Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Προστασία των δασών μας


Γιάννης Σταύρου, "Δάσος", λάδι σε καμβά

Όπως ανέφεραν προχθές οι ειδήσεις, η ΕΕ εξέδωσε ένα ψήφισμα για όλες τις μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από φωτιές, να δεσμευτούν ότι τα δάση που κάηκαν θα ξαναγίνουν δάση, διότι αυτό αφορά ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.

Το ψήφισμα υπεγράφη από τις αντιπροσωπείες όλων των Μεσογειακών χωρών (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία) και όλων των παρατάξεων... εκτός μίας.

Μαντέψτε... Ο κ. Ρουσόπουλος είπε ως δικαιολογία ότι αυτό είναι παρέμβαση στο Σύνταγμα της Χώρας βλέπε άρθρο 24, περί 'δασικών εκτάσεων και δασών' !!...

Εκτός, αυτού, προχτές οι ειδήσεις ακόμα και των κρατικών καναλιών ανέφεραν ότι 2.000 και πλέον στρέμματα στη Ζαχάρω 'παραχωρήθηκαν για ήπια τουριστική ανάπτυξη' σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.

Οφείλουμε να δείξουμε σε όλα τα κόμματα ότι δεν είμαστε σύμφωνοι και ότι δεν αδιαφορούμε: υπογράψτε το petition για την προστασία των δασών.

Οι τωρινές 191.400 υπογραφές είναι πάρα πολύ λίγες - οφείλουμε να τις κάνουμε 2.000.000, αφού η αίτηση αυτή θα σταλεί στη Βουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στον ΟΗΕ.

http://www.PetitionOnline.com/forestgr/

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ!

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ!!!!

Πεκίνο 2008...



Χρειάζονται σχόλια;

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Διάσπαση της προσοχής..!

Η «διαταραχή της ελλειματικής προσοχής» (ή «διαταραχή διάσπασης της προσοχής») είναι χρόνια νευρολογική πάθηση που εμφανίζεται συνήθως στα παιδιά. Εντούτοις, έχουν εντοπιστεί και ενήλικοι με την ίδια πάθηση...Παραθέτουμε τα συμπτώματα όπως πολύ χαρακτηριστικά τα περιγράφει αμερικάνα πάσχουσα...Σας θυμίζουν τίποτα;

Thank goodness there's a name for this disorder.

Somehow I feel better, even though I have it!!


Recently, I was diagnosed with A.A.A.D.D. - Age Activated Attention Deficit Disorder. This is how it manifests:

I decide to water my garden. As I turn on the hose in the driveway, I look over at my car and decide it needs washing. As I start toward the garage, I notice mail on the hall table I decide to go through the mail before I wash the car.

I lay my car keys on the table, put the junk mail in the waste bin under the table, and notice that the bin is full. So, I decide to put the bills back on the table and take out the rubbish first.

But then I think, since I'm going to be near the post box when I take out the rubbish anyway, I may as well pay the bills first.

I take my cheque book off the table, and see that there is only one cheque left. My extra cheques are in my desk in the study, so I go to my desk where I find the cup of tea I'd been drinking.

I'm going to look for my cheques, but first I need to push the tea aside so that I don't accidentally knock it over.

The tea is getting cold, and I decide to put it in the kitchen to wash up. As I head toward the kitchen with the tea, a vase of flowers on the worktop catches my eye--they need water.

I put the tea on the worktop and discover my reading glasses that I've been searching for all morning. I decide I'd better put them back on my desk, but first I'm going to water the flowers.

I set the glasses back down on the worktop, fill a container with water and suddenly spot the TV remote. Someone left it on the kitchen table. I realize that tonight when we go to watch TV, I'll be looking for the remote, but I won't remember that it's on the kitchen table, So I decide to put it back in the sitting room where it belongs, but first I'll water the flowers.

I go to pour some water in the flowers, but most of it spills on the floor; so, I set the remote back on the table, get some towels and wipe up the spill. Then, I head down the hall trying to remember what I was planning to do.

At the end of the day:

The car isn't washed. The bills aren't paid. There is a cold cup of tea sitting on the worktop. The flowers don't have enough water, there is still only 1 cheque in my cheque book, I can't find the remote, I can't find my glasses, and I don't remember what I did with the car keys.

Then, when I try to figure out why nothing got done today, I'm really baffled because I know I was busy all damn day, and I'm really tired.

I realize this is a serious problem, and I'll try to get some help for it, but first I'll check my e-mail....

Do me a favour:

Forward this message to anyone you know, because I don't remember who the hell I've sent it to. Don't laugh -- if this isn't you yet, your day is coming!!

Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει *


Γιάννης Σταύρου, Πειραιάς, λάδι σε καμβά


Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά

σφυρίζουν ολοένα σφυρίζουν μα δεν κουνιέται κανένας

αργάτης

καμμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που

βασιλεύει

ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ'άσπρα και στα

χρυσά.

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει

παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες...

Το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝΙΑ 937

____________________________________

* από το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Όσοι ενδιαφέρονται για την ψυχανάλυση...


Το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών

και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

σας προσκαλούν

στην παρουσίαση του βιβλίου του Patrick Guyomard

Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΙΚΟΥ

Η Αντιγόνη, ο Lacan και η επιθυμία του αναλυτή

την Παρασκευή, 9 Μαΐου 2008, στις 7:30 μ.μ.,

στο Auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών

(Σίνα 31, Αθήνα).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν

ο Λευτέρης Βογιατζής, ηθοποιός, σκηνοθέτης,

η Δηώ Καγγελάρη, θεατρολόγος, Λέκτορας Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ.,

η Μαρία Καλεώδη, ψυχαναλύτρια,

και ο Νίκος Σιδέρης, ψυχίατρος, ψυχαναλυτής.

Θα συντονίσει ο Θανάσης Χατζόπουλος, παιδοψυχίατρος, ψυχαναλυτής,

υπεύθυνος της σειράς «Ψυχαναλυτικοί συνειρμοί» στις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η απόλαυση του τραγικού είναι εμπνευσμένη από το σχόλιο του Lacan στην τραγωδία της Αντιγόνης. Το σχόλιο αυτό ξετυλίγεται σε επτά διαδοχικές συνεδρίες με τις οποίες «κλείνει» το σεμινάριο της περιόδου 1956-60. Ο Lacan αναδεικνύει τη θέση της ηρωίδας και επιχειρεί τη σύνδεσή της με ζητήματα ηθικής της ψυχανάλυσης, που αποτέλεσε το αντικείμενο του σεμιναρίου εκείνης της χρονιάς. Η απόλαυση του τραγικού είναι κείμενο που αιχμαλωτίζει. Ο ρυθμός, με τις κορυφώσεις και τις παύσεις του, κρατά τον αναγνώστη σε διαρκή εγρήγορση. Κάθε λέξη μοιάζει πολύτιμη, γιατί έχει την ακρίβεια που αξιώνει το γραπτό και τη ζωντάνια ενός λόγου που «μιλάει». Οι αρετές αυτές χρωματίζουν μια επιχειρηματολογία που ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του λακανικού σχολίου. Ο τρόπος αξιοποίησης των αρχαίων κειμένων και ο τρόπος ανάγνωσης της συλλογιστικής του Lacan είναι αποκαλυπτικοί.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

O Patrick Guyomard υπήρξε μαθητής των Lacan, Canguilhem, Althusser και Derrida. Το 1969 έγινε μέλος της Φροϋδικής Σχολής και άρχισε να διδάσκει στον τομέα της Ψυχανάλυσης της Vincennes (Paris VIII). To 1994 ίδρυσε την Εταιρεία Φροϋδικής Ψυχανάλυσης (Societé de Psychanalyse Freudienne). Σήμερα διδάσκει στο Paris VII.


Κυριακή 4 Μαΐου 2008

"Idiocracy", 2006


“Idiocracy”

“Ηλιθιοκρατία”

Σκηνοθεσία, σενάριο: Mike Judge

Παραγωγή ΗΠΑ, 2006

Σπάνια, εκλεκτή ταινία. Αξίζει να τη δείτε!!!

Τυπικά, μια κωμική ταινία επιστημονικής φαντασίας: Το 2500 μΧ, σε 500 χρόνια από σήμερα, ο πλανήτης μας κατοικείται από ηλίθιους. Η συνέχεια επί της οθόνης…

Ουσιαστικά η ταινία καταδεικνύει με ιδιοφυή, καυστικό τρόπο την εποχή μας. Η ηλιθιοκρατία σε όλο της το μεγαλείο…