Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Αφιέρωμα στον Σπύρο Τσακνιά...

Ταξίδι στην Πάτρα...


Γιάννης Σταύρου, Καράβια 1, λάδι σε χαρτί

Αφιέρωμα στον σπουδαίο διανοούμενο, κριτικό και λογοτέχνη Σπύρο Τσακνιά!

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΠΟΛΥΕΔΡΟ
γράμματα-τέχνες

Ξαναδιαβάζοντας... συγγραφείς και κείμενα του 20 αιώνα

Σπύρος Τσακνιάς(1929-1999)


Ο Β’ κύκλος εκδηλώσεων
Ξαναδιαβάζοντας... συγγραφείς και κείμενα του 20 αιώνα
Σάββατο 2.10.2010
με αφιέρωμα στον Σπύρο Τσακνιά.

Παρουσιάζουν:
Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ποιητής, βιβλιογράφος και κριτικός της λογοτεχνίας και Χριστόφορος Μηλιώνης, συγγραφέας.

Βιβλιοπωλείο - Πολυχώρος Πολύεδρο, Πάτρα

Είκοσι Έλληνες συγγραφείς του εικοστού αιώνα

Σημαντικά λογοτεχνικά κείμενα που προκάλεσαν ζωηρό ενδιαφέρον μικρές ή και μεγαλύτερες αναγνωστικές και καλλιτεχνικές συντροφιές, αλλά σήμερα βρίσκονται στις “παρυφές του ισχύοντος κανόνα”.

Ο κύκλος ομιλιών του ΠΟΛΥΕΔΡΟΥ εστιάζει σε κείμενα και συγγραφείς που είναι λίγο ή ελάχιστα γνωστά στο ευρύτερο κοινό για να μας θυμίσουν ότι η λογοτεχνία δεν είναι αναγκαστικά αναλώσιμη ύλη· Ότι η κριτική μας σκέψη οξύνεται όταν επιστρέφουμε στα αμνημείωτα δραστικά ίχνη του παρελθόντος · ότι η αναγνωστική απόλαυση βαθαίνει και ολοκληρώνεται όταν ξαναδιαβάζουμε…
Ο Σπύρος Τσακνιάς γεννήθηκε το 1929 στη Λαμία. Φοίτησε στην Ανωτάτη Εμπορική και εργάστηκε για ένα διάστημα ως δημοσιογράφος. Στα γράμματα εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ΄50. Παράλληλα με το ποιητικό του έργο ασχολήθηκε με την κριτική. Κατά καιρούς είχε τακτικές στήλες βιβλιοκρισίας στα περιοδικά «Λέξη» και «γράμματα και τέχνες» και στις εφημερίδες «Το Βήμα» και « Τα Νέα». Πλούσιο και το μεταφραστικό του έργο που καλύπτει ποίηση, πεζογραφία και δοκίμιο. Πέθανε στην Αθήνα τον Μάιο του 1999.

Έργα του:

Εν Αυλίδι (ποίηση) 1976
Ιστορίες για τον Σέργιο (ποίηση) 1979
Ο κύκλος (ποίηση) 1982
Πτέρυξ χρονίων παθήσεων (ποίηση) 1983
Η βαλίτσα του ξένου (πεζογραφία) 1983
Δακτυλικά απωτυπώματα ( δοκίμιο) 1984
Ονειροσκόπιο (ποίηση) 1987
Χαμηλό βαρομετρικό (ποίηση) 1987
Ετερώνυμα (δοκίμιο) 1990
Επί τα ίχνη (δοκίμιο) 1992
Ορατότης μηδέν (ποίηση) 1993
A propos - Αναστοχασμοί και σχόλια (δοκίμιο) 2000
Πρόσωπα και μάσκες (δοκίμιο)

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ!

kekkeris

Γιάννης Σταύρου, Κόκκινο χαρμάνι, λάδι σε καμβά

O «πόλεμος του καπνίσματος» συνεχίζεται.

Ιδιοκτήτες καφέ και μπαρ οι οποίοι αντιδρούν στην απαγόρευση του καπνίσματος στα καταστήματά τους πραγματοποίησαν εκδήλωση στον πολυχώρο «Ιανό», στις 15 Σεπτεμβρίου, όπου παράγοντες της κοινωνικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής της χώρας εξήγησαν γιατί δεν θα σβήσουν το τσιγάρο τους, παρά τον νέο νόμο. Οι παρευρισκόμενοι στην εκδήλωση συνδέθηκαν διαδικτυακά με αντίστοιχες εκδηλώσεις σε Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Χανιά και Ρόδο. «Στο δικό μου κατάστημα έχω αφήσει το περιθώριο στους πελάτες να καπνίζουν εάν θέλουν. Ομως οι συνάδελφοι που εφαρμόζουν το μέτροβλέπουν μείωση της πελατείας τους ως και 70%» λέει στο «Βήμα» ο κ. Δημήτρης Αρβανίτης, ένας από τους ιδιοκτήτες καφέ-μπαρ που συμμετέχουν στο Συντονιστικό Επαγγελματιών Καφέ Μπαρ Εστιατορίων. Οι ιδιοκτήτες καφέ που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση θα είναι το τελικό χτύπημα για τον κλάδο τους. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι σε ευρωπαϊκές χώρες όπου εφαρμόστηκε η απαγόρευση, όπως η Ισπανία και η Αυστρία, έπειτα από λίγο καιρό ουσιαστικά κατέστη ανενεργή εξαιτίας της αντίδρασης από τα μαγαζιά και τους πελάτες τους. Οι επαγγελματίες μελετούν διάφορους τρόπους αντίδρασης, στους οποίους περιλαμβάνεται το συμβολικό κλείσιμο των καταστημάτων τους, η άρνηση καταβολής προστίμων, ακόμα και η μη καταβολή του ΦΠΑ. Παράλληλα εξετάζουν την προσφυγή στη Δικαιοσύνη προκειμένου να κριθεί η συνταγματικότητα της απαγόρευσης.

Επιστρατεύουν δε εκπροσώπους της καλλιτεχνικής, πνευματικής και κοινωνικής ζωής, οι οποίοι τάσσονται κατά του νέου νόμου που απαγορεύει καθ΄ ολοκληρίαν το κάπνισμα στους κλειστούς χώρους εστίασης, δουλειάς και διασκέδασης.

Ορισμένοι γνωστοί καλλιτέχνες και συγγραφείς, άλλοι καπνιστές και άλλοι όχι, μίλησαν στο «Βήμα» για την απόφασή τους να ταχθούν κατά του νέου νόμου.

Οι καπνίζοντες

Σταμάτης Κραουνάκης
Συνθέτης
«Πιο βλαβερό το κοκορέτσι»
«Είμαι καπνιστής και θέλω να συνεχίσω να καπνίζω. Αυτές οι απαγορεύσεις, που έχουν ευρωπαϊκή προέλευση, θέλουν να μας μετατρέψουν σε μια κοινωνία που αποτελείται από ανθρώπους που κάθονται όλη μέρα μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή. Συμφωνώ ότι οι μη καπνιστές δεν πρέπει να ενοχλούνται, όμως στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο πολλοί. Σε μια χώρα που έχει βάσανα, ο κόσμος θέλει να καπνίσει. Αν τους ενδιέφερε να κάνουν κάτι για την υγεία μας θα έπρεπε να απαγορέψουν τις εισαγωγές των τσιγάρων αντί να στέλνουμε τα δικά μας καπνά στις βιομηχανίες της Αμερικής. Πάντως θεωρώ ότι το μέτρο δύσκολα θα εφαρμοστεί. Τα μαγαζιά ήδη βρίσκουν ένα σωρό πατέντες, ο Ελληνας μπορεί να γίνει πολύ ευρηματικός όταν θέλει να καπνίσει. Στο κάτω κάτω της γραφής, είδατε να απαγορευτεί το κοκορέτσι που είναι και πιο βλαβερό;».

Ζυράννα Ζατέλη
Συγγραφέας
«Στο τσιγάρο που κρατώ»

«Το να ζούμε σαν άρρωστοι για να πεθάνουμε υγιείς δεν βρίσκω να έχει και πολύ νόημα. Αντίθετα έχει πολλή χάρη εκείνη η κουβέντα του Μπρετόν: “Σας ορκίζομαι, είμαι αθώος, συγχέετε την κόρη του ματιού μου με την καύτρα του τσιγάρου μου”. Διεξοδικότερα για όλα αυτά θα μιλήσουμε το μεσημέρι στον “Ιανό”- ελπίζω και με έμπνευση και με χιούμορ, διότι αν ισχύσει και εκεί το καθεστώς του απαγορευμένου καπνού... προκύπτει ένα ζήτημα».

Θάνος Μικρούτσικος
Συνθέτης
«Μέτρο φασιστικό και γελοίο»

«Δεν πρόκειται να πατήσω σε μαγαζί που δεν μου επιτρέπεται το κάπνισμα, ακόμα και αν ήταν αγαπημένο μου στέκι ως τώρα. Θεωρώ το μέτρο φασιστικό και γελοίο. Δεν δίνω σε κανένα το δικαίωμα να με σώσει. Το κάπνισμα θα έπρεπε να απαγορεύεται σε όσα σημεία υποχρεούται να πάει ο πολίτης, όπως είναι οι δημόσιες υπηρεσίες, τα νοσοκομεία και οι τράπεζες. Σε έναν χώρο διασκέδασης όμως, όπως το εστιατόριο, η απαγόρευση του καπνίσματος με καθιστά πολίτη β΄ κατηγορίας. Θα μπορούσε να επιβληθεί η δημιουργία ξεχωριστών χώρων για καπνιστές και μη καπνιστές στα μαγαζιά, ακόμα και η εναλλάξ λειτουργία των μαγαζιών ως καπνιζόντων και μη καπνιζόντων. Οσο για το επιχείρημα ότι με αυτό το μέτρο θα αποθαρρυνθούν οι νέες γενιές από το να καπνίζουν, με την ίδια λογική θα έπρεπε να υπάρχει και ανώτερη παραγγελία στα μπαρ. Το αλκοόλ ίσως είναι περισσότερο βλαπτικό. Επιπλέον η οικονομική συγκυρία είναι η χειρότερη δυνατή. Στη Γαλλία όπου εφαρμόστηκε το μέτρο ο τζίρος στα καφέ μειώθηκε κατά 40%».

Οι μη καπνίζοντες

Δημήτρης Παπαχρήστος
Συγγραφέας
«Απαγορεύεται το απαγορεύεται»
[Image]«Εχω κόψει το κάπνισμα από μόνος μου. Αν μου το επέβαλλε κάποιος, ακόμη και ο γιατρός μου, ίσως και να μην το έκανα. Είμαι ενάντια σε κάθε είδους απαγόρευση. Συμφωνώ με το σύνθημα του Μάη του 1968: Απαγορεύεται το απαγορεύεται. Ο προηγούμενος νόμος είχε εξαιρέσεις. Τώρα δεν υπάρχει καμιά, η πολιτεία αποφασίζει απόλυτα και ολοκληρωτικά. Το τσιγάρο δεν έχει μόνο αρνητικές συνέπειες, οι οποίες είναι αδιαμφισβήτητες. Το τσιγάρο είναι παρηγοριά και συντροφιά του ανθρώπου που πίνει καφέ ή ποτό, που προσπαθεί να στοχαστεί. Δεν είναι τυχαίο ότι το τσιγάρο έχει υμνηθεί από όλες τις τέχνες, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και το θέατρο. Πρέπει να δούμε τις βλαβερές συνέπειες στη δημοκρατία μας από τέτοιου είδους απαγορεύσεις. Οπως κατά καιρούς χρησιμοποιείται το επιχείρημα του δίκαιου της σιωπηρής πλειοψηφίας, έτσι σε αυτή την περίπτωση γίνεται με τον παθητικό καπνιστή».

Γιάννης Πανούσης
Καθηγητής Εγκληματολογίας
«Δεν καπνίζω αλλά διαφωνώ»

«Δεν είμαι καπνιστής οπότε η άποψή μου στο θέμα δεν επηρεάζεται από την επιθυμία μου για τσιγάρο. Ομως η πολιτικώς ορθή θεώρηση της απαγόρευσης, ενώ φαινομενικά μοιάζει να υποστηρίζει τον σεβασμό των δικαιωμάτων του άλλου, στην ουσία επαναφέρει κάποιες συντηρητικές απόψεις γύρω από την ηθική και τη δημόσια τάξη. Βασικό στοιχείο της κοινωνίας μας αλλά και του νομικού πολιτισμού είναι η έννοια της συναίνεσης. Νομοθετείται ο καθωσπρεπισμός και ο κομφορμισμός, κάτι που δεν είναι δουλειά της πολιτείας.

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως για πολλούς το τσιγάρο είναι και μια εξάρτηση. Τέτοιες απαγορευτικές κινήσεις μπορεί να δημιουργήσουν στερητικά σύνδρομα και αντικοινωνικές συμπεριφορές».

-----------

Πηγή: ΒΗΜΑ 15-9-2010

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Αφιερωμένο εξαιρετικά στην πολιτική σκηνή...

Μια καλλιτεχνική ματιά στο Ελληνικό τοπίο - μικρή ανάσα από την καθημερινότητα...
Η Ύδρα του Γιάννη Σταύρου...


Γιάννης Σταύρου, Ύδρα, λάδι σε καμβά

Αφιερωμένο στους πολιτικούς μας και στις επερχόμενες εκλογές...

Ανδρέας Λασκαράτος

Το πολιτικό Μεθύσι

Το πολιτικό μεθύσι μ’ έζησε και θα με ζήσει
μ’ ενθουσιάζει, με τραβάει και ζιζάνια μου φυσάει,
κι είναι μέθη αγαπητή που μου ευφραίνει την ψυχή.
Θέλω επιρροή στον Τόπο. Τήνε θέλω μ’ ό,τι τρόπο.
Να μπορώ να μεταθέτω δικαστάς, και να διαθέτω
θέσες στους ευνοϊκούς μου, και να διώχνω τους εχθρούς μου.
Θέλω να ‘χω κι εξουσία, πέτε τήνε και μανία,
μα γι’ αυτήνε ξεψυχώ θέλω να κυριαρχώ.
Τι τη θέλω τη ζωή αν δεν έχω επιρροή;
Τι την θέλω την Πατρίδα, χωρίς εξουσίας ελπίδα;
Να με δει εξουσιαστή η Πατρίδα, και ας χαθεί.
Λυτρωτή της να με κράξει, και, στο Διάολο, ας βουλιάξει.
Εμέ η δόξα μου να ζήσει, και το Έθνος ας ψοφήσει.

Τση εξουσίας το μεθύσι ως κ’ εκειό το θέλει η φύση
κι αν η φύση μας το θέλει, σαν το θέλω, τι σας μέλλει
ηθικοδιδάσκαλοί μας; Μήπως οι αντιπρόσωποί μας
ή όσοι άλλοι κυριαρχούνε άλλο μέτρο αυτοί βαστούνε;
Όλοι παν τον ίδιο δρόμο, με τον εδικό μου νόμο,
και σκουντρούνε τον πλησίον τους όλοι, για το μεγαλείον τους.

Ω θρησκεία σεβαστή, έλα βόηθα μου κι εσύ,
ν’ ανεβώ στην Εξουσία. Έλα, έλα, βόηθησέ με
και στον όχλο σύστησέ με δωσ’ μου βάιο ναν το βάλω
κια μ’ εκείνο να προβάλω χριστιανός λειτουργημένος
κι έτσι να ‘μαι ψηφισμένος, εις την πρώτη εκλογή,
για οποιαδήποτε Αρχή. Γιατί εγώ σε προσκυνώ,
και με ζήλο σε ακλουθώ για την μόνη επιθυμία
ν’ αξιωθώ την Εξουσία.

Τσ’ εξουσίας το μεθύσι, ως κ’ εκειό το θέλει η φύση.
Είναι η φύση που το θέλει κι ό,τι πείτε δε με μέλλει.

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Διεθνές Συνέδριο: Τρεις Γενοκτονίες μια Στρατηγική


Αθήνα, 17, 18, 19 Σεπτεμβρίου 2010
Αίθουσα Παλαιάς Βουλής

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου "Τρεις Γενοκτονίες μια Στρατηγική"
σας προσκαλεί
στην πανηγυρική συνεδρίαση την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου & ώρα 19.45
στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλης

ο Πρόεδρος Δρ Παυλίδης Αντώνιος, η Γραμματέας Δρ Χαριτίδου Γεωργία

Πληροφορίες
τηλ 6977 783207
Email mystaki2010@yahoo.gr

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Οι Ούγγροι αντιστέκονται!

Φθινοπωρινό τοπίο της Θεσσαλονίκης στα χρώματα του δειλινού...


Γιάννης Σταύρου, Αντικατοπτρισμοί, Θεσσαλονίκη, λάδι σε καμβά

Οι Ούγγροι αντιδρούν!

Εμείς πότε;

Ακολουθεί το άρθρο του Δελαστίκ που μας έστειλε ο φίλος Τάκης Ζ.

Οι Ούγγροι αψηφούν Δ.Ν.Τ. - Ε.Ε.

Από τον Γιώργο Δελαστίκ

(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Κυριακή, 1 Αυγούστου 2010)

Αδύνατον να χωνέψουν οι Ευρωπαίοι το ηχηρό πολιτικό χαστούκι που έφαγαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. από τη νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η οποία αρνήθηκε επιδεικτικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, προκειμένου να τους χορηγήσουν ένα δάνειο δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας στον ουγγρικό λαό επειδή έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. «Πραγματικό χλευασμό επιφύλαξε η ουγγρική κυβέρνηση στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Ε. που έστειλαν αντιπροσωπείες τους για να εκτιμήσουν το πρόγραμμα βοήθειας στην Ουγγαρία», έγραψε η γαλλική «Λιμπερασιόν».

Η επίσης γαλλική «Μοντ» δείχνει εξίσου σοκαρισμένη με τη στάση τόσο του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν όσο και των στελεχών της κυβέρνησής του απέναντι στη συμφωνία υποτέλειας της Ουγγαρίας προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που είχε υπογράψει η προηγούμενη, σοσιαλιστική και εκεί, ουγγρική κυβέρνηση, η οποία συνετρίβη στις εκλογές το Μάιο, για να πάρει δάνειο 20 δισ. ευρώ.

«Η νέα ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία στη Βουδαπέστη φαίνεται να θέλει να απαλλαγεί από τους όρους του δανείου. Αυτό είναι επικίνδυνο» γράφει η «Μοντ» και συνεχίζει: «Τα πάντα εξελίσσονται σαν να προτίθεται ο Βίκτορ Όρμπαν, ο νέος πρωθυπουργός, να αναιρέσει το λόγο που έχει δοθεί στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. Ο Όρμπαν επιδεικνύει ανοιχτά μια προκλητική και προσβλητική αναίδεια απέναντι στους πιστωτές του»!

Με ιερή αγανάκτηση η «Μοντ» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι ο νέος Ούγγρος πρωθυπουργός «προκαλεί την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.». Απουσίαζε από τη Βουδαπέστη όταν μετέβη εκεί ειδική αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. γιατί προτίμησε να πάει στη Νότια Αφρική προκειμένου να παρακολουθήσει τον... τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου! «Η αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. δεν κατόρθωσε να πάρει από τους Ούγγρους στοιχεία και καθαρές απαντήσεις και έτσι επέστρεψε στην Ουάσιγκτον με άδεια χέρια» υπογραμμίζει θιγμένη η «Μοντ», προχωρώντας στη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση της Ουγγαρίας «δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. ή των διεθνών οργανισμών!».

Η άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της, προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τους θιγόμενους Ευρωπαίους, γέννησε όμως και αισθήματα μόλις συγκαλυπτόμενου θαυμασμού σε διεθνές επίπεδο.

«Προκαλώντας τους πιστωτές της, η Ουγγαρία αρνείται περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού», έγραψαν π.χ. στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και υπογράμμιζαν: «Η προκλητική στάση... αποτυπώνει την κόπωση και την αντίσταση που απειλεί να προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη η συνεχιζόμενη ώθηση για δημοσιονομική ορθότητα».

Ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών Σκιέργκι Μάτολσι ήταν σαφέστατος, όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση αναφορικά με τη γραμμή της κυβέρνησης Όρμπεν απέναντι στο «μνημόνιο» που είχαν υπογράψει οι Ούγγροι σοσιαλιστές:

«Αυτό το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και θα θέλαμε να καταργήσουμε τις ατυχείς συνέπειες αυτών των βημάτων. Είπαμε στους εταίρους μας ότι δεν εξετάζουμε σε καμία περίπτωση τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας», διακήρυξε χωρίς περιστροφές.

«Σπανίως μια ουγγρική κυβέρνηση ρίχτηκε στη δουλειά με τόση ορμή. Αυτό ήταν επειγόντως αναγκαίο γιατί έχει καθορίσει ως σκοπό της την υπέρβαση της απελπισίας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης που άφησαν στον ουγγρικό πληθυσμό οκτώ χρόνια σοσιαλιστικής κυριαρχίας» ομολογεί και η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» και προσθέτει: «Η ομάδα του Όρμπεν θέλει εξαιτίας αυτού του λόγου να προωθήσει την “εθνική συνοχή”».

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!

Το χειρότερο από όλα όμως για την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δεν ήταν η άρνηση των απαιτήσεών τους εκ μέρους της ουγγρικής κυβέρνησης ούτε η εθνικά υπερήφανη στάση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν μέσω της επιδεικτικής περιφρόνησης των εκπροσώπων τους. Ήταν το ότι η Βουδαπέστη τόλμησε να θίξει τα... «Άγια των Αγίων» της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.: τις τράπεζες!

Για το 2010, η ουγγρική κυβέρνηση έχει να επιτελέσει ένα πανεύκολο έργο σε ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της: να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 4% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 σε... 3,8% του ΑΕΠ το 2010. Τίποτα δηλαδή.

Παρόλα αυτά, οι δυνάστες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. απαιτούν από την ουγγρική κυβέρνηση να περικόψει τις ήδη γλίσχρες συντάξεις, να μεταρρυθμίσει επί τα χείρω το εθνικό σύστημα υγείας περικόπτοντας μισθούς και θέσεις γιατρών και νοσοκόμων και μειώνοντας τα κρατικά κονδύλια για την υγεία, να κλείσει τεράστιες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ούγγρων.

Απαιτούνται περικοπές τουλάχιστον ενός δισ. ευρώ για να μπορέσετε να μειώσετε το έλλειμμα φέτος σε 3,8% και του χρόνου σε 3% είπαν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. στους Ούγγρους.

Άρα, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα λιτότητας, διαπίστωσαν εμβριθώς. Εκεί τους έκανε ρολάνς και τους τρέλανε η ουγγρική κυβέρνηση! Ένα δισ. πρόσθετα έσοδα σε δύο χρόνια θέλατε;» τους απάντησαν.

«Εμείς θα μαζέψουμε περισσότερα. Όχι όμως με νέα λιτότητα για τον κοσμάκη. Απλούστατα, θα φορολογήσουμε τις τράπεζες!».

ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Αμ’ έπος αμ’ έργον! Η κυβέρνηση Όρμπαν ανακοίνωσε έκτακτη εισφορά για τρία χρόνια των τραπεζών, ύψους 0,45% όχι όμως επί των κερδών, αφού φυσικά όλες θα φρόντιζαν να εμφανίσουν ζημιές, αλλά επί των ακαθάριστων εσόδων! Έριξε και μια έκτακτη φορολογία 5,2% στο ύψος των συναφθέντων συμβολαίων των ασφαλιστικών εταιριών και μια έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες!

Κόντεψαν να πάνε από εγκεφαλικό όλοι μαζί - η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., οι τραπεζίτες και όλα τα παράσιτα και τα «λαμόγια» του χρηματοπιστωτικού συστήματος! Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, πρέπει να πληρώσουν την πρώτη δόση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου τη δεύτερη - με βάση τα έσοδα του 2009, τα οποία έχουν ήδη δηλώσει.

Περιχαρής ο υπουργός Οικονομικών της Ουγγαρίας έκανε δημοσίως τους λογαριασμούς του: οι τράπεζες θα «σκάσουν» 450 εκατομμύρια, οι ασφάλειες άλλα 135 και οι υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές εταιρίες ακόμη 110 εκατομμύρια - να ‘τα τα 700 εκατομμύρια ευρώ αμέσως - αμέσως μόνο για φέτος!

«Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική έκτακτη επιβάρυνση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο του ελλείμματος τους 3,8%» δήλωσε σαρκαστικά στην τηλεόραση ο Γκιέργκι Μάτολσι, ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών.

Με τα χρήματα αυτά όχι μόνο θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 3,8% αλλά και θα δώσουμε κίνητρα για ανάπτυξη της οικονομίας, πρόσθεσε. Θα μειώσουμε στο μισό - δηλαδή στο 10% - τον συντελεστή φορολόγησης όλων των επιχειρήσεων που έχουν μικτά κέρδη μέχρι 1,8 εκατομμύρια ευρώ, ένα μέτρο που αφορά 250.000 επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, οι οποίες αποτελούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των ουγγρικών επιχειρήσεων.

Επίσης, με τα λεφτά που θα πάρει η ουγγρική κυβέρνηση από τις τράπεζες, θα μπορέσει να μειώσει τον συντελεστή φορολογικού εισοδήματος φυσικών προσώπων στο ενιαίο ύψος του 16%, καλύπτοντας τις απώλειες φορολογικών εσόδων με ένα τμήμα των χρημάτων των τραπεζών!

«ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ “ΓΔΑΡΑΤΕ” ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ!»

Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι... δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».

Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.

«Η Ουγγαρία θα γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με μια αντίστοιχη απόφαση τέτοιων διαστάσεων» έγραψε η γερμανική «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» την παραμονή της ψήφισης του νόμου για την έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών από το ουγγρικό κοινοβούλιο, η οποία έλαβε ήδη χώρα από την περασμένη εβδομάδα.

Υπάρχει όμως ένα ακόμη «μυστικό» όπου καθιστά πραγματικά εξαιρετική αυτή την απόφαση της ουγγρικής κυβέρνησης.

Το 80% του ουγγρικού τραπεζικού συστήματος ελέγχεται από... ξένες τράπεζες - πρωτίστως αυστριακές και γερμανικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές!

Πρακτικά, λοιπόν, από τα 700 εκατομμύρια ευρώ ένα τεράστιο τμήμα θα το πληρώσουν όχι οι Ούγγροι τραπεζίτες και παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά οι... Ευρωπαίοι!

Όσον αφορά δε στην έλλειψη ρευστότητας που ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποιες τράπεζες στην Ουγγαρία εξαιτίας της έκτακτης φορολογίας, αυτή θα καλυφθεί μέσω προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε πάλι οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν!

Ομολογουμένως διπλά αριστουργηματική η κίνηση της ουγγρικής κυβέρνησης...

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΞΗΛΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ

Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., πέρα από τις φραστικές διαμαρτυρίες, προσπάθησαν να υπονομεύσουν και στην πράξη την πολιτική της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης. Κύριο όργανό τους ο διοικητής της Τράπεζας της Ουγγαρίας.

Η κυβέρνηση απαιτούσε να μειώσει τα επιτόκια χορηγήσεων, ώστε να διοχετευθούν χρήματα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στους χρεωμένους καταναλωτές και νοικοκυριά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να κινηθεί η οικονομία. Αυτός όμως αρνείται πεισματικά, με πρόσχημα τον κίνδυνο... πληθωρισμού. Αρνείται επίσης να σηκωθεί να φύγει, παρόλο που η κυβέρνηση ακόμη και με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εκφράζει την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης της προς το πρόσωπό του και τον καλεί δημοσίως να παραιτηθεί.

Η κυβέρνηση Όρμπαν αποφάσισε λοιπόν να τον χτυπήσει εκεί που πονούν όλα τα «λαμόγια» του φυράματος αυτού: στην τσέπη! Του περιέκοψε τον μισθό κατά... 75% από 30.000 ευρώ το μήνα (ποσό αστρονομικό για την Ουγγαρία) του τον έκανε 7.500 ευρώ. Ξεσηκώθηκε αμέσως αυτή τη φορά η... Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν αντέχει να βλέπει τραπεζίτες να υφίστανται τέτοια «μαρτύρια» και κατάγγειλε την ουγγρική κυβέρνηση για «καταχρηστικά μέτρα».

Μέσα σε ένα γενικό κλίμα κατάληψης ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού από τη Δεξιά και μάλιστα εξ εφόδου με σαφώς αντιδημοκρατικές μεθόδους, η κυβέρνηση Όρμπαν ξηλώνει με αστραπιαία ταχύτητα και τους μηχανισμούς των «Κουίσλινγκ» που υπηρετούν την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.

Ήδη «αποκεφαλίστηκαν» οι άνθρωποι που είχαν τοποθετηθεί επικεφαλής της Ουγγρικής Υπηρεσίας Ανάπτυξης που διαχειρίζεται τα κονδύλια της Ε.Ε., της Ουγγρικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Γενικής Διεύθυνσης Φόρων, της Αρχής Ελέγχου Χρηματοοικονομικών Θεσμών, του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής κ.λπ., πέρα φυσικά από τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και κρίσιμων υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης...

Παράλληλα, μέχρι σήμερα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά του ο Λάσλο Πάπτσακ στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος αναφορικά με τη ζημιά που προξένησε στο δημόσιο συμφέρον η διακυβέρνηση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του Φέρεντς Γκιούρτσαν και του Γκόρντον Μπάιναϊ προκειμένου να αποφασίσει ο Όρμπαν αν θα τους παραπέμψει σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να τον καταδικάσει...

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Η δυτική παρακμή...


Γιάννης Σταύρου, Θαλασσογραφία 2, λάδι σε χαρτί

Μετά τον χορτασμό, ήρθε η ευημερία και μετά η αυτοπραγμάτωση και ο ευδαιμονισμός...

Η παρακμή είναι κυρίαρχη στον δυτικό πολιτισμό...

Παρόλο που το άρθρο των NEW YORK TIMES είναι σχετικά επίπεδο και χωρίς αιχμές, περιγράφει την κοινωνική / οικονομική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στις ΗΠΑ - και όχι μόνο εκεί...

Κοινωνίες μοιραίες, κοιμισμένες στην ψευδαίσθηση της καταναλωτικής και εικονικής καλοπέρασης, έτοιμες να λεηλατηθούν από τη δριμύτατη νεοταξική βαρβαρότητα...

Ακολουθεί το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 12-9-2010:

Αλλαγή στις αξίες...

The New York Times

Οι περισσότεροι άνθρωποι που έζησαν το 1800 δεν ήταν πλουσιότεροι από αυτούς που ζούσαν το 100.000 π. Χ. Η διατροφή τους δεν ήταν καλύτερη, δεν ήταν ψηλότεροι ούτε μακροβιότεροι.

Κάποια στιγμή, λοιπόν, γύρω στο 1800, η οικονομική ανάπτυξη απογειώθηκε, πρώτα στη Βρετανία, αργότερα αλλού. Την απαρχή της ανάπτυξης αυτής περιγράφει στο βιβλίο του «Η Πεφωτισμένη Οικονομία» ο Τζόελ Μοκάιρ του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν, που ισχυρίζεται ότι η κρίσιμη μεταβολή συντελέσθηκε στον νου και τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Λόγω πολιτισμικών μεταλλάξεων, οι τεχνικοί απέκτησαν επιστημονικές γνώσεις, τις οποίες εφάρμοσαν στην πράξη. Για παράδειγμα, οι επιχειρηματίες χρησιμοποίησαν τις γεωλογικές έρευνες στα ορυχεία και τις μεταφορές.

Γρήγορα η Βρετανία κυριάρχησε στον κόσμο. Επειτα όμως παρήκμασε. Και πάλι η καταλυτική μεταβολή συντελέσθηκε στον νου και τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Σύμφωνα με τις καταγραφές του ιστορικού Κορέλι Μπάρνετ, οι επίγονοι εκείνων που οικοδόμησαν την αυτοκρατορία αποσύρθηκαν από το εμπόριο, προσπάθησαν να υπερβούν τις πρακτικές γνώσεις και υιοθέτησαν πιο συμπαθή στάση έναντι της ζωής.

Ολα αυτά είναι σήμερα πολύ επίκαιρα, καθώς το 65% των Αμερικανών πιστεύει ότι η χώρα τους διέρχεται περίοδο παρακμής, όπως προκύπτει από την τελευταία δημοσκόπηση των NBC / Wall Street Journal. Μάλλον έχουν δίκιο. Τα σημερινά οικονομικά προβλήματα είναι δομικά. Βρισκόμαστε στη μέση της εξόδου από την ανεργία. Οι μισθοί είναι στάσιμοι εδώ και δεκαετίες. Τέλος, τα προβλήματα στην αγορά εργασίας είναι σοβαρά και δυσεπίλυτα.

Πρώτη συμβουλή των ιστορικών είναι ότι πρέπει να κατανοήσουμε την κατάσταση, αναζητώντας αλλαγές σε ιδέες και αξίες και όχι απλώς υλικές μεταβολές. Εάν παρατηρήσει κανείς την Αμερική, τώρα θα διαπιστώσει ότι πάσχει από κάτι ανάλογο με τη «βρετανική ασθένεια». Υστερα από δεκαετίες ευμάρειας, οι ΗΠΑ απομακρύνθηκαν από τη μονοκόμματη πρακτική νοοτροπία τους, χάρη στην οποία δημιουργήθηκε στην αρχή τόσος πλούτος.

Η μετατόπιση είναι ορατή σε όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση. Αρχίζουμε από τις ελίτ. Οι λαμπρότερες διάνοιες της Αμερικής εγκαταλείπουν τη βιομηχανία και τον τεχνολογικό τομέα και στρέφονται στη δικηγορία, στην οικονομία, στον συμβουλευτικό τομέα ή στον ακτιβισμό, πεδία όχι και τόσο προσοδοφόρα. Το 2007, το 58% των ανδρών αποφοίτων του Χάρβαρντ και το 43% των γυναικών κατευθύνθηκαν στον οικονομικό και συμβουλευτικό τομέα.

Η απομάκρυνση από τις εμπορικές αξίες αποτυπώνεται ξεκάθαρα σε ομιλίες της Μισέλ Ομπάμα. «Μην πηγαίνετε στην κορπορατίστικη Αμερική. Γίνετε δασκάλες, δουλέψτε για την κοινωνία, γίνετε κοινωνικοί λειτουργοί, νοσοκόμες... Προτιμήστε αυτές τις επιλογές, ώστε από τη βιομηχανία παραγωγής χρήματος να περάσουμε στη βιομηχανία αρωγής», συμβούλευσε γυναίκες από το Οχάιο. Καθώς χαρισματικοί άνθρωποι δίνουν προτεραιότητα σε όλα τα προαναφερθέντα, η Αμερική ίσως γίνει πιο ανθρώπινη και λιγότερο πλούσια.

Επειτα είναι και η μεσαία τάξη. Η επικράτηση της οικονομίας των υπηρεσιών έγινε αιτία να δημιουργηθεί μια ολόκληρη κάστα νέων μεσαίων υπαλλήλων και στελεχών που επιζητούσαν συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Αυτός ο τρόπος, όμως, είχε κόστος. Η κατανάλωση και μαζί τα χρέη εκτινάχθηκαν στα ύψη, το ίδιο και το εμπορικό έλλειμμα. Για να ανταποκριθεί στη ζήτηση, η οικονομία αναπροσαρμόστηκε, μειώνοντας τις επενδύσεις στον μεταποιητικό τομέα και στα εμπορεύσιμα αγαθά και υπερεπενδύοντας στον κλάδο λιανικών πωλήσεων και στην κατοικία.

Αυτοί οι υπάλληλοι γραφείου δεν ήθελαν τα παιδιά τους να επανέλθουν στην εργατική τάξη. Ετσι, ο τομέας των επικοινωνιών υπερκορέστηκε, ενώ παράλληλα μεγάλωνε η έλλειψη ειδικευμένων εργατών. Μία από τις διαστροφικές πτυχές αυτής της κρίσης είναι ότι η αύξηση της ανεργίας και η αύξηση των θέσεων εργασίας ήταν παράλληλες, καθώς οι εταιρείες στον μεταποιητικό τομέα δεν μπορούν να βρουν ειδικευμένους χειριστές μηχανημάτων. Η Ναριάνα Κοτσερνακότα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας στη Μινεσότα εκτιμά ότι εάν υπήρχε ισοσκελισμός μεταξύ της προσφοράς ειδικευμένων εργατών και των απαιτήσεων των εργοδοτών, τότε το ποσοστό ανεργίας θα ήταν 6,5% και όχι 9,6%.

Αυτή η αναντιστοιχία οφείλεται σε πολλούς παράγοντες (οι άνθρωποι πολύ δύσκολα πωλούν τα σπίτια τους και αναζητούν νέες ευκαιρίες), το βασικό πρόβλημα όμως συνίσταται στο ότι έχουμε πάρα πολλούς μεσίτες στεγαστικών δανείων και πολύ λίγους χειριστές μηχανών ή μηχανολόγους.

Ετσι, ερχόμαστε τώρα στην κατώτερη τάξη. Εδώ συντελείται κανονική ρήξη του κοινωνικού ιστού. Γύρω στο ένα τέταρτο ή ένα τρίτο των Αμερικανοπαίδων ζουν με ένα γονιό ή χωρίς καθόλου γονείς, σε χαώδεις γειτονιές με άθλια σχολεία. Ενα τεράστιο τμήμα του ανθρώπινου κεφαλαίου της αμερικανικής κοινωνίας υποχρησιμοποιείται και αυτό συμβαίνει επί μία ολόκληρη γενεά. Προσωπικώς δεν είμαι πεπεισμένος ότι παρακμάζουμε. Οι αδυναμίες αυτές μπορούν να καταπολεμηθούν από υπαρκτές δυνάμεις. Ομως η μετατόπιση αξιών είναι πραγματική και υπαρκτή. Σε όλα τα κοινωνικά στρώματα ο κόσμος μετακινείται από τις εμπορικές, παραγωγικές δραστηριότητες προς περισσότερο ευχάριστες και φωτεινές, αλλά λιγότερο παραγωγικές. Η προσοχή μας μπορεί να περισπάται από ατέρμονες συζητήσεις περί πακέτων βοηθείας και των αποτελεσμάτων τους. Αυτή τη στιγμή, όμως, όλα αυτά είναι άσχετα με τα όσα συμβαίνουν. Το ουσιαστικό ζήτημα είναι εάν η Αμερική είναι ευχαριστημένη με τη στροφή προς «συμπαθέστερες απασχολήσεις» και εάν όχι, τι μπορεί να γίνει, εάν μπορεί ακόμη κάτι να γίνει.

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Περί ανθρώπων & μαύρης τρύπας...

Μια όμορφη Δύση - παρά τις κάποιες καλές μας στιγμές, δεν τα πάμε και πολύ καλά...


Γιάννης Σταύρου, Δειλινό στον Θερμαϊκό, λάδι σε καμβά

Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι το είδος μας καταστρέφει και αυτοκαταστρέφεται...

Είναι γενικά ένα καταραμένο είδος...

Και μάλλον βρέθηκε η εξήγηση γι' αυτό...

Διαβάζουμε ότι μπορεί να ζούμε μέσα σε μια μαύρη τρύπα. Τί καλό μπορεί να περιμένει κανείς μετά από αυτό;

Ζούμε μέσα σε μια μαύρη τρύπα;
ΒΗΜΑ, 23-7-2010

ΛΟΝΔΙΝΟ. Μια όχι απλώς προωθημένη αλλά άκρως επαναστατική θεωρία, η οποία όμως παράλληλα εξάπτει τη φαντασία, διατυπώθηκε από επιστήμονα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Νίκοντεμ Ποπλάβσκι του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα οι μαύρες τρύπες είναι πιθανόν να κρύβουν στο εσωτερικό τους ένα Σύμπαν.

Ο επιστήμονας ανέπτυξε τη θεωρία του, μελετώντας την κίνηση των σωματιδίων της ύλης που εισέρχονται μέσα σε μια μαύρη τρύπα. «Μπορεί οι κολοσσιαίες μαύρες τρύπες όπως αυτή στο κέντρο του γαλαξία μας να είναι γέφυρες που οδηγούν σε άλλο Σύμπαν» αναφέρει στη μελέτη του ο επιστήμονας, αφήνοντας έτσι ανοικτό παράθυρο για την πιθανότητα και ο δικός μας κόσμος να βρίσκεται στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας. Οπως αναφέρει ο Ποπλάβσκι, έμμεση απόδειξη της θεωρίας του είναι η πρόσφατη ανακάλυψη ότι τα σχεδόν αόρατα σωματίδια νετρίνο έχουν την ικανότητα να «μεταλλάσσονται» και έτσι ένα νετρίνο συγκεκριμένου τύπου να μπορεί να μεταβληθεί μόνο του σε κάποιον άλλον τύπο.

Σύμφωνα με τον Ποπλάβσκι αυτή η ικανότητα μπορεί να εξηγηθεί από διακυμάνσεις στον χωροχρόνο τις οποίες μπορεί να προκαλέσει μόνο η δραστηριότητα μιας γρήγορα περιστρεφόμενης μαύρης τρύπας. Με τη σειρά τους αυτές οι διακυμάνσεις αποτελούν την επιβεβαίωση της ύπαρξής μας στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας. Από την άλλη πλευρά, άμεση απόδειξη της θεωρίας και της ύπαρξης συμπάντων μέσα σε μαύρες τρύπες δεν μπορεί να δοθεί. Θα ήταν μάταιο κάποιος να προσπαθήσει να δει αν στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας υπάρχει σε εξέλιξη η δημιουργία ενός Σύμπαντος. Αυτό, γιατί όσο πλησιάζει σε μια μαύρη τρύπα η απίστευτη βαρυτική έλξη που αναπτύσσεται γύρω της κάνει τον χρόνο να κυλάει ολοένα πιο αργά, με αποτέλεσμα ο παρατηρητής να περιμένει κυριολεκτικά αιώνια να υπάρξει κοσμική δράση και θα παραμένει θεατής τού τίποτε για πάντα.

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Καιρός να αντιδράσουμε..!


Γιάννης Σταύρου, Μετά τη βροχή, Θεσσαλονίκη, λάδι

Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτεριά όπου γευόμαστε, θα παρακαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή, τιμιότη.
Τις πρόσοδες της πατρίδας τις κλέβομεν, από υποστατικά δεν της αφήσαμεν τίποτας, σε "πηρεσίαν να μπούμεν", ένα βάνομεν εις το ταμείον, δέκα κλέβομεν.
Αγοράζομεν πρόσοδες, τις τρώμε όλες. Χρωστούν είς το Ταμείον δεκαοχτώ ΄κατομμύρια ο ένας και ο άλλος. Οι αγωνισταί, οι περισσότεροι και οι χήρες κι αρφανά δυστυχούν. Πολυτέλεια και φαντασία - γεμίσαμαν πλήθος πιανοφόρια και κιθάρες.
Οι δανεισταί μας ζητούν τα χρήματα τους, λεπτό δεν τους δίνομεν από αυτά - κάνουν επέμβασιν εις τα πράγματά μας. Και ποτές δεν βρίσκομεν ίσιον δρόμον.
Πως θα σωθούμε εμείς μ' αυτά και να σκηματιστούμεν εις την κοινωνίαν του κόσμου ως άνθρωποι; Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλητώση από τον μεγάλον γκρεμνόν όπου τρέχομεν να τζακιστούμεν.

Μακρυγιάννης

Καλό φθινόπωρο & καλό μήνα!

Καιρός να αντιδράσουμε και λίγο…

Ας υπογράψουμε το κείμενο για την άρση της ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ κι ας το διαδώσουμε στις φίλες/ους μας!

Ήδη οι υπογραφές έχουν φτάσει τις 50000 – ας τις κάνουμε 200000, για να έχουμε αποτέλεσμα!

ΠΑΤΗΣΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ:

http://www.gopetition.com/petition/36021.html

Ελληνικό κείμενο/Greek text

Εγώ, ως Ελληνας/Ελληνίδα πολίτης, γνωρίζοντας πως το πολίτευμα της χώρας μου είναι η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και επειδή θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η Λαϊκή Κυριαρχία και η ισότητα όλων των πολιτών έναντι των νόμων και του Συντάγματος, έχω την εύλογη και δίκαιη απαίτηση να αρθεί μέσω της συνταγματικής προβλεπόμενης διαδικασίας η βουλευτική ασυλία με αποκλειστικό σκοπό την ισόνομη εφαρμογή του νόμου και κατά Ελλήνων Βουλευτών που τυχόν αντισυνταγματικά και παράνομα πλουτίζουν σε βάρος της περιουσίας του Ελληνικού Κράτους και των Ελλήνων πολιτών.

Δεν έχω πρόθεση να προσβάλω κανέναν, απλά επιθυμώ να προστατεύσω το Ελληνικό Δημόσιο απο μελλοντικές ή υφιστάμενες παράνομες ενέργειες που μόνο στόχο έχουν τον παράνομο πλουτισμό των ολίγων με αποτέλεσμα τη σταδιακή πτώχευση του Ελληνικού Κράτους. Όποιος – ακόμα και βουλευτής – έχει αφαιρέσει παράνομα, άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενος, από τη περιουσία του Ελληνικού Κράτους θα πρέπει να παραπέμπεται προς έλεγχο των πράξεών του ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης όπως προβλέπει το Σύνταγμά μας, ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη θέση του, ακόμα και κατά τη διάρκεια της θητείας του ως εκπρόσωπος του Λαού. Τετοια πράξη διαπιστούμενη από την Δικαιοσύνη συνιστά το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας.

Απαιτώ εύλογα και δίκαια αυτοί που ψηφίζω να είναι ίσοι απέναντί μου και να μη μπαινουν στο απυρόβλητο αμέσως μετά την είσοδό τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ψηφιζω υπερ της νομικής δέσμευσης των περιουσιακων στοιχειων των βουλευτων, προς εξασφάλιση της εξόφλησης του χρέους που αποδεδειγμενα δημιούργησαν οι ίδιοι, εφευρισκοντες… τη βουλευτική ασυλία την οποία ουδέποτε εγω προσωπικα υποστήριξα.

Να ελεγxθούν δικαστικά όλοι οι διατελέσαντες από το έτος 1981 μέχρι και σήμερα βουλευτές, για ολα τα ποινικά αδικήματα που έχουν τελέσει κατά της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, ακόμα δε και για εκείνα που έχουν παραγραφεί, προς αποκατάσταση της αλήθειας και της ιστορίας μας.

Παρακαλώ δεχθείτε το αίτημά μου αυτό, περί άμεσης άρσης της βουλευτικής ασυλίας ως ενεργού πολίτη αυτής της ελεύθερης χώρας που γέννησε και δίδαξε τη Δημοκρατία.

———————————————————————–
English Text

To the President of Democracy, to the President of the Greek Parliament

As a Greek citizen, in the knowledge that my country constitutes a presidential parliamentary republic, and due to the fact that national sovereignty and the equality of all citizens before the law and the Constitution are the foundation of this constitution, it is within my rights to make the fair and equitable petition that parliamentary immunity be waived via constitutional procedures, with the sole purpose of equal application of the law to those cases in which Greek Members of Parliament have acted unlawfully in the interests of personal financial gain, thus violating the Constitution, to the detriment of the Greek State and Greek citizens.

I wish no offence, but only to protect the Greek State from future or existing unlawful acts which have the sole purpose of financial gain of a few individuals, resulting in the gradual insolvency of the Greek State. Whoever has gained wealth directly or indirectly by unlawful means – whether they are a Member of Parliament or a private citizen, should be directly arraigned and their actions subjected to legal scrutiny before the Greek Court of Justice according to our Constitution, irrespective of their privileged post, even during their term as a representative of the People. Any such action that is confirmed by the Court of Justice constitutes an act of high treason.

I fairly and equitably demand that those for whom I vote retain their equality before the law with citizens such as myself, and that they not enjoy immunity upon entry into the Greek Parliament. I vote in favour of the legal confiscation of the assets belonging to MPs found guilty by law, in order to ensure the repayment of the debt which they have admittedly caused, by inventing Parliamentary immunity, which I personally have never supported with my vote.

All present and past MPs who have served in government since 1981, to include incumbent MPs, should be examined for all unlawful and criminal actions taken against the assets of the Greek State, including those which have expired under the statute of limitations, in order for truth and transparency to be reinstated in the history of our nation.

Please accept this petition regarding the immediate repeal of Parliamentary immunity, as the request and demand of an active citizen of this free nation which gave birth to, and taught the meaning of Democracy.