χώρες αποκτούσαν δύναµη και αυξηµένο οικονοµικό βάρος, άρχισαν να ζητούν την αναθεώρηση αυτής της συµφωνίας και την εκλογή των νέων προέδρων των δύο σωµάτων µε ανοιχτό και διαφανή τρόπο.
Ηδη πριν από τη σύλληψη τού Ντοµινίκ Στρος-Καν φαινόταν πιθανό ο διάδοχός του να είναι από την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία ή µια άλλη αναπτυσσόμενη χώρα. Ανάµεσα στα ονόµατα που κυκλοφορούν είναι κι εκείνο του Κεµάλ Ντερβίς, πρώην υπουργού Οικονομικών της Τουρκίας και πρώην αξιωματούχου στο Brookings Institute. (Για το ρόλο αυτό, το παίζει ασιάτης). Ήδη ο ινδικός Τύπος προβάλλει δύο πρόσωπα: Του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Ντουβούρι Σουμπαράο και του αντιπροέδρου της Επιτροπής Σχεδιασμού της ινδικής κυβέρνησης Μοντέκ Σινχ Αλουάλια.
«Θεωρώ πολύ πιθανό ότι ο διάδοχος του Στρος-Καν δεν θα είναι Ευρωπαίος, και ότι θα αποµακρύνει τις προτεραιότητες του ΔΝΤ από την Ευρώπη», επισημαίνει ο Ζαν Πιζανί-Φερί, διευθυντής του οικονομικού ιδρύµατος Bruegel.
Θεωρητικά, θα µπορούσε ο επόµενος διευθυντής του ΔΝΤ να είναι και πάλι Ευρωπαίος. Υποψήφιοι υπάρχουν. Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν, για παράδειγµα, ήταν επικεφαλής της πολιτικής επιτροπής του ΔΝΤ για µια δεκαετία και πιστεύει ότι το Ταµείο πρέπει να παρέµβει πιο αποφασιστικά για την αντιµετώπιση της φτώχειας και τη σταθεροποίηση της οικονοµίας. Θα µπορούσε λοιπόν, να διεκδικήσει τη θέση – πολύ περισσότερο που Βρετανός δεν έχει διευθύνει ποτέ το ΔΝΤ. Υπάρχει όµως ένα πρόβληµα: θα χρειαζόταν τη στήριξη του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάµερον. Κι αυτό ο τελευταίος το έχει αποκλείσει...
Το τιμόνι του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου αναλαµβάνει προσωρινά – κατά τη διάρκεια της απουσίας του Ντοµινίκ Στρος-Καν – ο δεύτερος στην ιεραρχία, Τζον Λίπσκι, ο οποίος θα είναι ο άνθρωπος που θα τρέξει τις διαπραγµατεύσεις εκ µέρους του ΔΝΤ για τον νέο δανεισµό και το νέο Μνηµόνιο της Ελλάδας. Ο Τζον Λίπσκι, ήταν (1984-1998) ανώτατο στέλεχος στην Salomon Brothers και αργότερα (1998-2006) αντιπρόεδρος στη JPMorgan Investment Bank, διατηρώντας υψηλόβαθμη θέση μετά την συγχώνευση με την Chase Manhattan.
Ως αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Ταµείου θεωρείτο η εσωτερική φωνή του στην αντιµετώπιση της ελληνικής κρίσης Ελλάδας, ο Στρος-Καν χαρακτηριζόταν ως η δηµόσια φωνή. Και η JPMorgan, η ανώτατη φωνή. Πρόσφατα είχε ταχθεί υπέρ της επέκτασης του προγράµµατος στήριξης της Ελλάδας µετά το 2013 και κατά της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, σε συνέντευξή του σε γερµανική εφηµερίδα.
Το παρελθόν
Η φήμη του ως γυναικάς, δεν είχε βλάψει την εικόνα που είχαν γι’ αυτόν οι συμπατριώτες του στο παρελθόν. Οι γάλλοι ψηφοφόροι δεν δίνουν σημασία στις απιστίες της προσωπικής ζωής των πολιτικών τους ηγετών. Και ο Στρος-Καν είχε περάσει αβρόχοις ποσί μετά από ένα «σκάνδαλο» για κάποια σχέση με συνεργάτιδά του στο ΔΝΤ το 2008.
Οι φίλοι και συνεργάτες του έντονα διαμαρτύρονται για τη μεταχείρησή του, υποστηρίζοντας πως «αν και του άρεσαν οι γυναίκες απέχει πολύ από τον χαρακτήρα του να γίνεται βίαιος».
Η σύζυγός του γαλλίδα δημοσιογράφος Anne Sinclair, σε κατηγορηματική δήλωσή της στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων είπε πως «δεν πιστεύει ούτε λέξη από αυτά που καταμαρτυρούν στο σύζυγό μου».
Και κύκλοι του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος υποστηρίζουν πως πρόκειται για «πλεκτάνη». Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο Σαρκοζί, είναι το αγαπημένο παιδί των Αμερικανών, που ανέτρεψε την ιστορική πολιτική ντε Γκόλ, ξαναβάζοντας τη Γαλλία στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, χωρίς να ανοίξει μύτη.
Απομένει η άποψη κάποιων παπαγάλων που επιχαίρουν με την "ακριβοδίκαιη" αμερικανική δικαιοσύνη. Επειδή οι αμερικανικές αρχές έδειξαν παραδειγματική αυστηρότητα μην υπολογίζοντας την προσωπικότητα με την οποία είχαν να κάνουν και του συμπεριφέρθηκαν ως να ήταν κοινός εγκληματίας, μην υπολογίζοντας το τεκμήριο της αθωότητας.
Ξεχνούν τη συμπεριφορά των ΗΠΑ ως παγκόσμιου δικαστή και ρυθμιστή του διεθνούς άδικου.
Ξεχνούν τις αποφάσεις που ελήφθησαν πριν 13 χρόνια στη συνάντηση του ΔΝΤ στο Χονγκ Κονγκ, για την "απόκτηση ενός χαρακτήρα ώστε να προωθήσει περισσότερες χώρες στην φιλελευθεροποίηση των αγορών". Εκείνη η προώθηση που υιοθετήθηκε ασμένως από τις δυτικές αγορές, με τους υπουργούς οικονομικών πειθήνια όργανά του. Ώσπου να ξεσπάσει η κρίση οικονομικής απορύθμισης του 2008, στις ΗΠΑ. Και η φιλελευθεροποίηση της παγκόσμιας αγοράς, φρόντισε ώστε να επεκταθεί η αμερικανική ασθένεια στον κόσμο...
ΥΓ. Ο Στρος-Καν ανήκει σ' εκείνη την κατηγορία των "Σοσιαλιστών" νέας γενιάς που έχουν εναγκαλιστεί νεοφιλελεύθερες οικονομικές απόψεις όπως ο πρόεδρος της λεγόμενης Σοσιαλιστικής Διεθνούς.Δεν έπαυε ωστόσο να έχει κάποιες "προχωρημένες ιδέες", που έρχονταν σε αντίθεση με τον ρόλο που είχε στερνιστεί η πολιτική του ΔΝΤ, όλα αυτά τα χρόνια. Είχε λοιπόν ισχυρούς εχθρούς σε θέσεις κλειδιά της οικονομίας της Παγκοσμιοποίησης -τον απόλυτο άρχοντα. Η προβοκάτσια άλλωστε δεν έχει σταματήσει να είναι το κύριο όπλο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Άραγε θα μαθευτεί κάποτε η αλήθεια και τι ακριβώς συνέβη, με την καμαριέρα, ώστε κάποιοι να γνώριζαν το γεγονός, πριν ακόμα ανακοινωθεί; Μάλλον όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου